Puisi sakit hati
ABYG kung kinuha ko lahat ng pera ng tatay ko?
2024.05.31 16:34 strawberrysundaygurl ABYG kung kinuha ko lahat ng pera ng tatay ko?
Housewife si mama at si kuya naman ay isang sk kagawad at may sakit kaya nagmimaintenance siya. My father has been abroad since I was a child and nauwi naman siya minsan for vacation. Ako naman ay graduating na next year.
One day, nagising ako na puro missed call si papa sakin at ang reason ay gusto niyang ipaalam na nag cheat si mama sakanya. Ang malala pa dun ay kaibigan ni papa yung kabit ni mama. Simula nung araw na yon eh never na kami nagkasundo ni mama. Papa's girl talaga ako kasi grabe sacrifices si papa for us. At habang tumatagal mas lalo ko nakikita kung gano kalala ugali ng mama ko. Lagi siyang nagrereklamo kay papa na kesyo kulang daw ang pinapadalang pera at di raw kasya yun sa pang gamot pa lang ni kuya. Umabot siya sa point na talagang chinachat niya si papa at mga kapatid ni papa na minsan daw gusto na lang niya kaming saksakin or lasunin ni kuya para matapos na problema niya. Sobrang sakit nung nalaman ko yon kasi tangina pano niya nasasabi yun. I've been suffering in our house for more than a decade because of my mother and my brother. Favorite ni mama si kuya at talagang mas inaalagaan niya yun kasi nga may epilepsy. I understand naman kasi di naman ako alagain. Kumbaga pag nilalagnat ako eh matutulog lang ako saglit tapos wala na. But as time goes by naiisip ko na sobrang unfair. Bakit lahat sila si kuya lang ang concern. Pano ako? Bunso ako pero parang di ko ramdam? Wala silang alam kung anong program kinuha ko sa college, di nila alam na nagtatrabaho ako for my own expenses kasi lahat ng pera napupunta sa gamot ni kuya. Ulam namin laging bili lang sa karinderya, minsan pancit canton. Kung magluluto man siya eh parang twice a month lang. Lagi kami nagtatalo ni mama kasi kinukwestyon ko siya kung san napupunta mga padala ni papa kasi halos wala akong maramdaman. Galit na galit siya lagi at sinasabi na kulang na kulang ang padala ni papa kasi tinitipid daw kami. Kaya sabi ko maghanap siya ng trabaho kung alam niyang kulang pala ang budget namin tutal naman wala siyang ginawa maghapon kundi mag tablet at magparinig sa facebook. Pero ang dahilan niya ay wala raw magaalaga sa kuya ko. Yung kuya ko na laging wala sa bahay at sk kagawad pero sobrang daming record sa iba't ibang barangay kasi laging nagsisimula ng gulo? Sino inaalagaan niya sa bahay kung yung paborito niyang anak ay lagi naman nasa labas at nakatambay? Kuya ko ayaw mag aral ng college at lahat ng rason nilang mag ina ay laging related sa sakit ni kuya. Tuwing nagsusumbong ako kay papa lagi lang niya sinasabi na intindihin ko na lang. T*ngina ilang taon ko na silang iniintindi. Pati yung pagtutok ng kutsilyo ni mama sakin inintindi ko kasi baka nadala lang ng galit. Intinding intindi ko naman sitwasyon ng kapatid ko pero siya di niya naiintindihan sitwasyon. Sinanay ni mama si kuya na dalawa lagi ulam, bukod dun eh dapat may budget siyang 100 pesos para sa agahan at miryenda. Minsan hihirit pa yan pambili ng coke sa tanghalian at hapunan. Panong di nga magkukulang ang pinapadala ni papa kung ganyan ang lifestyle nila? Kung makabili pa ng damit si mama online akala mo laging mauubusan eh halos di na nga masuot yung iba. Lagi niya rin sinisiraan mga kapatid niya na kesyo di raw marunong mag ipon ganon eh siya rin naman. Tapos kinausap ako ng tita ko na umaasa raw si mama na magpapagawa ako ng bahay para sakanila pagkagraduate ko. Nung nalaman ko yon eh sobrang pressured at inis ako. Nilinaw ko na pagkagraduate ko eh uunahin ko ang sarili ko at aalis ako sa bahay na yon. Sinabi ko rin na wala akong balak na isama pa sila sa future ko kahit di pa rin naman ako sigurado kung ano kahihinatnan ko.
Etong taon lang eh ang pinakamatagal naming away. Ginastos ni mama ang pera ko nang walang pasabi at nung siningil ko eh sinumbat lahat sakin hanggang sa nagdecide siya na bumukod na ako. Ako magpakain sa sarili ko, ako mag asikaso sa sarili ko, ako mag laba and all pero andun pa rin ako sa bahay na yun. Sakin okay lang kasi marunong naman ako. Sinabi ko kay papa na nagaway kami ni mama at sakin na siya magpadala ng pera para mahati equally. Kaya nung nagpadala sakin si papa eh 50/50 hati ko at binigay ko kay kuya yung part niya. Nagchat si mama na kami raw ni papa ang sisisihin pag inatake si kuya at maghati na raw sila ni papa. Kumbaga ako eh kay papa tapos si mama ay kay kuya. Sa sobrang bait ng papa ko eh nung next na padala niya ay kay mama niya ulit pinadala. Sinabihan ko naman si papa na wag kasi di ako bibigyan niyan ng pera at pano ako? Ano mangyayari sakin? Kaso mas concern nga nila si kuya hahaha. Sabi ko ayoko na ng gento kasi paulit ulit na lang yung pinagaawayan. Sobrang nakakastress na. Kaya nagdecide ako na papiliin si papa. Sabi ko kung patuloy nilang gagawin sakin yon eh aalis na ako sa buhay nila at hinding hindi na ako magpapakita sakanila. At dun natauhan si papa kaya pumayag siyang lumipat ako sa bahay niya at sakin ipadala lahat ng pera niya. Hindi na siya nagbibigay sustento kay kuya kahit na naaawa siya. Naiintindihan ko nararamdaman ni papa na naiipit siya kasi anak niya kami pareho pero kailangan matuto ni mama at kuya kasi kung hindi namin gagawin ni papa yun eh di sila kikilos. Umalis ako ng bahay na hindi nagpapaalam kay mama. Tinulungan ako ng mga kapatid ni papa na maglipat at turuan sa mga bagay na di pa ako maalam. Ngayon sobrang saya ko na mag isa ako sa bahay at walang ibang pinoproblema. Last na update ko kayna mama ay lahat tinitinda niya pati kaldero para lang magkapera.
ABYG kung kinuha ko lahat ng pera ng tatay ko at inuna ang sarili ko?
submitted by strawberrysundaygurl to AkoBaYungGago [link] [comments]
One day, nagising ako na puro missed call si papa sakin at ang reason ay gusto niyang ipaalam na nag cheat si mama sakanya. Ang malala pa dun ay kaibigan ni papa yung kabit ni mama. Simula nung araw na yon eh never na kami nagkasundo ni mama. Papa's girl talaga ako kasi grabe sacrifices si papa for us. At habang tumatagal mas lalo ko nakikita kung gano kalala ugali ng mama ko. Lagi siyang nagrereklamo kay papa na kesyo kulang daw ang pinapadalang pera at di raw kasya yun sa pang gamot pa lang ni kuya. Umabot siya sa point na talagang chinachat niya si papa at mga kapatid ni papa na minsan daw gusto na lang niya kaming saksakin or lasunin ni kuya para matapos na problema niya. Sobrang sakit nung nalaman ko yon kasi tangina pano niya nasasabi yun. I've been suffering in our house for more than a decade because of my mother and my brother. Favorite ni mama si kuya at talagang mas inaalagaan niya yun kasi nga may epilepsy. I understand naman kasi di naman ako alagain. Kumbaga pag nilalagnat ako eh matutulog lang ako saglit tapos wala na. But as time goes by naiisip ko na sobrang unfair. Bakit lahat sila si kuya lang ang concern. Pano ako? Bunso ako pero parang di ko ramdam? Wala silang alam kung anong program kinuha ko sa college, di nila alam na nagtatrabaho ako for my own expenses kasi lahat ng pera napupunta sa gamot ni kuya. Ulam namin laging bili lang sa karinderya, minsan pancit canton. Kung magluluto man siya eh parang twice a month lang. Lagi kami nagtatalo ni mama kasi kinukwestyon ko siya kung san napupunta mga padala ni papa kasi halos wala akong maramdaman. Galit na galit siya lagi at sinasabi na kulang na kulang ang padala ni papa kasi tinitipid daw kami. Kaya sabi ko maghanap siya ng trabaho kung alam niyang kulang pala ang budget namin tutal naman wala siyang ginawa maghapon kundi mag tablet at magparinig sa facebook. Pero ang dahilan niya ay wala raw magaalaga sa kuya ko. Yung kuya ko na laging wala sa bahay at sk kagawad pero sobrang daming record sa iba't ibang barangay kasi laging nagsisimula ng gulo? Sino inaalagaan niya sa bahay kung yung paborito niyang anak ay lagi naman nasa labas at nakatambay? Kuya ko ayaw mag aral ng college at lahat ng rason nilang mag ina ay laging related sa sakit ni kuya. Tuwing nagsusumbong ako kay papa lagi lang niya sinasabi na intindihin ko na lang. T*ngina ilang taon ko na silang iniintindi. Pati yung pagtutok ng kutsilyo ni mama sakin inintindi ko kasi baka nadala lang ng galit. Intinding intindi ko naman sitwasyon ng kapatid ko pero siya di niya naiintindihan sitwasyon. Sinanay ni mama si kuya na dalawa lagi ulam, bukod dun eh dapat may budget siyang 100 pesos para sa agahan at miryenda. Minsan hihirit pa yan pambili ng coke sa tanghalian at hapunan. Panong di nga magkukulang ang pinapadala ni papa kung ganyan ang lifestyle nila? Kung makabili pa ng damit si mama online akala mo laging mauubusan eh halos di na nga masuot yung iba. Lagi niya rin sinisiraan mga kapatid niya na kesyo di raw marunong mag ipon ganon eh siya rin naman. Tapos kinausap ako ng tita ko na umaasa raw si mama na magpapagawa ako ng bahay para sakanila pagkagraduate ko. Nung nalaman ko yon eh sobrang pressured at inis ako. Nilinaw ko na pagkagraduate ko eh uunahin ko ang sarili ko at aalis ako sa bahay na yon. Sinabi ko rin na wala akong balak na isama pa sila sa future ko kahit di pa rin naman ako sigurado kung ano kahihinatnan ko.
