Tula ng pag ibig isang

Kasama ko sila sa training bali konti lang kami and puro girls, okay naman sila pero minsan di maganda yung joke nila about me. Aminado ako na madalas akong nag jjoke or nag papatawa on our circle, pero pag about sakin na medyo na hhurt ako. Sinasabayan ko nalang pero di ko alam pano sila i call out about it.
Yesterday pumunta yung fiancé ko sa station namin and sinabi nung isa :
“Pano mo na gayuma yan” “ ikaw ang liit ng bo*obies mo, parang ganto lang👌🏻
Ang many more pero di ko nalang iadd HAHA
Ewan, na hhurt ako deep inside pero still nakikisama nalang.

So I (F21) have a niece (7) na super off ng ugali. And it’s not just the typical makulit na bata na off ha, I mean balabag magsagot, like ang bastos niyang sumagot na for example sasabihin sa kanya na ng mga masnakakatanda sa kanya na “Huy niece, pakuha naman ako ng ganto oh” tapos ang sasagot niya “Kumuha ka ng sarili mo” or like nung one time yung auntie ko umupo sa previously na inuupaan nya noong last fam gathering namin ang sabi niya bigla “Tabi, kung saan saan mo nalang kasi basta basta inuupo pwet mo eh” Tama ba yun??? Anyways, ang experience ko naman sa kaniya nung last kong uwi sa province nung nag holy week break, ay nung binato niya phone ko, na pinag-ipunan ko gamit allowance ko, dahil lang di ko mahanap yung sayaw sa Tiktok na gusto niyang gawin!!!?! As in hinablot niya sa kamay ko yung phone ko sabay sabi “wala namang kwenta yang cellphone, porket galing greenhills” And oo sa greenhills phone ko pero muntik niya ng makita si Lord non I swear!!! buti nalang crack lang sa screen protector naabot ng phone ko. Wala akong nagawa non kundi magwalk out at magrant sa kaclose kong pinsan. Tapos tong mama niya, nanggigigil rin ako diyan. Tangina everytime na nag gaganon anak niya pagsasabihan niya, oo, tapos sabay sabi saming ginanon na “bata pang yan ganyan talaga sila ngayon” as if that is enough to compensate sa kabastusan ng anak niya??? Mind you nung binato ng niece ko yung phone ko andun siya. Siya nagsorry, pero yung ulupong niyang anak hindi, dinilatan pa ko??? Plus yung lola rin nung batang yon na auntie ko tinatawanan lang yung ganong asal ng apo niya kasi raw nakakatuwa raw na palaban apo niya????? aliw si ante
So ayun, fast forward to today, birthday nung niece ko na yun ngayon. And marami rin pala akong nieces and nephews, lagi kong minimake sure na nareregaluhan ko sila kahit na nasa Manila ako, like nag-aabot ako kila mama ng extra allowance (ipon) ko tas papabili ko ng gift o kaya yung money na mismo yung gift ko sa kanila. Lalo na sa mga inaanak ko, and tong niece ko na to happens to be one of them. Kaka-7 lang niya today so may handaan, dinner party with buong fam namin. Eh tuwing dinner time nagv-vid call ako sa mama ko. So tumawag ako sa kanya kanina tapos natanong niya kung bakit wala raw ba akong ireregalo kay niece ko? So sabi ko wala dahil wala akong ganang regaluhan ang mga ganong klaseng ugali. Ewan ko kung narinig nung nanay nung niece ko pero bigla akong binabaan ni mama. Tapos nagmessage nalang siya na nandun daw sya sa birthday party nung niece ko baka raw may nakarinig daw sa akin wag daw ganon. Kaya niya raw tinanong kasi daw naeexcite daw yung niece ko sa ireregalo ko sa kanya. I used to give her gifts rin like dresses, headbands etc. kaso since nung binastos niya ako, I don’t think na deserve niya pang regaluhan. Tapos a few minutes later, si mama ko tumawag ulit. This time kasama niya yung niece ko. Ni wala pang kamustahang naganap bungad niya na agad “yung regalo ko nasaan?” Like kumusilap lang ako then binaba ko yung call tas nagmessage nalang ako kay mama na mahina wifi dito sa apartment. Alam ko masama pumatol sa bata pero tangina napipikon ako sa ganong ugali!!!!! But at the same time kinda feel bad kasi lahat ng past birthdays ng mga pamangkin ko lagi akong may paabot, so abyg?