Etong taon lang eh ang pinakamatagal naming away. Ginastos ni mama ang pera ko nang walang pasabi at nung siningil ko eh sinumbat lahat sakin hanggang sa nagdecide siya na bumukod na ako. Ako magpakain sa sarili ko, ako mag asikaso sa sarili ko, ako mag laba and all pero andun pa rin ako sa bahay na yun. Sakin okay lang kasi marunong naman ako. Sinabi ko kay papa na nagaway kami ni mama at sakin na siya magpadala ng pera para mahati equally. Kaya nung nagpadala sakin si papa eh 50/50 hati ko at binigay ko kay kuya yung part niya. Nagchat si mama na kami raw ni papa ang sisisihin pag inatake si kuya at maghati na raw sila ni papa. Kumbaga ako eh kay papa tapos si mama ay kay kuya. Sa sobrang bait ng papa ko eh nung next na padala niya ay kay mama niya ulit pinadala. Sinabihan ko naman si papa na wag kasi di ako bibigyan niyan ng pera at pano ako? Ano mangyayari sakin? Kaso mas concern nga nila si kuya hahaha. Sabi ko ayoko na ng gento kasi paulit ulit na lang yung pinagaawayan. Sobrang nakakastress na. Kaya nagdecide ako na papiliin si papa. Sabi ko kung patuloy nilang gagawin sakin yon eh aalis na ako sa buhay nila at hinding hindi na ako magpapakita sakanila. At dun natauhan si papa kaya pumayag siyang lumipat ako sa bahay niya at sakin ipadala lahat ng pera niya. Hindi na siya nagbibigay sustento kay kuya kahit na naaawa siya. Naiintindihan ko nararamdaman ni papa na naiipit siya kasi anak niya kami pareho pero kailangan matuto ni mama at kuya kasi kung hindi namin gagawin ni papa yun eh di sila kikilos. Umalis ako ng bahay na hindi nagpapaalam kay mama. Tinulungan ako ng mga kapatid ni papa na maglipat at turuan sa mga bagay na di pa ako maalam. Ngayon sobrang saya ko na mag isa ako sa bahay at walang ibang pinoproblema. Last na update ko kayna mama ay lahat tinitinda niya pati kaldero para lang magkapera.
ABYG kung kinuha ko lahat ng pera ng tatay ko at inuna ang sarili ko?
2024.05.29 22:27 cllme_lynggg ABYG if nag c-care parin ako sa ex ko?
Hi, I have ex m25 and I'm f22. We broke up because di ko na kinaya yung pangungunsume sa kanya. Way back 2022 naging magka live in kami, before kami mag live in nangako sya na hati kami sa lahat Ng bayarin sa bahay. Mekaniko sya sa mismong shop ng pinsan nya. Nung una okay pa, sya nag support sakin financially para maka hanap ng maayos na trabaho. After 5 months dun na nag start na halos ako na yung gumagastos sa lahat ng bagay. Rent ng bahay, kuryente,tubig, pagkain, groceries, ultimo pang yosi nya ako pa minsan nagbibigay. Ako na din gumagastos pang date namin sa labas pag may free time or restday ko sa work.
Pag bini-bring out ko yung topic about financial na ako lang yung gumagastos lagi sinasabi nya lagi sakin na "Pinapamukha mo talaga sakin na ikaw lahat gumagastos dito sa bahay no?" tapos iiwan ako sa bahay ng mag isa kahit hating gabi na. Pinalagpas ko yun.
Kaya pala halos wala syang maibigay sakin kahit singko kasi he used dr* gs. Nanlumo ako, feeling ko sinaksak ako ng walang patalim. Nalaman ko yun because yung google photos nya naka sync sa phone ko. He took picture of it. Nasa work ako that time and nanginginig ako habang hawak yung phone ko, di ako makapag focus that day. I confronted him pagdating ko ng bahay, nung una deni-deny nya pa na kesyo tawas lang daw yun at gagawin nyang pang prank sa tropa nya. Pero di ako natinag, hinuli ko sya sa mga tanong and umamin din nung huli. I cried. Sobrang na disappoint ako and natakot. Sabi nya magbabago na sya at di nya na uulitin but after 2 months malamanlaman ko bumalik na naman sya sa bisyo. Ilang beses ko syang pinatawad pero wala, naulit lang ng naulit. Namamayat na din sya.
Nag stop ako sa pag aaral dahil pinili kong makasama sya. Pinagkatiwalaan sya ng parents ko kaya pinayagan kami mag live in tapos yun yung gagawin nya. Natutulog ako na umiiyak, kahit nasa jeep papuntang work umiiyak ako. Umuwi ako sa parents ko kasi sobra na, di ko na kaya. Nag resign na din ako sa work. He begged nung time na kukunin ko na mga gamit ko sa bahay namin. Lumuhod sya sa harap ko pero I insist na iwan sya kasi di ko na kaya.
Nung nawala ako dun na nag start na nagkanda letche-letche buhay nya. Kung kani-kanino sya nakikitira. Nawalan na din sya ng trabaho kasi lagi nalang daw sya pinag iinitan ng pinsan nya sa shop. Ang payat payat na nya. Kaya nag decide kaming lahat na pwersahan syang pauwiin sa province.
Nag aral ulit ako habang sya? walang trabaho at nakatambay lang sa bahay nila. Isang oras lang halos sa isang araw lang sya sakin magparamdam. Naghabol ako ng oras at atensyon sa kanya. Iniiyak ko nalang lagi lahat. Kung bakit ba ganun ko nalang sya ka mahal kahit puro sakit nalang binibigay nya. Hanggang sa nagising ako isang araw na nawalan na ko feelings. Nakipag break ako.
Now nagkaron ako ng bagong manliligaw at nalaman nya. Lumuwas sya ng maynila para daw ayusin namin. Nag work ulit sya sa shop medyo malayo lang sa bahay.Di ko mapigilang maawa pero mas nangingibabaw yung galit ko kung bakit nya nagawa sakin ang mga bagay na yun. Sinabi ko sakanya na if may improvement akong Makita sa kanya may possibilities na bumalik ako.
Fast forward, sobrang hulog na ko sa suitor ko and yes, sinagot ko na sya. Nung nalaman nya na kami na bigla na naman naging miserable buhay nya, nawalan sya ng work, namayat sya at wala na naman syang matuluyan. History repeat itself na naman. He even have cryptic post na and chats sakin tska sa mga kapatid nya about suicide and natatakot ako for him. Baka ako pa masisi ng parents nya if may mangyari sa kanya.
ABYG if nag c-care parin ako sa ex ko till now kahit may bago na ko?
submitted by cllme_lynggg to AkoBaYungGago [link] [comments]
Pag bini-bring out ko yung topic about financial na ako lang yung gumagastos lagi sinasabi nya lagi sakin na "Pinapamukha mo talaga sakin na ikaw lahat gumagastos dito sa bahay no?" tapos iiwan ako sa bahay ng mag isa kahit hating gabi na. Pinalagpas ko yun.
Kaya pala halos wala syang maibigay sakin kahit singko kasi he used dr* gs. Nanlumo ako, feeling ko sinaksak ako ng walang patalim. Nalaman ko yun because yung google photos nya naka sync sa phone ko. He took picture of it. Nasa work ako that time and nanginginig ako habang hawak yung phone ko, di ako makapag focus that day. I confronted him pagdating ko ng bahay, nung una deni-deny nya pa na kesyo tawas lang daw yun at gagawin nyang pang prank sa tropa nya. Pero di ako natinag, hinuli ko sya sa mga tanong and umamin din nung huli. I cried. Sobrang na disappoint ako and natakot. Sabi nya magbabago na sya at di nya na uulitin but after 2 months malamanlaman ko bumalik na naman sya sa bisyo. Ilang beses ko syang pinatawad pero wala, naulit lang ng naulit. Namamayat na din sya.
Nag stop ako sa pag aaral dahil pinili kong makasama sya. Pinagkatiwalaan sya ng parents ko kaya pinayagan kami mag live in tapos yun yung gagawin nya. Natutulog ako na umiiyak, kahit nasa jeep papuntang work umiiyak ako. Umuwi ako sa parents ko kasi sobra na, di ko na kaya. Nag resign na din ako sa work. He begged nung time na kukunin ko na mga gamit ko sa bahay namin. Lumuhod sya sa harap ko pero I insist na iwan sya kasi di ko na kaya.
Nung nawala ako dun na nag start na nagkanda letche-letche buhay nya. Kung kani-kanino sya nakikitira. Nawalan na din sya ng trabaho kasi lagi nalang daw sya pinag iinitan ng pinsan nya sa shop. Ang payat payat na nya. Kaya nag decide kaming lahat na pwersahan syang pauwiin sa province.
Nag aral ulit ako habang sya? walang trabaho at nakatambay lang sa bahay nila. Isang oras lang halos sa isang araw lang sya sakin magparamdam. Naghabol ako ng oras at atensyon sa kanya. Iniiyak ko nalang lagi lahat. Kung bakit ba ganun ko nalang sya ka mahal kahit puro sakit nalang binibigay nya. Hanggang sa nagising ako isang araw na nawalan na ko feelings. Nakipag break ako.
Now nagkaron ako ng bagong manliligaw at nalaman nya. Lumuwas sya ng maynila para daw ayusin namin. Nag work ulit sya sa shop medyo malayo lang sa bahay.Di ko mapigilang maawa pero mas nangingibabaw yung galit ko kung bakit nya nagawa sakin ang mga bagay na yun. Sinabi ko sakanya na if may improvement akong Makita sa kanya may possibilities na bumalik ako.
Fast forward, sobrang hulog na ko sa suitor ko and yes, sinagot ko na sya. Nung nalaman nya na kami na bigla na naman naging miserable buhay nya, nawalan sya ng work, namayat sya at wala na naman syang matuluyan. History repeat itself na naman. He even have cryptic post na and chats sakin tska sa mga kapatid nya about suicide and natatakot ako for him. Baka ako pa masisi ng parents nya if may mangyari sa kanya.
ABYG if nag c-care parin ako sa ex ko till now kahit may bago na ko?
2024.05.29 09:04 CryNew196 ABYG kung hindi ako magoffer ng help sa sister ko na naospital ang anak?
Hi! I’m (24F) a single mom and youngest among 3 siblings. Yun anak ko ay mag 3yo na(boy). Yun tatay niya hindi na mahagilap.
Maaga akong nabuntis than usual. Kakagraduate ko lang sa college that time, and as youngest grabe ang disappointment ng papa ko saakin. Feeling niya tinapon ko lahat. Nawalan nadin naman ang galit saakin nun nanganak na ako, siguro dahil 1st apo din ng parents ko ang anak ko kaya lahat mg pagmamahal na pwede nila ibigay, talagang pinaparamdam nila.
After 2 months, nanganak na din yun ate ko. Ang laging reminder ng papa ko sakanila ay intindihin nila kung bakit mas nilalaanan niya ng pansin yun anak ko (since wala nga daw papa) 1st 2 months okay pa, not until bininyagan na yun anak ko. As expected, parents ko ang sumalo lahat. Nalaman to ng ate ko at sobrang tampo niya dahil nga pinaparamdam daw nila na may favoritism. As usual bumawi yun papa namin, come Christmas talagang binonggahan ang gift sa apo, ang physical gift na nakita ng ate ko na binigay ng parents namin ay rubber shoes lang tapos sa anak niya ay from head to toe na 2 pairs. Walang issue naman kasi pamangkin ko yun. But nun new year, nalaman ng ate ko na inabutan ako ng mama namin ng 50k na ilalagay sa savings ng anak ko. Naghimutok na siya, hindi ko na nagets bakit siya galit kasi inexpect namin magegets niya ang situation. After that never na ako inabutan ng financial help ng parents ko, pero ayos lang kasi sila ang tumututok sa anak ko most of the time, and for me, yun na ang pinaka the best help na maibibigay nila.
After a few months nagstart na ako magwork as VA, so I have 3 clients and I am earning 6 digits per month. 20k don binibigay ko sa parents ko(pandagdag maintenance plus mga bill sa bahay), hindi naman nila ako inoobliga pero yun lang ang naisip kong way to give back. Dinadamay ko din ang bahay pag nagrogrocery ako, at malaki na din naitatabi ko. Kumbaga I am financially independent already. Hindi sinasabi ng parents ko ang set up sa bahay kasi feel nila hindi naman need since 4 (ako, anak ko, mama, papa) nalang kami sa bahay at nakabukod na ang mga kapatid ko.