With the results of CPALE May 2024, parang bumabalik sakin yung pakiramdam ko noong nagtake ako ng October 2023.
I didn't pass on my 1st try. And its hurts so much na never ko nang binalikan yung reviewers, result ng PRC, even yung notes ko ibang tao nag ayos. I deactivated all my accounts and went missing. I feel like I lost myself. I questioned everything even God (I'm sorry). Lagi kong sinasabi na , No, I will take again but I don't know when. Until dumating sa point na sinabi ko sa friend ko na ayaw ko na magtake kasi baka di para sakin. Baka ibang plano ni God. Baka pinipilit ko lang.
Just this month, I got curious kung anong mararamdaman ko if tingnan ko ulit yung mga memories ko from 1st take. It doesn't hurt like the 1st time anymore. May kirot pero hindi na sobrang sakit balikan. After how many months I opened my prc results. And God, it doesn't hurt anymore. Maybe I just need some time. Medyo natagalan pero I'm more than happy na it doesn't hurt anymore. To look back on this memories fuels my desire to take again.
I want to take again. Not because I'm forced to, not because people told me I should, not because masasayang yung inaral ko for years. This time I want to take again kasi sinasabi ng heart and mind ko na gusto kong maging CPA. I cannot put it into words pero have you ever felt like this? Yung di mo maexplain pero bigla kang na-boost. Yung this time, wala ka nang doubts kasi the 1st time laging may worries.
I know this will be another crazy ride but of course, I'll do my best again. I'll pray for God's guidance like I always do. And this time, I hope for the best result. Whatever God will give me this time, I'll accept and be thankful for it.
P.s. sorry po sa long post. I just can't contain my emotions and I have no one to talk to na alam kong naiintindihan yung pakiramdam ng isang kagaya ko.
CONGRATULATIONS, New CPAs! And to those who tried, it may hurt right now but I know you'll comeback stronger. Tayo naman next. Magiging CPA din ako(tayo) whatever it takes.

I don't feel equipped enough for solo duties on a free standing lab. I took the job cause it was closer to our home and I didn't mind the pay, telling myself I was there for the experience and training. Gusto ko talaga hospital work dahil yun yung training during internship and dun ko talaga nakikita sarili ko. Unfortunately like many of us here, ang hirap makahanap ng hiring, malayo man o malapit, kaya tinake ko agad yung opportunity for this lab.
They told me solo duty but it was manageable. 8am to 5pm sched, sometimes 4pm palang okay na at hindi naman buong week ako. Wala ako problem sa phleb, thank God.
And I was trained about the workarounds sa tests, but when I was on my own.. grabe 😭 sobrang iba sa hospital training lalo sa CM na manual reading, parang ang obob ko all this time na di marunong magbilang at mag recognize ng parasite, casts, pus cells, rbc, lahat. Parang wala ako naging internship training na 6 months. Plus chem na need ng reagent prep sa bawat test. Sobrang hirap talaga ako. Mas nakakatakot na wala ako mapagtanungan about my readings to verify dahil solo duties nga. Nakakataranta pag may naga-ask na ng results agad habang nagrurun ako tapos tatawagin ulit for another extract. No issue sa hema dahil automated naman.
I feel like I'm risking my license and will release faulty results soon and their doctors will come at me, dami din seniors na patient kasi 😞 Tumataob sikmura ko tuwing papasok sa umaga. Yung kapalitan ko sa ibang araw, wala naman reklamo on their solo duty (not their first job), ako lang yung hirap. I'm realizing na parang bad idea na nagtake ako ng solo duty for my first job. Should I just quit and wait for hospital hirings or oa lang ako and need to pull my sht better together 😭😭

Hello po, tanong ko lang po kung anong brand ng piano keyboard ang magandang gamitin para sa mga nagsasanay po para sa pag o organista? Plano ko po kasing bumili dahil practicing pa po ako. Salamat po in advance!

pa-rant lang ako, guys.
sa lahat ng friend groups ko, ako yung pinaka mapagbigay sa lahat: sa time, sa gifts, sa pag unawa, etc. mas ako yung laging nagyayaya, nag oorganize ng plans/surprises, etc. pero despite all that, ako pala yung naiiwan. sila yung mas close, sila yung mas nag uusap, and naghihintayan sila sa lahat ng bagay. they don’t cancel on each other. but they cancel on me.
hindi naman ako yung type of person na super super sensitive. kaso it’s been so repeatedly done, i almost gaslighted myself into thinking na masyado lang siguro akong demanding. na adult friendships are hard. pero parang ako lang yung nagttry/adjust. isn’t friendships supposed to be a two-way street?
anyway, yeah, pa-vent lang. mahal ko pa rin naman sila kahit ako yung naiiwan sa likod, sa ibang table, sa ibang sasakyan. pero sometimes even when they surround me, i’ve never felt so alone.
for once i just want to be someone’s favorite. someone to choose me. :(

today’s june 1st at tsaka grabe kung kagaanong homophobic ang mga pilipino ngayon tapos sabay sisi sila kesyo nagkakalat sila ng sakit after some news pages post their greetings to them and also I’ve watched an episode from Bawal Judgemental about HIV/AIDS survivors tapos nandun yung isang doktor where he/she debunks ukol sa gay people na nagkakalat ng HIV/AIDS pero hindi bineblame sa mga couples na gumagawa ng unsafe sex..
the real reasons why i post at alasjuicy about wearing protection is a must so we could combat against hiv/aids
The doctor said…
“There are some factors that a person might diagnose with HIV/AIDS.. it is either unsafe sex, blood donation or sharing needles and if si mommy ay may HIV meron din si baby.”
Grabe ang mga tao ngayon.. please love is love not hate to hate

Hello, mga teh!
I have a story, Di ko alam san ako mag sisimula.
I met him in grad school, unang spot ko sa kanya ay hindi siya straight which is totoo nung nag kakilala na kami, todo kwento siya about his life to the point na he revealed na he was a chub-chaser. He joined in this community and found a new circle of friends.
So the story was, I fall in love with him kahit alam ko na hindi kami compatible or let just say hindi ako chub to chase. Haha so for short hindi ako mataba at cute.
One time dapat may travel kami pero nag back out.
Kasi nag confess ako sa kanya, na i like him.. etc.
Pero syempre alam kona na walang chance.
So, ilang days deadma walang paramdam di na kami nag uusap sa grad school pero may paraan siyang pilit ako kinakausap.
Parang he is nice parin, hanggang sa naging okay kami, to the point na pinasok kona siya sa same company kami until now.
Hanggang sa nagkwewent na siya about his exes and jowa that time na ako nasasaktan pag nagkwewento siya. haha pero di lang nagpapahalata, to the point na nag fafade narin ang feelings ko sa kanya, na naging platonic nalang hindi na romantic.
Anyways, medyo na badtrip lang ako kanina sa kanya, tapos i blocked him in socials, pero sa imessage hindi.
Pinuntahan niya ako sa bahay, magkalapit lang kasi kami ng bahay mga 2 brgys ang pagitan. May dala siyang alak at nag inom kami.
Na bother kasi siya bakit kodaw siya binolock, actually away bati kami niyan dati, siya palagi sumusuyo.
I just dont know what to do, or leave it as is? We better be friends, Kesa lover?