Dumating na nga ang first birthday ng anak ko. Syempre unang birthday, talagang pinaghandaan ko at ginastusan ko. Hindi naman ganun kabongga, pero dahil nga BIL ko ang kasama ng parents ko umasikaso non dahil need ng magmamaneho nalaman ng sister ko magkano ang nagastos. Alam kong hindi naman intention ng BIL ko na pagalitin ang ate ko, kasi isa siya sa sumasaway sa ate ko pag nagagalit samin. A week before nun birthday ng anak ko, talagang inaway niya kami lahat, nadamay din ang kuya namin at SIL ko dahil hinahayaan daw na ginagahaman ko ang parents ko. Alam ng kuya ko na hindi gumastos ang parents namin dahil nagoffer sila ng financial help at para mas makatipid ay inoffer ang cafe ni SIL. Tumanggi ako kasi sure akong maiissue nanaman. Dumating na nga ang birthday ng anak ko at hindi dumating yun ate ko, BIL ko at pamangkin ko lang pumunta sakanila. Nalungkot ang papa ko kasi close family kami not until nga nabuntis ako. After that incident, awkward na kami. Kahit family gatherings.
At present, almost sabay na nanganak si Sister at SIL ko. SIL (may complications pero parang 2 weeks lang sila nagstay sa hospital) yun sister ko naman preemie baby at as of the moment ay nakaconfine ang bata. Nagoffer ng help ang parents namin, nagshell out sila ng 300k which is hati si SIL and sister. Nun nalaman ng ate ko to grabe ang galit niya, kasi parang hindi daw pamilya, parang hindi daw siya anak. Running 800k na ang bill dahil 3 weeks na ang baby at may sakit sa heart hindi din magdevelop ang lungs. Biglang naghistorical ang ate ko, nabring up na bongga ang binyag at birthday na anak ko. Samantalang siya ay sinabay lang dahil birthday lanh daw ang offer ng parents namin. Nadamay nadin ang kuya namin na nanahimik lang at nasa far away dahil nga site engineer. Ngayon, hindi din makabigay ang parents namin ng malaki dahil nga nagkaCKD ang papa namin at parehas silang senior na Mom (67) Papa (70) at need din nila ng pera at bumili sila ng lupa na sana ay pagpapatayuan naming magkakapatid ng bahay para nasa iisang compound. Ang BIL ko naman ay housebund pero umaalalay kayla papa kapag need ng driver at magrocery kay monthly ay nabibigyan ng 8k (mabait siya at maasahan sa bahay, trust issues ng ate ko kaya nagresign nalng sa work). Ang ate ko ay gov’t employee na sakto lang ang sahod. Ginigiit niya parents namin na bayaraan ng buo yun bill dahil wala daw matitira sakanila at mahirap na lalo ngayon dalawa na ang anak. Nadisclose ng kuya ko ang sahod ko sa ate ko ( 250k/ month) kasi nagpahiram ako ng ng 15k (wala na akong balak singilin, mas naging ate ko pa SIL ko) at ngayon naman ay ako ang iniipit niya na kung hindi daw makabigay ang parents namin, saluhin ko na dqw tutal malaki naman na daw ang naharvest ko sa parents namin at di hamak na mas mataas ang sahod ko. Syempre ako ayaw ko, dahil single mom ako at may anak din akong binubuhay at future na pinagiipunan. At isa pa napaka panget ng ugali eversince. Siya lang ang ganyan saaming tatlo. Makapal mukha talaga. Ayaw din ng parents dahil pera ko daw yon at hindi ko na daw obligasyon ang ate ko.
ABYG kung di ko siya tulungan? Selfish na ba ako?
P.S.
How I wished my parents paid for my hospital bill :( haha I did pay my hospital bills kasi may naipon ako sa side hustles when I was in college haha but yun offer lang nila was binyag because my father wanted him to get baptized na because of beliefs bago itravel ang bata, and also it’s because I exhausted my savings sa hospi bill and needs. My son’s “sperm donor” is MIA ever since I found out na I was pregnant. My dad paid for my sister’s wedding and her hospi bill sa 1st child. They did support us financially until I got some clients (probs mga 5 months) and right now, I’m the one who’s paying for our utility bills and house expenses. They just didn’t want her to be very dependent on them.
submitted by CryNew196 to AkoBaYungGago [link] [comments]
Maaga akong nabuntis than usual. Kakagraduate ko lang sa college that time, and as youngest grabe ang disappointment ng papa ko saakin. Feeling niya tinapon ko lahat. Nawalan nadin naman ang galit saakin nun nanganak na ako, siguro dahil 1st apo din ng parents ko ang anak ko kaya lahat mg pagmamahal na pwede nila ibigay, talagang pinaparamdam nila.
After 2 months, nanganak na din yun ate ko. Ang laging reminder ng papa ko sakanila ay intindihin nila kung bakit mas nilalaanan niya ng pansin yun anak ko (since wala nga daw papa) 1st 2 months okay pa, not until bininyagan na yun anak ko. As expected, parents ko ang sumalo lahat. Nalaman to ng ate ko at sobrang tampo niya dahil nga pinaparamdam daw nila na may favoritism. As usual bumawi yun papa namin, come Christmas talagang binonggahan ang gift sa apo, ang physical gift na nakita ng ate ko na binigay ng parents namin ay rubber shoes lang tapos sa anak niya ay from head to toe na 2 pairs. Walang issue naman kasi pamangkin ko yun. But nun new year, nalaman ng ate ko na inabutan ako ng mama namin ng 50k na ilalagay sa savings ng anak ko. Naghimutok na siya, hindi ko na nagets bakit siya galit kasi inexpect namin magegets niya ang situation. After that never na ako inabutan ng financial help ng parents ko, pero ayos lang kasi sila ang tumututok sa anak ko most of the time, and for me, yun na ang pinaka the best help na maibibigay nila.
After a few months nagstart na ako magwork as VA, so I have 3 clients and I am earning 6 digits per month. 20k don binibigay ko sa parents ko(pandagdag maintenance plus mga bill sa bahay), hindi naman nila ako inoobliga pero yun lang ang naisip kong way to give back. Dinadamay ko din ang bahay pag nagrogrocery ako, at malaki na din naitatabi ko. Kumbaga I am financially independent already. Hindi sinasabi ng parents ko ang set up sa bahay kasi feel nila hindi naman need since 4 (ako, anak ko, mama, papa) nalang kami sa bahay at nakabukod na ang mga kapatid ko.
Dumating na nga ang first birthday ng anak ko. Syempre unang birthday, talagang pinaghandaan ko at ginastusan ko. Hindi naman ganun kabongga, pero dahil nga BIL ko ang kasama ng parents ko umasikaso non dahil need ng magmamaneho nalaman ng sister ko magkano ang nagastos. Alam kong hindi naman intention ng BIL ko na pagalitin ang ate ko, kasi isa siya sa sumasaway sa ate ko pag nagagalit samin. A week before nun birthday ng anak ko, talagang inaway niya kami lahat, nadamay din ang kuya namin at SIL ko dahil hinahayaan daw na ginagahaman ko ang parents ko. Alam ng kuya ko na hindi gumastos ang parents namin dahil nagoffer sila ng financial help at para mas makatipid ay inoffer ang cafe ni SIL. Tumanggi ako kasi sure akong maiissue nanaman. Dumating na nga ang birthday ng anak ko at hindi dumating yun ate ko, BIL ko at pamangkin ko lang pumunta sakanila. Nalungkot ang papa ko kasi close family kami not until nga nabuntis ako. After that incident, awkward na kami. Kahit family gatherings.
At present, almost sabay na nanganak si Sister at SIL ko. SIL (may complications pero parang 2 weeks lang sila nagstay sa hospital) yun sister ko naman preemie baby at as of the moment ay nakaconfine ang bata. Nagoffer ng help ang parents namin, nagshell out sila ng 300k which is hati si SIL and sister. Nun nalaman ng ate ko to grabe ang galit niya, kasi parang hindi daw pamilya, parang hindi daw siya anak. Running 800k na ang bill dahil 3 weeks na ang baby at may sakit sa heart hindi din magdevelop ang lungs. Biglang naghistorical ang ate ko, nabring up na bongga ang binyag at birthday na anak ko. Samantalang siya ay sinabay lang dahil birthday lanh daw ang offer ng parents namin. Nadamay nadin ang kuya namin na nanahimik lang at nasa far away dahil nga site engineer. Ngayon, hindi din makabigay ang parents namin ng malaki dahil nga nagkaCKD ang papa namin at parehas silang senior na Mom (67) Papa (70) at need din nila ng pera at bumili sila ng lupa na sana ay pagpapatayuan naming magkakapatid ng bahay para nasa iisang compound. Ang BIL ko naman ay housebund pero umaalalay kayla papa kapag need ng driver at magrocery kay monthly ay nabibigyan ng 8k (mabait siya at maasahan sa bahay, trust issues ng ate ko kaya nagresign nalng sa work). Ang ate ko ay gov’t employee na sakto lang ang sahod. Ginigiit niya parents namin na bayaraan ng buo yun bill dahil wala daw matitira sakanila at mahirap na lalo ngayon dalawa na ang anak. Nadisclose ng kuya ko ang sahod ko sa ate ko ( 250k/ month) kasi nagpahiram ako ng ng 15k (wala na akong balak singilin, mas naging ate ko pa SIL ko) at ngayon naman ay ako ang iniipit niya na kung hindi daw makabigay ang parents namin, saluhin ko na dqw tutal malaki naman na daw ang naharvest ko sa parents namin at di hamak na mas mataas ang sahod ko. Syempre ako ayaw ko, dahil single mom ako at may anak din akong binubuhay at future na pinagiipunan. At isa pa napaka panget ng ugali eversince. Siya lang ang ganyan saaming tatlo. Makapal mukha talaga. Ayaw din ng parents dahil pera ko daw yon at hindi ko na daw obligasyon ang ate ko.
ABYG kung di ko siya tulungan? Selfish na ba ako?
P.S.
How I wished my parents paid for my hospital bill :( haha I did pay my hospital bills kasi may naipon ako sa side hustles when I was in college haha but yun offer lang nila was binyag because my father wanted him to get baptized na because of beliefs bago itravel ang bata, and also it’s because I exhausted my savings sa hospi bill and needs. My son’s “sperm donor” is MIA ever since I found out na I was pregnant. My dad paid for my sister’s wedding and her hospi bill sa 1st child. They did support us financially until I got some clients (probs mga 5 months) and right now, I’m the one who’s paying for our utility bills and house expenses. They just didn’t want her to be very dependent on them.