Hello,
We live in a townhouse subdivision na dikit dikit ang bahay. Renter kami for over 10 years and recently, may lumipat sa tabi namin na couple with 2 dogs.
I have no problems with dogs - di man ako dog lover, I respect them pero I have a big problem with irresponsible owners.
These new neighbors of ours allow their dogs to bark incessantly any time of the day, night, at madaling araw.
We've spoken to them and the owner of the house. Sinisita nila paminsan pero madalas, iniiwan nila ng buong araw yung dalawang aso to bark as much as they want.
Nakakainis man pero ako na yung kapitbahay na laging nagdadabog due to stress.
Ano po ba dapat gawin? Our HOA is useless and says dapat daanin nalang sa pag uusap - which clearly doesnt work.
Home doesnt feel like home anymore. We cant enjoy our meals kasi di na kami magkarinigan, di na kami maakapag bond as a family while watching TV kasi mas malakas pa kahol ng aso kesa sa pinapanuod.

I am F-29, medyo pinagpala na makinis ang muka, hindi tinitigyawat, at medyo makinis ang balat kaya never ako nag skin care and lotion what-so-ever before. Pag tinanong ako kung ano gamit ko sa muka ko literal na Safeguard white lang talaga. Kaya wala talaga ako alam sa skincare. Kaya lang, nung nanganak ako, nagkaroon ako ng hypothyroidism at nag dry talaga ang balat ko at lumalabas na tigyawat ko, even yung heels ko nag cracked na (never din ako nag footspa dahil malambot naman sya dati). Kaya ngayon, asking for help, ano ba magandang ipahid sa muka at anong lotion ang maganda gamitin sa balat? Sa ngayon ang ginagamit ko is St. Ives hydrating body lotion, sa muka St. Ives din na pang hilamos. Salamat sa sasagot.

Naalala ko one time sabi samin ng elder namin sa church nung kapapanganak ko lang sa baby ko na marami raw magbabago sa buhay ko yet sa partner ko wala masyado.
And I realized how true yun nung ilang beses nang nakakagala yung partner ko mag-isa pero ako never pa ulit after ko manganak.
Introvert naman ako and gusto ko naman talaga sa bahay pero iba pa rin pala talaga yung ikaw yung may choice if gusto mo lumabas or not at hindi nakadepende sa anak mo yung decision.
Wala lang, I feel sad lang na ang hirap gumalaw. Don’t get me wrong, mahal ko yung anak ko. Nakakapagod lang talaga minsan. Minsan tuloy nagkakaroon ako ng resentment feeling sa partner ko kahit na alam kong deserve din naman nyang lumabas-labas. Siguro narealize ko lang talaga na ibang-iba talaga pag nanay yung role. Hindi ko na hawak talaga yung oras ko.