2024.05.28 18:40 xoxefo3952 Jerat Cinta Pria Pertama dari Rosenorchid untuk Dibaca Gratis - Romansa Cerita Indonesia
Mengandung konten 21+, usia di bawah umur tidak dianjurkan membaca karya ini, bijaklah dalam memilih bacaan. Sebagian menggunakan bahasa Melayu karena tokoh utama menikah dengan orang dari negeri seberang. Sakit hati karena mengetahui kabar perselingkuhan sang suami membuat Rania mengumpulkan sisa-sisa rasa percaya pada Harris, suaminya. Tapi kebodohannya yang mengizinkan Harris menikah lagi, umpama awal dari kehancuran hati. Suaminya bukan menikah karena terpaksa, ternyata wanita itu bekas tunangannya dulu. Kehadiran Alex Rayyan sekali lagi membuatnya memiliki rasa percaya pada sebuah cinta. Mampukah seorang Rania Hani bangkit dari keterpurukan, dan menemui apa yang dicari? Mampukah ia mengobati luka hati karena dikhianati? Read more
submitted by xoxefo3952 to Novelideas [link] [comments]
2024.05.28 16:22 Heztia02 Any advice please. Food expense
Normal lang ba ma feel hurt kapag you don't feel like genuine yung ginagawa ng boyfriend mo?
Pag kasi siya ang nag sshoulder ng food namin parang nahihiya na lang ako kumain ng malakas, kasi hindi ko nakikita yung impression na nakikita ko sa kanya kapag ako ang may shoulder or hati kami. Yung ano ba, like; nag aabot ng kanin, nag sasabi na kumain ka pa and such.
I used to be independent nung single pa ko, and kahit ngayong in relationship nakiki 50/50 naman ako sa mga expense namin para hindi mabigat sa kanya since bread winner siya. Minsan nga kapag nakiki sleep over ako, nag aabot ako expense para sa pagkain namin including fam niya.
Ang sakit lang na I still have this thought na I'd rather spend than magpalibre sa kanya kaysa ma feel na parang hindi naman siya genuine pag gumastos siya for me (or for us)
submitted by Heztia02 to adviceph [link] [comments]
Pag kasi siya ang nag sshoulder ng food namin parang nahihiya na lang ako kumain ng malakas, kasi hindi ko nakikita yung impression na nakikita ko sa kanya kapag ako ang may shoulder or hati kami. Yung ano ba, like; nag aabot ng kanin, nag sasabi na kumain ka pa and such.
I used to be independent nung single pa ko, and kahit ngayong in relationship nakiki 50/50 naman ako sa mga expense namin para hindi mabigat sa kanya since bread winner siya. Minsan nga kapag nakiki sleep over ako, nag aabot ako expense para sa pagkain namin including fam niya.
Ang sakit lang na I still have this thought na I'd rather spend than magpalibre sa kanya kaysa ma feel na parang hindi naman siya genuine pag gumastos siya for me (or for us)
2024.05.27 11:15 xoxefo3952 Dimadu Saat Koma dari Reina Putri untuk Dibaca Gratis - Pernikahan Cerita Indonesia
Tersadar dari tidur panjangnya pasca melahirkan, Inara mendapati kenyataan bahwa sang suami ternyata telah menikah lagi. Kehadiran orang ketiga tentu merubah segalanya. Bahtera rumah tangganya bersama sang suami kini tak lagi sama. Rasa sakit hati itu lalu membuatnya kembali dekat dengan mantan kekasihnya dan diam-diam menjalin hubungan dengannya. Pengkhianatan, dibalas dengan pengkhianatan! Lalu, bagaimana dengan nasib pernikahannya? Read more
submitted by xoxefo3952 to Novelideas [link] [comments]
2024.05.27 08:37 Kairyuz Need fellow monyet opinion on this
 | submitted by Kairyuz to Bolehland [link] [comments] |
2024.05.26 21:38 siderealscorpio_02 Going NC with family? Is this petty?
Hi everyone. I'm 24F. Currently living out of pulau Jawa. Anak pertama, dan punya adik 14M.
Backstory: Right after high school, i took a gap year mainly because my family's finance was not good at all. Mom had numerous debt after my step dad passing in 2015. So i worked ever since i was 18, dari serabutan sampe akhirnya gue bisa dpt corporate job thn 2019. Kuliah sambil kerja (awal masih dibantu nyokap untuk bayar UKT, tapi semester 3 sampai gue lulus it was all me). Dan dari kerjaan serabutan gue pertama, sampai sekarang, I have always tried to give something to my mom. Dari nominal kecil sampe lumayan gede gue selalu share as my thank you.
Singkat cerita, setelah sekian lama enduring all the passive agressive from my family (mom and brother), gue dpt offer di luar pulau untuk kerja dan gue ambil tanpa mikir panjang karena gue udah segatahan itu dirumah. Giving money is one thing, being eldest daughter is another thing. Nyokap gue dititik kalo ngobrol sama gue gajauh-jauh dari duit. I could talk about the anything with her it will end up to her lacking of money. Even gue udh jauh dari rumah, isi chat kita garing, gada tuh nanya kabar gue gmn/kerjaan gue dan ujung2nya bakal ngomongin duit. And because I know her, that's her way of asking money. She never explicitly 'asking' for money from me, rather she will be passive agressive, atau kode2 gitu loh. Gue pernah blg sm dia, kalo memang butuh, ngomong, gausah gaenakan, dan sebisa mungkin jika gue mampu gue akan bantu.
Tapi tetep aja, masih dengan kode2 itu, ditambah omongan dia yang selalu terngiang "Mama gabutuh uang dari kamu, ka. Mama cuma butuh kamu berbakti aja sama mama, cukup kok. Mama masih bisa sendiri kalo uang." Tapi gue gapernah dengerin dan gue ngerasa selama gue masih tinggal dirumah dia, gue harus bantu. Sampai akhirnya gue memutuskan untuk move out. I thought, this way it would be easier to say no, incase i do not want to give her any money (sorry gada uang/uang lg mepet abis). Ternyata engga cuy lol
Saat gue pindah, gaji gue memang naik, tapi gue jg merasa gue harus bayar rent + cost of living dll yang dimana walau bukan pulau jawa, gue juga harus nabung untuk masa depan gue. Gue tetep ngasih setiap bulannya, tapi nominal gue turunin sedikti demi sedikit. Tapi ternyata diluar allowance bulanan yang gue kasih ke dia, gue juga tetep ngasih ke adek gue. Lama-lama banyak yang dia minta, entah dari isi topup e-wallet. Belum lg adek gue minta.Januari kemarin, adek gue dengan bodohnya nabrak orang. Iya umur 14 tahun dikasih motor dan diberi izin, nabrak anak kecil. Untung korbannya cm luka ga sampe meninggal. Nyokap gue nelfon gue, laporan. Salahnya gue disini trauma takut dimintain uang, gue ada omongan bahwa maaf, gue gabisa bantu karena pengeluaran lg memang banyak dan gue baru aja kasih duit bulanan dia juga. Gue saat itu worry tp juga bener2 gabisa bantu + gue ngerasa ini jg kelalaian dia sbg ortu ngasih izin adek bawa motor. Dia sakit hati merasa dia cm pgn lapor tp gue malah bales gitu. Had a whole fight, sampai dimana dia ada omongan yang super nyakitin, kemungkinan gue tidak akan bisa memaafkan dia sampai gue mati nanti.
> She said and I quote "Kamu tidak malu sudah mengambil jatah kasih sayang papa adek kamu? Dia anak yatim kasian gada yang sayang. Kamu dulu saat kecil dapat kasih sayang dari papa dia harusnya kamu malu. Kamu baru bisa ngasih yang tidak seberapa itu jangan harap bisa membayar pengorbanan yang sudah diberikan oleh ibu kamu ini."
(Context: never met my bio father, grew up with my step dad, im grateful he was a decent kind man. Step dad died when I was 15 and my brother was 5. Knp gue harus kesannya ambil jatah? Dan gue tau, gue blm bisa kasih a whole house, tp pengorbanan dan pemberian gue 0 aja gitu dimata dia selama ini? Whew.)
Bulan ini, gue ga ngasih bulanan ke nyokap, karena sejujurnya gue sempet travel tanpa bilang ke mereka. Karena gamau dianggap gue ada uang banyak dan mereka minta lebih. Karena dimata mereka kalo gue bisa jalan2, ada uang lebih untuk mereka dong. Gue gamau ngasih kalo ga ikhlas. Tapi gue dikejar-kejar seakan gue ada hutang sm mereka. Sampe dikirim video tentang anak durhaka halus karena mereka anggep gue ada uang tapi gamau ngasih. Padahal uang gue beneran abis dan gue udh blg ke mereka tanpa konteks gue abis jalan2. But they still kode2 pasif agresif.
I've had enough, gue tau mungkin yang gue tulis disini ga cover beberapa tahun gue menjadi sandwich generation di keluarga gue. All the mental I've had to go through. And I know I sound so selfish to have a desire to cut them off completely over this matter. But truth is, ini resentment built up dari dulu yang memang baru meledak sekarang. P.S Nyokap gue gamau remarry lg krn dia males, gue udh kasih restu kalau memang dia mau nikah biar ada yang provide untuk dia selain gue. Karena gue juga cm anak, bukan the man of the family.
submitted by siderealscorpio_02 to Perempuan [link] [comments]
Backstory: Right after high school, i took a gap year mainly because my family's finance was not good at all. Mom had numerous debt after my step dad passing in 2015. So i worked ever since i was 18, dari serabutan sampe akhirnya gue bisa dpt corporate job thn 2019. Kuliah sambil kerja (awal masih dibantu nyokap untuk bayar UKT, tapi semester 3 sampai gue lulus it was all me). Dan dari kerjaan serabutan gue pertama, sampai sekarang, I have always tried to give something to my mom. Dari nominal kecil sampe lumayan gede gue selalu share as my thank you.
Singkat cerita, setelah sekian lama enduring all the passive agressive from my family (mom and brother), gue dpt offer di luar pulau untuk kerja dan gue ambil tanpa mikir panjang karena gue udah segatahan itu dirumah. Giving money is one thing, being eldest daughter is another thing. Nyokap gue dititik kalo ngobrol sama gue gajauh-jauh dari duit. I could talk about the anything with her it will end up to her lacking of money. Even gue udh jauh dari rumah, isi chat kita garing, gada tuh nanya kabar gue gmn/kerjaan gue dan ujung2nya bakal ngomongin duit. And because I know her, that's her way of asking money. She never explicitly 'asking' for money from me, rather she will be passive agressive, atau kode2 gitu loh. Gue pernah blg sm dia, kalo memang butuh, ngomong, gausah gaenakan, dan sebisa mungkin jika gue mampu gue akan bantu.
Tapi tetep aja, masih dengan kode2 itu, ditambah omongan dia yang selalu terngiang "Mama gabutuh uang dari kamu, ka. Mama cuma butuh kamu berbakti aja sama mama, cukup kok. Mama masih bisa sendiri kalo uang." Tapi gue gapernah dengerin dan gue ngerasa selama gue masih tinggal dirumah dia, gue harus bantu. Sampai akhirnya gue memutuskan untuk move out. I thought, this way it would be easier to say no, incase i do not want to give her any money (sorry gada uang/uang lg mepet abis). Ternyata engga cuy lol
Saat gue pindah, gaji gue memang naik, tapi gue jg merasa gue harus bayar rent + cost of living dll yang dimana walau bukan pulau jawa, gue juga harus nabung untuk masa depan gue. Gue tetep ngasih setiap bulannya, tapi nominal gue turunin sedikti demi sedikit. Tapi ternyata diluar allowance bulanan yang gue kasih ke dia, gue juga tetep ngasih ke adek gue. Lama-lama banyak yang dia minta, entah dari isi topup e-wallet. Belum lg adek gue minta.Januari kemarin, adek gue dengan bodohnya nabrak orang. Iya umur 14 tahun dikasih motor dan diberi izin, nabrak anak kecil. Untung korbannya cm luka ga sampe meninggal. Nyokap gue nelfon gue, laporan. Salahnya gue disini trauma takut dimintain uang, gue ada omongan bahwa maaf, gue gabisa bantu karena pengeluaran lg memang banyak dan gue baru aja kasih duit bulanan dia juga. Gue saat itu worry tp juga bener2 gabisa bantu + gue ngerasa ini jg kelalaian dia sbg ortu ngasih izin adek bawa motor. Dia sakit hati merasa dia cm pgn lapor tp gue malah bales gitu. Had a whole fight, sampai dimana dia ada omongan yang super nyakitin, kemungkinan gue tidak akan bisa memaafkan dia sampai gue mati nanti.
> She said and I quote "Kamu tidak malu sudah mengambil jatah kasih sayang papa adek kamu? Dia anak yatim kasian gada yang sayang. Kamu dulu saat kecil dapat kasih sayang dari papa dia harusnya kamu malu. Kamu baru bisa ngasih yang tidak seberapa itu jangan harap bisa membayar pengorbanan yang sudah diberikan oleh ibu kamu ini."
(Context: never met my bio father, grew up with my step dad, im grateful he was a decent kind man. Step dad died when I was 15 and my brother was 5. Knp gue harus kesannya ambil jatah? Dan gue tau, gue blm bisa kasih a whole house, tp pengorbanan dan pemberian gue 0 aja gitu dimata dia selama ini? Whew.)
Bulan ini, gue ga ngasih bulanan ke nyokap, karena sejujurnya gue sempet travel tanpa bilang ke mereka. Karena gamau dianggap gue ada uang banyak dan mereka minta lebih. Karena dimata mereka kalo gue bisa jalan2, ada uang lebih untuk mereka dong. Gue gamau ngasih kalo ga ikhlas. Tapi gue dikejar-kejar seakan gue ada hutang sm mereka. Sampe dikirim video tentang anak durhaka halus karena mereka anggep gue ada uang tapi gamau ngasih. Padahal uang gue beneran abis dan gue udh blg ke mereka tanpa konteks gue abis jalan2. But they still kode2 pasif agresif.
I've had enough, gue tau mungkin yang gue tulis disini ga cover beberapa tahun gue menjadi sandwich generation di keluarga gue. All the mental I've had to go through. And I know I sound so selfish to have a desire to cut them off completely over this matter. But truth is, ini resentment built up dari dulu yang memang baru meledak sekarang. P.S Nyokap gue gamau remarry lg krn dia males, gue udh kasih restu kalau memang dia mau nikah biar ada yang provide untuk dia selain gue. Karena gue juga cm anak, bukan the man of the family.
- Apakah wise kalau memang gue truly go NC?
- Karena posisi gue ga dirumah, gue cm ada foto KK dan copy KK. Is this possible untuk pecah KK
- Are there other necessary steps if I'm going to NC with them?
2024.05.25 20:17 sumpitsakit Gimana pandangan redditor disini terhadap orang yang rela/tabah ditindas pasangan? (Terlepas dari gender) Hebat? Bodoh?
 | submitted by sumpitsakit to ondonesia [link] [comments] |
2024.05.25 20:13 Enouviaiei Gimana pandangan redditor disini terhadap orang yang rela/tabah ditindas pasangan? (Terlepas dari gender) Hebat? Bodoh?
| | Saya nggak bisa mengkonfirmasi kebenaran postingan ini (karena itu identitas original poster saya crop) tapi postingan-postingan semacam ini sangat mudah dijumpai di internet, baik di Indonesia maupun di luar negeri. Jadi saya yakin cerita begini pasti banyak juga yang benar-benar terjadi. submitted by Enouviaiei to indonesia [link] [comments] Kalau menurut saya pribadi, ini sikap bodoh. Baca post begini tuh rasanya pengen bilang stop glorifikasi orang (terlepas dari gender) yang mau-mau aja ditindas pasangan. Kalau dari deskripsi anaknya, si ibu ini tampak seperti seorang pekerja keras. Kenapa malah bekerja untuk suami yang nggak bisa ngasih apa-apa? Mending kerja untuk bos yang bisa ngasih upah. Kalaupun si ibu punya kebutuhan syahwat mending masturbasi aja, gw ragu suami egois begini bisa muasin istrinya sampai orgasme. Otak saya betulan nggak nyampe. Kalaupun pakai alasan klasik kasihan sama anak nanti jadi nggak punya bapak atau ibu, loh ya logikanya jelas mending nggak punya orangtua lengkap daripada punya bapak/ibu toxic. Bukannya justru lebih kasihan anak yang sampai curhat di internet gara-gara punya orangtua toxic nan mokondo begini? Tapi tentu saja saya nggak tega ngomong langsung ke original posternya, takutnya malah nambah beban mental mbaknya. Kalau cerita ini benar, nggak mungkin mbaknya bisa memaksa ibunya yang sudah punya mindset begini 23 tahun untuk ninggalin si sperm donor. Jadi ngocehnya disini saja. Saya penasaran, bagaimana tanggapan mayoritas redditor yang konon "nggak napak tanah" pada kasus semacam ini? Apakah mirip atau berbeda dengan di platform sebelah? |
2024.05.25 18:56 xoxefo3952 Jerat Cinta Pria Pertama dari Rosenorchid untuk Dibaca Gratis - Romansa Cerita Indonesia
Mengandung konten 21+, usia di bawah umur tidak dianjurkan membaca karya ini, bijaklah dalam memilih bacaan. Sebagian menggunakan bahasa Melayu karena tokoh utama menikah dengan orang dari negeri seberang. Sakit hati karena mengetahui kabar perselingkuhan sang suami membuat Rania mengumpulkan sisa-sisa rasa percaya pada Harris, suaminya. Tapi kebodohannya yang mengizinkan Harris menikah lagi, umpama awal dari kehancuran hati. Suaminya bukan menikah karena terpaksa, ternyata wanita itu bekas tunangannya dulu. Kehadiran Alex Rayyan sekali lagi membuatnya memiliki rasa percaya pada sebuah cinta. Mampukah seorang Rania Hani bangkit dari keterpurukan, dan menemui apa yang dicari? Mampukah ia mengobati luka hati karena dikhianati? Read more
submitted by xoxefo3952 to Novelideas [link] [comments]
2024.05.24 18:24 Aaliyahlibran Should I stay or leave? Help
I (33) have a fiancee (35), we are 3years engaged already and still haven’t planned our wedding. We save money before but eventually nagagastos lang sya kasi wala kaming definite plan on our wedding and kahit yung date, wala. Nauurong ng nauurong lang. Saming dalawa, mas malaki naiipon ko for our wedding since mas malaki income ko sa kanya, but it’s okay as long as we’re both saving and we agreed to have 50-50.. Turning 5yrs na kami this June, and just recently we had our argument. I brought up about our plans to wed, since matagal na din kami engage and gusto ko na sana magtake na kami ng next level. Also nadiscuss na din kung anu yung mga expenses at bills, para matantsya din namin kung kelan yung possible wedding date and how much we could save per month.
Part of his major expense ay yung car na kakakuha nya lang na pinaghahatian nilang 3 magkakapatid, para sa parents nya, his sibling were both working abroad, sya at tatay nya lang gumagamit ng sasakyan. Initially ang plan dito ay kukuha kami ng motor in cash, hati kami. kaso nung nagkaron kami argument, kinabukasan din nagdecide sya na sa kotse nalang nila magkakapatid ilalagay yung money. After 3 days, nagkabati kami. I was really hurt sa decision nya pero inisip ko nalang yung advantage. mas comfortable nga naman just like what he is saying to me.
Back to the story, since majority ng expense nya is sa car, i tried to open to him na if possible na makausap nya 2 nyang kapatid kung pwede na bigyan sya 6months-1year na di muna sya makakahelp sa monthly ng sasakyan to give way makaipon for our wedding. Since both working UK naman kapatid nya and I think kaya naman siguro, kasi lately nabring up nya sakin yung need ng motor, everyday onsite yung nalipatan nyang work, and transportation and parking expense is malaki, he bring up na magpaconvert to cash kami sa credit card ko para makakuha sya motor, since same lang din naman gastos nya sa transpo kung kukuha ng motor, makakatipid pa sya sa time to travel. Inopen ko sa kanya na icompute nya muna yung salary at current expenses nya kung kaya ba at kung may matitira pa, minsan kasi napapansin ko sa kanya impulsive sya sa mga decisions nya. So ayun nauwi kami sa pagtatalo at sinabi nya sakin na kung di ko sya inaway di nya dapat binili yung kotse at may motor sana kami. I was deeply hurt. I thought okay na kami at tapos na sa issue na to since tinanggap ko nalang din yung decision nya sa kotse at wala na din ako magagawa. Ang sakit lang na nasakin yung blame sa maling decision nya. Nung time na sinabi nya yun di na ko nagsalita at tumahimik nalang ako ayoko ng humaba pagtatalo namin but hindi ko mapigilang umiyak. Nasa biyahe kami nun commute lang coding kasi sya and all throughout our travel from South to North umiiyak ako palihim na di nya mapansin. I knew alam nya at kumukuha ko patago ng wipes sa bag ko para punasan luha at sipon ko. Nakauwi kami bahay ko (i am stating with my mom and dito na kami halos tumira since pandemic), akala ko okay lang matutulog lang kami kahit walang usap, but then pinauna nya ko susunod daw sya pumasok, maya2x narinig ko kotse pinaandar nya at umalis sya, I try na habulin sya buti mabilis ako tumakbo, sinabi ko sa kanya na bakit naman ganun, pwede naman sya magpaalam ng maayos di ko naman sya pipigilan. Pero sinabi nya alam nya magaaway lang kami, I let him go but i said before sya makaalis na please just let me know na nakauwi ka sa bahay nyo, umoo sya. Inantay ko msg nya pero wala ko natanggap I even tried to call him kahit masama loob ko at ayoko pa sya kausapin. Kinabukasan na sya nagmessage na nakauwi sya. Binlock nya din ako after sa fb.
Okay kami pag okay kami, masaya. Pero tuwing may problema or argument, laging worst, never na nagbago. Aalis sya all of a sudden, lilipas yung araw or week, then pag nahimasmasan na maguusap ulit na parang walang nangyari, di na napagusapan yung problem at kung panu iaaddress that is why pag naulit, ganun ulit mangyayari.
Lately narealize ko na hindi na tama. As much as I want to open our problem to him, lagi nya shinushut at sinasabi ako may problema. Wag ako gumawa ng problema. Ngayon na nakablock ako sa kanya at di kami naguusap, nagiisip ako kung tama pa ba ituloy yung relationship at yung kasal.
Need advise and guidance po panu ihandle yung ganitong situation. Sorry magaba tung kwento and thank you po in advance.
submitted by Aaliyahlibran to adviceph [link] [comments]
Part of his major expense ay yung car na kakakuha nya lang na pinaghahatian nilang 3 magkakapatid, para sa parents nya, his sibling were both working abroad, sya at tatay nya lang gumagamit ng sasakyan. Initially ang plan dito ay kukuha kami ng motor in cash, hati kami. kaso nung nagkaron kami argument, kinabukasan din nagdecide sya na sa kotse nalang nila magkakapatid ilalagay yung money. After 3 days, nagkabati kami. I was really hurt sa decision nya pero inisip ko nalang yung advantage. mas comfortable nga naman just like what he is saying to me.