WARNING! Long post ahead. Skip nlang po pag malabo and masyadong mahaba para sa inyo. 🥹
Friends ko na sila since college pa lang ako, year 2011. May mga nangyare dati na na-test talaga barkadahan namin. Feeling ko may kasalanan din ako kasi lulubog-lilitaw ako. Sa Manila na kasi ako nag work right after I graduated, suffered depression na alam din naman ng ilan sa kanila, and nag iba din talaga focus ko kasi naging instant bread winner ako sa family. Nag start ako maka feel na parang nale-left out ako nung may nangyare dati na umuwi from abroad yung isang member ng barkada namin. I can't call her a friend since di naman kami talaga close nitong specific person na 'to sa barkada. Nagyaya siya to go out and hindi ako invited, turns out may sarili silang gc na wala ako. Gets ko na di ako part ng invitation kasi hindi naman kami close. Nasaktan lang ako na hindi man lang ako sinabihan ng best friend ko, nagulat nlang ako may mga pics posted na sa soc meds. Di ko ma explain ng maayos pero I felt betrayed na parang nag agree nlang din sila na wag na ko i-include. Masakit sobra but that was a long time ago. Naayos namin ulit. May mga instances pa na naulit, lumalabas sila without me or some members of the group. Pero itong other members of the group, lumalabas din naman sila ng sila lang din. Ang weird ba? Ang gulo nu?. Basta ako lang lage yung nasa gc pero walang constant, not even my best friend. Recently lang, may get together kami. Pag magkakasama kami masaya naman. Sobra. Pero wala na kong ma-feel na sincerity. Kasi alam ko after that event, kanya-kanyang grupuhan na naman. At ako ulit yung maiiwan mag isa. Hindi nga ako nagkamali, lumalabas ulit sila ng wala ako. Kaya now, hindi na ko nag si-seen sa gc namin kasi nasasaktan lang ako. Mahal ko sila sobra, mahigit 10 years din yun eh. Kaso ang sakit na din sobra. Mahal ko sila, genuine din yung care ko kasi nagpa-panic ako pag may nangyayare sa kanila na nababalitaan ko or nakikita ko sa mga posts nila. Even kay ferson na di ko masyadong close, nag worry ako ng sobra recently lang. Nag chat pa ko and nangamusta if okay lang siya and family niya, cold shoulder lang na received ko. Parang I'm the friend who's always available pero pag ako na, wala na sila. Even my best friend sa group, parang iba na din yung best friend niya samin. Hindi na ako. Childish pero masakit kasi. Ang sakit-sakit. To be fair, may mga issues at kasalanan din ako. Napagod din ba sila? Nasanay na wala ako?.
ABYG kasi iniisip ko na totally i-cut off and i-"ghost" nlang sila kahit alam kong may kasalanan din naman ako?.
Ps. Sorry 1st time sharing my story here. Sorry po agad kung magulo and malabo.

Wala lang akong mapagsabihan kasi ayoko na makadagdag sa problema ng iba. Dito nalang 🙃
Ang aga ko naman nilaro ng tadhana. Nakakapagod yung ganitong sitwasyon.
"Siguro kung hindi nangyari yun, hindi ako nagkaganito." 💔
College grad, nag work pagkagraduate kasi tumulong ako sa pamilya ko, i tried to work abroad din para sa father ko na may heart disease, (he passed away)
Bumalik nako ng pinas kasi wala na yung taong dahilan ng pagaabroad ko. Nag tayo ako ng maliit na negosyo sari-sari store, napalago ko naging mini grocery na. Okay naman, nasusuportahan ko nanay ko, sakin lahat bills, pagkain.
Tapos ito na, na-mild stroke sya biglang gumuho mundo ko. Inalagaan ko sya, pero nung nka recover na sya bigla pumasok sa isip nya na paupahan nalang yung tindahan para daw may sarili syang income para sa maintenance nya at needs nya.
Dahil jan,nawalan nako ng negosyo. Nalugi ako. Kasi biglaan yung desisyon nya. Nasayang mga paninda ko. Nag away kami dahil sa ginawa nya.
Eto ako ngayon nakikitira nalang. Nag try nako mag apply ulit ng trabaho pero hindi nag work sakin (nag expired nadin requirements ko, ang laki ng nagastos ko, walang bumalik sakin)
Nag try nadin ako mag simula ng ibang negosyo kahit nasabahay lang, which is mas mahirap at nakakahiya dahil bukod sa nakikitira na nga ako, dagdag pa sa space yung mga paninda ko.
Nawawalan na talaga ako ng pag asa. Kasi parang lahat nalang ng ginagawa ko hindi para sakin.
Gusto ko sana mangupahan, wala naman ako mahanap na budget meal na pwedeng mapagtindahan at matirahan at the same time.
Nakakalungkot lang kasi nasira yung buhay ko dahil sa nanay ko.