Back to the story, since majority ng expense nya is sa car, i tried to open to him na if possible na makausap nya 2 nyang kapatid kung pwede na bigyan sya 6months-1year na di muna sya makakahelp sa monthly ng sasakyan to give way makaipon for our wedding. Since both working UK naman kapatid nya and I think kaya naman siguro, kasi lately nabring up nya sakin yung need ng motor, everyday onsite yung nalipatan nyang work, and transportation and parking expense is malaki, he bring up na magpaconvert to cash kami sa credit card ko para makakuha sya motor, since same lang din naman gastos nya sa transpo kung kukuha ng motor, makakatipid pa sya sa time to travel. Inopen ko sa kanya na icompute nya muna yung salary at current expenses nya kung kaya ba at kung may matitira pa, minsan kasi napapansin ko sa kanya impulsive sya sa mga decisions nya. So ayun nauwi kami sa pagtatalo at sinabi nya sakin na kung di ko sya inaway di nya dapat binili yung kotse at may motor sana kami. I was deeply hurt. I thought okay na kami at tapos na sa issue na to since tinanggap ko nalang din yung decision nya sa kotse at wala na din ako magagawa. Ang sakit lang na nasakin yung blame sa maling decision nya. Nung time na sinabi nya yun di na ko nagsalita at tumahimik nalang ako ayoko ng humaba pagtatalo namin but hindi ko mapigilang umiyak. Nasa biyahe kami nun commute lang coding kasi sya and all throughout our travel from South to North umiiyak ako palihim na di nya mapansin. I knew alam nya at kumukuha ko patago ng wipes sa bag ko para punasan luha at sipon ko. Nakauwi kami bahay ko (i am stating with my mom and dito na kami halos tumira since pandemic), akala ko okay lang matutulog lang kami kahit walang usap, but then pinauna nya ko susunod daw sya pumasok, maya2x narinig ko kotse pinaandar nya at umalis sya, I try na habulin sya buti mabilis ako tumakbo, sinabi ko sa kanya na bakit naman ganun, pwede naman sya magpaalam ng maayos di ko naman sya pipigilan. Pero sinabi nya alam nya magaaway lang kami, I let him go but i said before sya makaalis na please just let me know na nakauwi ka sa bahay nyo, umoo sya. Inantay ko msg nya pero wala ko natanggap I even tried to call him kahit masama loob ko at ayoko pa sya kausapin. Kinabukasan na sya nagmessage na nakauwi sya. Binlock nya din ako after sa fb.
Okay kami pag okay kami, masaya. Pero tuwing may problema or argument, laging worst, never na nagbago. Aalis sya all of a sudden, lilipas yung araw or week, then pag nahimasmasan na maguusap ulit na parang walang nangyari, di na napagusapan yung problem at kung panu iaaddress that is why pag naulit, ganun ulit mangyayari.
Lately narealize ko na hindi na tama. As much as I want to open our problem to him, lagi nya shinushut at sinasabi ako may problema. Wag ako gumawa ng problema. Ngayon na nakablock ako sa kanya at di kami naguusap, nagiisip ako kung tama pa ba ituloy yung relationship at yung kasal.
Need advise and guidance po panu ihandle yung ganitong situation. Sorry magaba tung kwento and thank you po in advance.
2024.05.24 11:32 xoxefo3952 Dimadu Saat Koma dari Reina Putri untuk Dibaca Gratis - Pernikahan Cerita Indonesia
Tersadar dari tidur panjangnya pasca melahirkan, Inara mendapati kenyataan bahwa sang suami ternyata telah menikah lagi. Kehadiran orang ketiga tentu merubah segalanya. Bahtera rumah tangganya bersama sang suami kini tak lagi sama. Rasa sakit hati itu lalu membuatnya kembali dekat dengan mantan kekasihnya dan diam-diam menjalin hubungan dengannya. Pengkhianatan, dibalas dengan pengkhianatan! Lalu, bagaimana dengan nasib pernikahannya? Read more
submitted by xoxefo3952 to Novelideas [link] [comments]
2024.05.23 18:34 MICKY5789 Apakah UMR itu M nya "Maksimum"? 😭
Cukup sedih sih begitu tahu nyatanya UMR itu lebih dikhususkan untuk orang-orang yang sudah pro dan berpengalaman. Sementara bagi orang-orang yang ingin merintis karir harus menelan pil pahit berupa upah murah.
Belum lagi melihat komentar - komentar di media sosial manapun termasuk reddit suka ada yang sinis ke orang-orang yang berharap mendapatkan upah sesuai standard. Sakit hati aku wak, Merasa seperti manusia yang bukan Manusia 😭.
Masalah nya nih upah dibawah UMR kayak di perusahaan - perusahaan masih segitu-gitu aja, misal daerah gw dulu UMR dua jutaan, gaji buat karyawan baru cuman 1,6 jutaan selisih nya dengan UMR saat itu cuman beberapa ratus ribu saja, beda dengan sekarang UMR udah nyentuh 3 jutaan tapi upah masih segitu-gitu saja malah makin minim.
Ya pasti ada sesuatu yang sangat kompleks dengan itu. Sebenarnya gak masalah sih dibawah UMR cuman ya jangan jauh banget gap nya. Karena selain buat kebutuhan hari ini semua orang juga ingin ada tabungan masa depan.
Walaupun sadar diri dengan kemampuan yang belum seberapa dan masih butuh pengembangan dengan banyaknya jam terbang tetap saja kalau disinisin gitu rasanya sakit hati.
submitted by MICKY5789 to indonesia [link] [comments]
Belum lagi melihat komentar - komentar di media sosial manapun termasuk reddit suka ada yang sinis ke orang-orang yang berharap mendapatkan upah sesuai standard. Sakit hati aku wak, Merasa seperti manusia yang bukan Manusia 😭.
Masalah nya nih upah dibawah UMR kayak di perusahaan - perusahaan masih segitu-gitu aja, misal daerah gw dulu UMR dua jutaan, gaji buat karyawan baru cuman 1,6 jutaan selisih nya dengan UMR saat itu cuman beberapa ratus ribu saja, beda dengan sekarang UMR udah nyentuh 3 jutaan tapi upah masih segitu-gitu saja malah makin minim.
Ya pasti ada sesuatu yang sangat kompleks dengan itu. Sebenarnya gak masalah sih dibawah UMR cuman ya jangan jauh banget gap nya. Karena selain buat kebutuhan hari ini semua orang juga ingin ada tabungan masa depan.
Walaupun sadar diri dengan kemampuan yang belum seberapa dan masih butuh pengembangan dengan banyaknya jam terbang tetap saja kalau disinisin gitu rasanya sakit hati.
2024.05.23 02:40 yournightmare41 Putus dari mantan gue adalah keputusan terbaik
This is my first ever reddit post..
Singkat cerita, tahun 2009-2011 pas gue masih 20tahun gue pacaran sama cowo yang usianya lebih tua 11 tahun dari gue. Dia udah kerja, gue masih kuliah. Sekarang gue sadar gue digroaming karena dia suka love bombing gitu, jaman itu groaming gak terlalu tenar dan sosial media sebatas chat di facebook. 3 tahun pacaran, mantan gue ini selingkuh ama sepupu jauh dia. Akhirnya kita putus dan sebelumnya mantan gue minta balikan tapi gue gak mau. Gue punya harga diri meski akhirnya gue nyesel sebentar karena masih cinta haha.
Gue ingat gue patah hati banget selama setahun apa dua tahun gak ingat. Intinya gue sering nangis sampai gak konsen kuliah. Mantan gue itu akhirnya nikah sama sepupu jauhnya itu karena MBA. Gue melanjutkan hidup move on dan akhirnya nikah tiga tahun lalu sama suami gue. Hari ini mantan gue itu add gue di facebook. Gue ngerasa gak ada hard feeling dan accept. Gue penasaran dan liat facebook dia karena gue terakhir tahu dia gimana yah saat dia nikah itu sekitar 2015 apa 2016 gue lupa. Dan gue geli banget... Istrinya tuh jadi konten kreator FB Pro. Tiap malam dia ama istrinya live. Salah satu livenya tuh mereka nyanyi dan bahas gosip artis. Bahasnya itu detail banget. Sumpah gue geli, ngakak, dan bersyukur... Hidup gue akan membosankan banget ama dia...Suami gue sekarang pengertian, baik, dan gak suka gosip. Intinya cocok banget sama gue. Gue jadi ngerasa bego benar dulu nangis karena nih laki-laki. Gue kayanya akan lebih benci diri gue kalau ada di posisi istrinya jadi konten kreator FB Pro. Dan buat yang sedang patah hati apalagi diselingkuhin, nikmati aja sedihnya, sakit hatinya, keinginan hancurin hidup mereka, balas dendam dan lain-lain. Jangan balik, please, tinggalin dia meski sakit, waktu akan bikin lu move on dan percaya deh hidup lu akan jauh lebih baik.
submitted by yournightmare41 to Perempuan [link] [comments]
Singkat cerita, tahun 2009-2011 pas gue masih 20tahun gue pacaran sama cowo yang usianya lebih tua 11 tahun dari gue. Dia udah kerja, gue masih kuliah. Sekarang gue sadar gue digroaming karena dia suka love bombing gitu, jaman itu groaming gak terlalu tenar dan sosial media sebatas chat di facebook. 3 tahun pacaran, mantan gue ini selingkuh ama sepupu jauh dia. Akhirnya kita putus dan sebelumnya mantan gue minta balikan tapi gue gak mau. Gue punya harga diri meski akhirnya gue nyesel sebentar karena masih cinta haha.
Gue ingat gue patah hati banget selama setahun apa dua tahun gak ingat. Intinya gue sering nangis sampai gak konsen kuliah. Mantan gue itu akhirnya nikah sama sepupu jauhnya itu karena MBA. Gue melanjutkan hidup move on dan akhirnya nikah tiga tahun lalu sama suami gue. Hari ini mantan gue itu add gue di facebook. Gue ngerasa gak ada hard feeling dan accept. Gue penasaran dan liat facebook dia karena gue terakhir tahu dia gimana yah saat dia nikah itu sekitar 2015 apa 2016 gue lupa. Dan gue geli banget... Istrinya tuh jadi konten kreator FB Pro. Tiap malam dia ama istrinya live. Salah satu livenya tuh mereka nyanyi dan bahas gosip artis. Bahasnya itu detail banget. Sumpah gue geli, ngakak, dan bersyukur... Hidup gue akan membosankan banget ama dia...Suami gue sekarang pengertian, baik, dan gak suka gosip. Intinya cocok banget sama gue. Gue jadi ngerasa bego benar dulu nangis karena nih laki-laki. Gue kayanya akan lebih benci diri gue kalau ada di posisi istrinya jadi konten kreator FB Pro. Dan buat yang sedang patah hati apalagi diselingkuhin, nikmati aja sedihnya, sakit hatinya, keinginan hancurin hidup mereka, balas dendam dan lain-lain. Jangan balik, please, tinggalin dia meski sakit, waktu akan bikin lu move on dan percaya deh hidup lu akan jauh lebih baik.
2024.05.21 13:44 Ok-Prior-2547 ABYG dahil binenta ko phone ng kapatid ko after betraying at magkalat ng kung ano anong chismis about me?
Hi. I (26F) found out recently na kasabwat ng ex best friend ko and kapatid (25F) ko sa pagkalat ng chismis at hubad na picture ko. Pinagkalat nng kapatid ko sa mga kamaganak ko na wild girl daw ako at kung kani kanino nagpapakarat. (Single ako and i tend to have fun sometimes talaga but i do it safely).