For context, nasunog totally bahay namin a few weeks ago. Halos wala talaga kaming nasalba ng kapatid ko noon. Mula noon sinabi ko sa kapatid ko habang pinapanuod nasusunog ang bahay namin na kaya namin ito at makakabalik din agad kami.
Present time, for renovation na ang bahay namin at kalukuyang nag-rerenta kami ng kapatid ko. Parehas kaming working. Yung ibang members ng fam ko tulad ng father ko ay nasa new partner niya kasama isa kong kapatid.
Sobrang nasaid ng renovation na iyan ipon ko. Ultimo bayad sa renta naming magkapatid sa akin galing. Tapos sa akin din nahihingi ng support ang father ko at yung isang kapatid niya, na akala ko nagwowork father ko dun kasi may business yung partner niya.
Nag-loan na rin ako pero kinulang pa rin. Pakiramdam ko wala akong katulong sa pagbangon na ito. Wala akong pinansiyal na tulong na nakukuha sa kanila ni sumilip sa renovation kailangan ko pang sabihan. Mano man lang makarinig ako ng malasakit.
As of this writing sobrang bad ng finances ko pero kaya ko isettle pero literal na kape at lucky me na lang kakainin ko sa susunod na 2 weeks kapag ganun.
Sa ngayon, itabi niyo na lang muna yang mga payong pinansiyal na iko-comment ninyo. Salamat sa medium na ito kasi sa totoo lang hirap na hirap na ako. Medyo gumaan lang dahil dito. Totoo pala na nakakagaan kapag dina-draft mo into writing yung hinaing mo.
Yun lang.

Anong titles ang mga nabasa niyo na? Saan niyo binili at magkano? Nagustuhan niyo ba? Comment down below! 😆
May naalala (nakita ko sa isang post ng selling pre-loved books dito yung isang book may ganiyabg tatak yon ang nag trigger haha) lang kasi akong nabasa ko sa yt comments look for books na ganito ang tatak hindi laging new york times best seller. Not sure kung yang pulitzer prize nga ba iyon.

hello, just wanna ask relationship advice po huhu i've been drowning in my thoughts kasi.
i have a gf, we're both girls po hehe (happy pride month) and mag 6 months na kami (we know each other for years already tho) and lately these past few weeks she's been very busy sa academics kaya we haven't been able to talk much. don't get me wrong tho, i respect her time and i would much rather let her focus muna sa academics niya kasi we're both graduating this year. but lately din po (not just the past few weeks) I've been feeling heavy. hindi ko alam kung ang oa ko lang ba or ano, pero i dont feel valued that much in this relationship anymore kfmfmjdjk parang nawalan na po ako ng gana. LDR po kasi kami and we only talk through chat, minsan lang kami mag call, and idk pero maco-consider siguro kami na in a private relationship kasi she never posts about me in socmed. Hindi naman siya big issue sakin pero there are days lang talaga na napapaisip ako if she's proud to have me as her gf ba talaga djdjsksj
these days, since busy siya, lagi niyang sinasabi sakin na namimiss niya ako and stuff pero pag its our time to talk na ang tagal naman niya magreply and parang wala lang din ako sa kanya. heck, kahit nga bawal akong magpuyat, ginagawa ko pa rin for us to have a little conversation just before we end our day since busy siya sa morning. also, alam kong busy siya, pero kahit konting update lang man hindi niya nagagawa djdnsnn she can go hours without even checking on me kahit simpleng "did u eat lunch na?" wala man lang. okay lang sakin kung di siya mag reply kaagad sa response ko kasi it's the thought that counts naman diba? pero wala talaga eh minsan nadidismaya nalang ako kasi its either di siya nagreply or its her usual dry and short message lang. Minsan nga she skips some of my messages and replies to only a few and I hate it when she does that kasi i feel ignored and parang ang annoying ko kausap kasi ang dami kong sinabi. Napapaisip nalang ako na maybe she doesn't care enough to check on me anymore or im not worth her energy kasi parang talking to me takes a toll on her eh. Masyado ba akong needy?
She doesn't even compliment me that much na nor tell me that she's proud of me from time to time. Heck, kailangan ko pa nga magparinig sa twitter para lang sabihan niya ako na proud siya sakin hwhdhahaha paulit-ulit nalang din ang mga bagay na pinaguusapan namin— na para bang hindi na siya interesado sakin just as much as she was before
i message her on other platforms as well, like tiktok and ig kasi i send her reels and vids, pero kahit dun hindi niya ako nirereplyan and minsan nga di niya chinecheck messages ko pero nakikita ko naman na may nirerepost siya or may bagong nila-like lol there was even this one time na na-wrong send siya ng vid sakin, i think she was meant to send it sa friend niya and kung di siya na-wrong send parang di pa nga yun magrereply eh
Sorry sa rant, nakakapagod lang talaga. Pagod na ako na paulit-ulit na kumbinsihin ang sarili ko na okay lang sakin— na kaya ko pa naman and that nag iinarte lang siguro ako. Pero ang sakit na eh.
I'm starting to think na maybe I deserve better and I'm starting to feel like I'm not that important to her anymore.
Am I asking for too much ba? Am I being inconsiderate? Hindi ko na alam ang gagawin. I've been crying a lot pero I don't want to burden her with these emotions kasi she's busy nga and palagi siya nagrereklamo na pagod na siya after school.

I 20F second year college, I have this 2 friend which is my classmate din at the same time. Yung isa let's call her K, si K is both nakatira sa bacoor and same way ang sinasakyan pauwi kaya kami lagi ang magkasama. Yung isa naman is si E, si E ay nakatira sa Paranaque, ang school pala namin is nasa Las Piñas. So last March when we're at our school, napansin naming dumidistance sa amin ni K si E, and we taught na tinotopak lang sya as always (ganon sya palagi once na nabadtrip sya ididistance nya sarili nya saying at di kami kakausapin).
Hinayaan lang namin sya kasi we know na aayos din sya at kakausapin nya kami, pero nagkamali kami. So one time, nag overnight ako sa bahay nila K since kinabukasan that day is fieldtrip namin and dapat nasa school na kami by 5am. So since ako yung gusto ni K na magluto ng babaunin namin, niyaya nya ako para mag overnight sa kanila para di na hassle. Nung nasa bahay na nila ako yung gf ko gusto sumama sa overnight kaya I let her nalang, then one of our friend is heart broken that time and nagyaya uminom para lang mailabas yung nararamdaman nya and para makapag kwento, pero since maaga pa kami kinabukasan di kami sumama pero pinasama ko nalang din sya sa overnight and sasamahan namin sya uminom pero di kami iinom since may ganap nga kinabukasan. Habang nag aayos kami ng gamit, K decided to take a video of us tapos ini-story nya sa IG. After that story nakita kong may nag notif sa Fb ko na friend request ni E, nagtaka pa ako kasi friend ko naman sya sa both main at dump account ko kaya bakit sya nag request. I immediately stalk her and that's when I saw na inunfriend nya ako. K, my gf, and our broken friend decided to stalk her too, and nakita nga nilang di na nila friend sa FB si E. That time idk what to feel pero I just let her, hindi na ako high-school para maghabol ng kaibigan kaya hinayaan ko nalang.
After that unfriending session, K decided to bad mouthing E. Kahit sa Fb, bini-bring up nya and past ni E and madami pang iba. K even told me na kahit anong mangyari hinding hindi nya na kakaibiganin si E.
Fast forward, last April K told me na hindi na nya kaya, need nya na daw si E. Since E is our president and one of the top student need ni K ng tulong from E para sa case study. So basically K started hanging out with E. Sinabi din sakin ni K na E said sorry na sakanya. Also, K confronted E about her behavior tapos K let me read their convo. Don ko nalaman the reason kung bakit nya kami hindi pinapansin. Dahil pala sa post ko about pagyayaya sa beach and I only tag K, and dahil din sa pag tag ni K sakin sa isang post about ice cream. She said din na nagseselos sya samin every time na naghahang out kami ni K, and the moment daw na she saw K story na nag overnight kami kina K. She decided to cut off us. And I realize na it was immature and napaka self centered since gusto nya na we should hang out na kasama sya (si E), and at the first place niyaya namin sya palagi pero pinipili nya padin yung bf nya kasama kesa sa amin. Gets ko naman yun, even me mas gugustuhin ko makipag hang out with my gf. Ang hindi ko gets ay yung dapat kasama sya palagi pag mag hahang out kami, napunta din naman ako sa position nya kaya alam ko feeling. Last January may family problem ako and hindi ko magawang lumabas ng bahay, and nakita ko yung story nila both magkasama, almost araw-araw. Pero naging mature ako, kasi choice kong di sumama, choice kong hindi lumabas, pero gustuhin ko mang sumama bawal kahit naiinggit na talaga ako sakanilang dalawa. Okay naman friendship naming tatlo nung time na yun and walang cut off na nangyari dahil lang nainggit or nagselos ako. Pero since nangyari ulit, at si E naman ang nasa kalagayan ko, iba ang nangyari. And after na magkabati ni E and K, I distance myself to K and silently cutting her off after nila magkabati kasi I know E never wants to hang out with us, she just wants to hang out only with K, and E never apologies din naman unlike on what she did on K.
So, ABYG kasi I silently cutting off my friend?