This sister of mine ay nakikitira sakin, i pay all the bills and groceries and hati kami sa internet which is 900 pesos lang per month. Ang pinakaambag nya sa bahay ay maglinis. That’s it. Kase wala pa syang work and kakapasa nya lang sa board exam. Lagi kami nagaaway kasi lagi nya ako pinagdadabugan at sinasagot (may anger issues talaga bata palang kami). Napuno na ako finally sa pagdadabog nya and pagsagot sagot nya sakin. Pinalayas ko sya. And sinabi ko iwanan nya ang phone nya at laptop nya dahil ako bumili lahat nun.
Dun ko nalang nalaman na chinichismis nya pala ako sa buong maganak ko. Chinichismis nyang pokpok na daw ata ako kasi naguuwi ako ng guy sa bahay ( like anong pake mo bahay ko to ako nagbabayad dito ). Di ko kasi napigilan basahin messages nya at ng mga tiyahin ko. Dun ko nakitang pinagchchismisan nila ako. Pati kapatid kong panganay. I thought my secrets were safe kasi kapatid ko sya. Wala kaming magulang growing up and kami lang ang sanggang dikit kaya sobrang sakit na ganto ginawa nya sakin.
Nagpost ako ng hubad kong picture sa isang subreddit dito na im looking for fun, and nakita sya ng ex bestfriend ko(sya lang nakakaalam ng reddit ko na yun). Sinend nya sa kapatid ko kasi nagwoworry lang daw sya at concerned daw sya. Pero itong kapatid ko. Pinagkalat naman sa buong maganak ko. Lahat pinagsesendan nya talaga. Ultimo ex boyfriend ko. Pinagsendan nila.
I am bipolar and super depressing nito for me. Sobra yung ginawa ng kapatid ko.
I feel like sobrang gago ko dahil gusto ko matauhan kapatid ko at magsisi sa ginawa nya at ibenta ang phone nya. 😭😭
Please tell me if abyg kasi this is super painful for me and grabe ung betrayal. 😢
submitted by Ok-Prior-2547 to AkoBaYungGago [link] [comments]
This sister of mine ay nakikitira sakin, i pay all the bills and groceries and hati kami sa internet which is 900 pesos lang per month. Ang pinakaambag nya sa bahay ay maglinis. That’s it. Kase wala pa syang work and kakapasa nya lang sa board exam. Lagi kami nagaaway kasi lagi nya ako pinagdadabugan at sinasagot (may anger issues talaga bata palang kami). Napuno na ako finally sa pagdadabog nya and pagsagot sagot nya sakin. Pinalayas ko sya. And sinabi ko iwanan nya ang phone nya at laptop nya dahil ako bumili lahat nun.
Dun ko nalang nalaman na chinichismis nya pala ako sa buong maganak ko. Chinichismis nyang pokpok na daw ata ako kasi naguuwi ako ng guy sa bahay ( like anong pake mo bahay ko to ako nagbabayad dito ). Di ko kasi napigilan basahin messages nya at ng mga tiyahin ko. Dun ko nakitang pinagchchismisan nila ako. Pati kapatid kong panganay. I thought my secrets were safe kasi kapatid ko sya. Wala kaming magulang growing up and kami lang ang sanggang dikit kaya sobrang sakit na ganto ginawa nya sakin.
Nagpost ako ng hubad kong picture sa isang subreddit dito na im looking for fun, and nakita sya ng ex bestfriend ko(sya lang nakakaalam ng reddit ko na yun). Sinend nya sa kapatid ko kasi nagwoworry lang daw sya at concerned daw sya. Pero itong kapatid ko. Pinagkalat naman sa buong maganak ko. Lahat pinagsesendan nya talaga. Ultimo ex boyfriend ko. Pinagsendan nila.
I am bipolar and super depressing nito for me. Sobra yung ginawa ng kapatid ko.
I feel like sobrang gago ko dahil gusto ko matauhan kapatid ko at magsisi sa ginawa nya at ibenta ang phone nya. 😭😭
Please tell me if abyg kasi this is super painful for me and grabe ung betrayal. 😢
2024.05.20 18:04 ApartStrategy3015 PUNONG PUNO AKO
PUNONG PUNO NA
Punong puno na ako sa kanila. Parang akong middleman sa kanilang problema na parang mag gi-give in nalang at I-accept ang mga pangyayari. Sick of emotional manipulation, the spoiled brat and the family pervert and the cause of it all. Meron naman ako choice na lumayas, nakapag ipon naman ako sa mga online rakets ko pero nandun parin yung guilty feeling na pag lalayasan ko sila sakin mapupunta yung burden at guilt.
Nagka edad na ako at yung mga ka batchmates ko mag graduate na now this year, 2 times college drop out ako dahil financial problems at ever since hindi nakabalik yung padre de pamilya sa abroad ako at yung nanay ko at ako nag pag paparal sa kapatid ko tapos yung tatay hindi nag supporta sa anak nya dahil pumpilit yung anak na makapag aral sa private school na nursing yung degree.
Nung pandemic binenta namin yung cab namin pang bayad lang sa Senior High School school tuition nya at nag try kami mag open ng food business sa tindahan pero natumal at nalugi din ng kalaunan.
Pumipilit yung ina na pag aralin yung anak sa nursing na 50K yung tuition per semester dahil hinahangad yun ng kapatid ko at may sariling kainan at negosyo kami sa bahay pero minsan matumal din at naiistress din ako minsan kapag humingi sya ng pera sa akin, kasi hindi marunong humawak ng pera yung nanay ko maluho sya minsan pati na rin kapatid ko, At pag hindi mabigyan nag emotional manipulation card sya gaya ng 'totoo yung sabi ng pastor hindi makakatulong yung anak', 'wala ka talagang awa sa akin', 'pinalaki kita ng maayos tapos gaganyanin mo lang ako'. samantalang 15K lang sinasahod ng tatay tapos karamihan sa sahod nya napunta sa gastos pang bahay, tulad ng kuryente at tubig at iba pang bayarin. Hati sila ng nanay ko sa mga bayarin. Nag aaral din ako last year dahil naka 50% scholarship ako sa paaralan dahil empleyado yung tatay ko sa isang university tapos ako rin naghahati sa kanya 50% na tuition fee ko dahil may SOF naman ako.
Tapos nung last year, ilang araw bago l mag umpisa yung pasukan ko, nag mental breakdown yung tatay namin at tinangkaan patayin yung mag ina dahil ata nainis kinuha yung tsineles nya ng kapatid ko na walang paalam, at nung gabi yun nag away sila nanay ko at tinapon at ikinalat yung mga basura sa kwarto ng nanay ko at pati narin ibang pang gamit nya.
Sabi ko sa saloobin ko wala na ata sa tamang pag iisip ito, at baka may masamang mangyayare sa amin pero tahimik lang kami noon. May anger issues kasi sya, may hinanakit na sya sa kapatid ko dahil sa ayaw sumunod sa kanyang kagustuhan at hangad.
Kinabukasan, Halos nanginig ako sa takot at kaba habang nasa kwarto ako, rinig ko yung pagbukas ng safebox at kalampag ng baril nya yung baril nya at sabay mura at takbo sa baba. Halos wala ako magawa dahil laking takot talaga ako sa tatay ko at kapag mag sasalita ka lang ng masama sa kanya babantaan na yung buhay mo na kutsilyo.
Grabe dinanas nila sa baba panay miss call at message sa akin ng tulong hindi talaga ako makagalaw baka ako yung susunod. Mukhang family homicide yung mangyayare that time, at pina sa dyos ko nalang at may kasamang konting dasal kung ano man mangyayari. Nakarinig ako ng dalawang putok, sabi ko sarili ko katapusan ko na ata ito, at ako na yung sunod. Sabi ng nanay ko hinampas sila ng baril sa likuran at pinokpok ng botilya ng softdrinks sa ulo bigla na mental breakdown yung kapatid ko sa sahig tulala at tila bumalik yung depression tapos yung nanay namin panay makaawa na wag sila barilin ako isang pindot nalang. Pero napigilan nya yung init ng ulo nya at binaril sa pader yung bala.
Laking kahihiyan yung sa amin, kasi madami yung naka saksi, pumunta kami sa police station at pina detain sya, at pinakusahan. Galit yung nanay namin, pinaprocess na namin files tapos biglang nag change of heart nalang sya nung dinalhan ng pagkain sa kulangan naawa daw kalagayan nya na parang tuta umiiyak at nadala naman yung nanay namin. Nakapag pyansa sya ng isang linggo gamit mga alahas nya pinakuha ng kapatid nya sa kwarto nya, at sabi nya sa nanay ko wala na daw syang pakealam doon, at laking gulat namin nakalaya sya, bumalik sa agad trabaho nya, pero hindi ako pumasok dahil grabi yung depression naranasan ko sa nangyari.
Ngayon grabe yung poot at galit yung ng kapatid ko sa kanya dahil kinokonsinte lang ng nanay ko pag punta nya sa bahay dahil sya ay nag boboard nalang sa tinatrabuhan nya, pero may rights sya sa bahay kaya pupunta talaga sya dito, at tuwing dadayo dito sya nag memental breakdown yung kapatid ko nilalabas yung hinanakit sa ina at napapakawaka ng mga masamang salita hindi nya alam na yung ina nya nagpapaaral sa kanya tapos gina ganun nya lang. Ako naman panay emotional support kase mahirap sila iwanan dalawa mag ina kase may depression yung kapatid ko ilang beses na nya tinangka kunin buhay nya. Kaya lagi ako sa bahay nag assist at nagbabantay sa kanya. At nagsusustento sa kanyang pangangailangan.
Tapos paulit nalang nangyari natetense ako pag pupunta sya rito hanggang ngayon hindi ko sa maharap harapan komprontahin sa ginawa nya dahil sariwa pa sa alaala ko pero yung nanay nami parang bawela nalang sa kanya.Yung kapatid ko nag poot pootan at galit sa ina dahil ayaw nya gusto makita yung tatay nya at naiinis ako pag laging tinukso ng nanay na babalik sya dito sa bahay nya at dito na titra kase ayaw ng ayaw ng kapatid ko dahil babantaan nya buhay nya pag ganun. pero yung nanay kinokonsinte nya nalang kasi na awa sa kanya dahil naghihina na sya at may sakit na diabetes at nag advice ako sa nanay ko na umalis nalang dito at ibenta yung property at mag hatian at mag hiwalay ng tahimik pero nakipag matigasan pa rin yung nanay namin dahil saan daw kami kukuha ng pera pang umalis kami dito atsa ngayon balak ng tatay isanla yung bahay sa banko.
Pahingi lang po advice, sa situation ko salamat.
submitted by ApartStrategy3015 to MentalHealthPH [link] [comments]
Punong puno na ako sa kanila. Parang akong middleman sa kanilang problema na parang mag gi-give in nalang at I-accept ang mga pangyayari. Sick of emotional manipulation, the spoiled brat and the family pervert and the cause of it all. Meron naman ako choice na lumayas, nakapag ipon naman ako sa mga online rakets ko pero nandun parin yung guilty feeling na pag lalayasan ko sila sakin mapupunta yung burden at guilt.