I'm 20 yrs old and simula bata palang ako medyo absent yung mga parental figures sa buhay ko. They never really gave me advice to prepare and all they said was "tapusin mo school then college and find a job" which is fair pero wala akong alam about banking, job hunting, or maski mga I.D (bukod sa barangay I.D) wala pa ako. Pag nagtatanong nmn ako di nila ako sineseryoso o sasabihan nila ako ng "alamin mo nalang". Recently I gained a lot of motivation and reasons to start getting my life together so I would love to hear things na pwede makatulong sa pag aadulting. What should I prioritize? Ano mga pwede ko pagplanuhan? Mga dapat kong iwasan.
Thank y'all in advance.

May option ba ako ng cashless payment pag sumasakay ng RRCG na P2P? Better if app lang.
Thanks.

ganto pala feeling noh? hahaha naiintindihan ko na.
cat ng sissy ko nag cucuddle sakin tapos yung paws sometimes na reach out sakin ang cute 😭😭😭
i was cuddling with it earlier tapos nag wrawrap talaga tail nya sa arm ko, sometimes nag cicirle cirle sya sa harapan ko, pag naglalakad ako hinahabol nya ako tapos mag cucuddle sya sa paa ko, at the end, humiga sya facing up para ma pet ko tiyan nya ang cute 😭😭😭

So ayun nga nagsalita ang ASS KNP habang program dito sa malaking venue na aircon pa sabay sabi maliit daw ang venue kasi 6K lang ang capacity next time daw dapat mas malaki. Kakalog kalog na nga kami dito hahaha.
Naopen din ung dapat daw magkaroon na ng lupa na nakapangalan sa MCGI kasi sayang pag naimprove yung narentahan tapos yung may-ari lang ang makikinabang pag natapos na kontrata sa renta. Tama nga naman diba. Mga 10 hec. daw na malapit sa kalsada ang gusto. Kaso, biglang ang reason na in-emphasize nya ay ung Philippine loop ni Dragzon WTH, para may matambayan ung mga riders na nagpapayabangan lang sa mga mamahaling motor nila.
Ayun napapailing na lang ako sa HB. Syempre ung magshoshoulder nyan mga mahihirap na ditapak. Saklap na trap ka sa kulto dahil sa pamilya mo.