Nagka edad na ako at yung mga ka batchmates ko mag graduate na now this year, 2 times college drop out ako dahil financial problems at ever since hindi nakabalik yung padre de pamilya sa abroad ako at yung nanay ko at ako nag pag paparal sa kapatid ko tapos yung tatay hindi nag supporta sa anak nya dahil pumpilit yung anak na makapag aral sa private school na nursing yung degree.
Nung pandemic binenta namin yung cab namin pang bayad lang sa Senior High School school tuition nya at nag try kami mag open ng food business sa tindahan pero natumal at nalugi din ng kalaunan.
Pumipilit yung ina na pag aralin yung anak sa nursing na 50K yung tuition per semester dahil hinahangad yun ng kapatid ko at may sariling kainan at negosyo kami sa bahay pero minsan matumal din at naiistress din ako minsan kapag humingi sya ng pera sa akin, kasi hindi marunong humawak ng pera yung nanay ko maluho sya minsan pati na rin kapatid ko, At pag hindi mabigyan nag emotional manipulation card sya gaya ng 'totoo yung sabi ng pastor hindi makakatulong yung anak', 'wala ka talagang awa sa akin', 'pinalaki kita ng maayos tapos gaganyanin mo lang ako'. samantalang 15K lang sinasahod ng tatay tapos karamihan sa sahod nya napunta sa gastos pang bahay, tulad ng kuryente at tubig at iba pang bayarin. Hati sila ng nanay ko sa mga bayarin. Nag aaral din ako last year dahil naka 50% scholarship ako sa paaralan dahil empleyado yung tatay ko sa isang university tapos ako rin naghahati sa kanya 50% na tuition fee ko dahil may SOF naman ako.
Tapos nung last year, ilang araw bago l mag umpisa yung pasukan ko, nag mental breakdown yung tatay namin at tinangkaan patayin yung mag ina dahil ata nainis kinuha yung tsineles nya ng kapatid ko na walang paalam, at nung gabi yun nag away sila nanay ko at tinapon at ikinalat yung mga basura sa kwarto ng nanay ko at pati narin ibang pang gamit nya.
Sabi ko sa saloobin ko wala na ata sa tamang pag iisip ito, at baka may masamang mangyayare sa amin pero tahimik lang kami noon. May anger issues kasi sya, may hinanakit na sya sa kapatid ko dahil sa ayaw sumunod sa kanyang kagustuhan at hangad.
Kinabukasan, Halos nanginig ako sa takot at kaba habang nasa kwarto ako, rinig ko yung pagbukas ng safebox at kalampag ng baril nya yung baril nya at sabay mura at takbo sa baba. Halos wala ako magawa dahil laking takot talaga ako sa tatay ko at kapag mag sasalita ka lang ng masama sa kanya babantaan na yung buhay mo na kutsilyo.
Grabe dinanas nila sa baba panay miss call at message sa akin ng tulong hindi talaga ako makagalaw baka ako yung susunod. Mukhang family homicide yung mangyayare that time, at pina sa dyos ko nalang at may kasamang konting dasal kung ano man mangyayari. Nakarinig ako ng dalawang putok, sabi ko sarili ko katapusan ko na ata ito, at ako na yung sunod. Sabi ng nanay ko hinampas sila ng baril sa likuran at pinokpok ng botilya ng softdrinks sa ulo bigla na mental breakdown yung kapatid ko sa sahig tulala at tila bumalik yung depression tapos yung nanay namin panay makaawa na wag sila barilin ako isang pindot nalang. Pero napigilan nya yung init ng ulo nya at binaril sa pader yung bala.
Laking kahihiyan yung sa amin, kasi madami yung naka saksi, pumunta kami sa police station at pina detain sya, at pinakusahan. Galit yung nanay namin, pinaprocess na namin files tapos biglang nag change of heart nalang sya nung dinalhan ng pagkain sa kulangan naawa daw kalagayan nya na parang tuta umiiyak at nadala naman yung nanay namin. Nakapag pyansa sya ng isang linggo gamit mga alahas nya pinakuha ng kapatid nya sa kwarto nya, at sabi nya sa nanay ko wala na daw syang pakealam doon, at laking gulat namin nakalaya sya, bumalik sa agad trabaho nya, pero hindi ako pumasok dahil grabi yung depression naranasan ko sa nangyari.
Ngayon grabe yung poot at galit yung ng kapatid ko sa kanya dahil kinokonsinte lang ng nanay ko pag punta nya sa bahay dahil sya ay nag boboard nalang sa tinatrabuhan nya, pero may rights sya sa bahay kaya pupunta talaga sya dito, at tuwing dadayo dito sya nag memental breakdown yung kapatid ko nilalabas yung hinanakit sa ina at napapakawaka ng mga masamang salita hindi nya alam na yung ina nya nagpapaaral sa kanya tapos gina ganun nya lang. Ako naman panay emotional support kase mahirap sila iwanan dalawa mag ina kase may depression yung kapatid ko ilang beses na nya tinangka kunin buhay nya. Kaya lagi ako sa bahay nag assist at nagbabantay sa kanya. At nagsusustento sa kanyang pangangailangan.
Tapos paulit nalang nangyari natetense ako pag pupunta sya rito hanggang ngayon hindi ko sa maharap harapan komprontahin sa ginawa nya dahil sariwa pa sa alaala ko pero yung nanay nami parang bawela nalang sa kanya.Yung kapatid ko nag poot pootan at galit sa ina dahil ayaw nya gusto makita yung tatay nya at naiinis ako pag laging tinukso ng nanay na babalik sya dito sa bahay nya at dito na titra kase ayaw ng ayaw ng kapatid ko dahil babantaan nya buhay nya pag ganun. pero yung nanay kinokonsinte nya nalang kasi na awa sa kanya dahil naghihina na sya at may sakit na diabetes at nag advice ako sa nanay ko na umalis nalang dito at ibenta yung property at mag hatian at mag hiwalay ng tahimik pero nakipag matigasan pa rin yung nanay namin dahil saan daw kami kukuha ng pera pang umalis kami dito atsa ngayon balak ng tatay isanla yung bahay sa banko.
Pahingi lang po advice, sa situation ko salamat.
2024.05.20 18:02 ApartStrategy3015 Punong puno na talaga ako
PUNONG PUNO NA
Hello, please hide my identity.
Punong puno na ako sa kanila. Parang akong middleman sa kanilang problema na parang mag gi-give in nalang at I-accept ang mga pangyayari. Sick of emotional manipulation, the spoiled brat and the family pervert and the cause of it all. Meron naman ako choice na lumayas, nakapag ipon naman ako sa mga online rakets ko pero nandun parin yung guilty feeling na pag lalayasan ko sila sakin mapupunta yung burden at guilt.
Nagka edad na ako at yung mga ka batchmates ko mag graduate na now this year, 2 times college drop out ako dahil financial problems at ever since hindi nakabalik yung padre de pamilya sa abroad ako at yung nanay ko at ako nag pag paparal sa kapatid ko tapos yung tatay hindi nag supporta sa anak nya dahil pumpilit yung anak na makapag aral sa private school na nursing yung degree.
Nung pandemic binenta namin yung cab namin pang bayad lang sa Senior High School school tuition nya at nag try kami mag open ng food business sa tindahan pero natumal at nalugi din ng kalaunan.
Pumipilit yung ina na pag aralin yung anak sa nursing na 50K yung tuition per semester dahil hinahangad yun ng kapatid ko at may sariling kainan at negosyo kami sa bahay pero minsan matumal din at naiistress din ako minsan kapag humingi sya ng pera sa akin, kasi hindi marunong humawak ng pera yung nanay ko maluho sya minsan pati na rin kapatid ko, At pag hindi mabigyan nag emotional manipulation card sya gaya ng 'totoo yung sabi ng pastor hindi makakatulong yung anak', 'wala ka talagang awa sa akin', 'pinalaki kita ng maayos tapos gaganyanin mo lang ako'. samantalang 15K lang sinasahod ng tatay tapos karamihan sa sahod nya napunta sa gastos pang bahay, tulad ng kuryente at tubig at iba pang bayarin. Hati sila ng nanay ko sa mga bayarin. Nag aaral din ako last year dahil naka 50% scholarship ako sa paaralan dahil empleyado yung tatay ko sa isang university tapos ako rin naghahati sa kanya 50% na tuition fee ko dahil may SOF naman ako.
Tapos nung last year, ilang araw bago l mag umpisa yung pasukan ko, nag mental breakdown yung tatay namin at tinangkaan patayin yung mag ina dahil ata nainis kinuha yung tsineles nya ng kapatid ko na walang paalam, at nung gabi yun nag away sila nanay ko at tinapon at ikinalat yung mga basura sa kwarto ng nanay ko at pati narin ibang pang gamit nya.
Sabi ko sa saloobin ko wala na ata sa tamang pag iisip ito, at baka may masamang mangyayare sa amin pero tahimik lang kami noon. May anger issues kasi sya, may hinanakit na sya sa kapatid ko dahil sa ayaw sumunod sa kanyang kagustuhan at hangad.
Kinabukasan, Halos nanginig ako sa takot at kaba habang nasa kwarto ako, rinig ko yung pagbukas ng safebox at kalampag ng baril nya yung baril nya at sabay mura at takbo sa baba. Halos wala ako magawa dahil laking takot talaga ako sa tatay ko at kapag mag sasalita ka lang ng masama sa kanya babantaan na yung buhay mo na kutsilyo.
Grabe dinanas nila sa baba panay miss call at message sa akin ng tulong hindi talaga ako makagalaw baka ako yung susunod. Mukhang family homicide yung mangyayare that time, at pina sa dyos ko nalang at may kasamang konting dasal kung ano man mangyayari. Nakarinig ako ng dalawang putok, sabi ko sarili ko katapusan ko na ata ito, at ako na yung sunod. Sabi ng nanay ko hinampas sila ng baril sa likuran at pinokpok ng botilya ng softdrinks sa ulo bigla na mental breakdown yung kapatid ko sa sahig tulala at tila bumalik yung depression tapos yung nanay namin panay makaawa na wag sila barilin ako isang pindot nalang. Pero napigilan nya yung init ng ulo nya at binaril sa pader yung bala.
Laking kahihiyan yung sa amin, kasi madami yung naka saksi, pumunta kami sa police station at pina detain sya, at pinakusahan. Galit yung nanay namin, pinaprocess na namin files tapos biglang nag change of heart nalang sya nung dinalhan ng pagkain sa kulangan naawa daw kalagayan nya na parang tuta umiiyak at nadala naman yung nanay namin. Nakapag pyansa sya ng isang linggo gamit mga alahas nya pinakuha ng kapatid nya sa kwarto nya, at sabi nya sa nanay ko wala na daw syang pakealam doon, at laking gulat namin nakalaya sya, bumalik sa agad trabaho nya, pero hindi ako pumasok dahil grabi yung depression naranasan ko sa nangyari.
Ngayon grabe yung poot at galit yung ng kapatid ko sa kanya dahil kinokonsinte lang ng nanay ko pag punta nya sa bahay dahil sya ay nag boboard nalang sa tinatrabuhan nya, pero may rights sya sa bahay kaya pupunta talaga sya dito, at tuwing dadayo dito sya nag memental breakdown yung kapatid ko nilalabas yung hinanakit sa ina at napapakawaka ng mga masamang salita hindi nya alam na yung ina nya nagpapaaral sa kanya tapos gina ganun nya lang. Ako naman panay emotional support kase mahirap sila iwanan dalawa mag ina kase may depression yung kapatid ko ilang beses na nya tinangka kunin buhay nya. Kaya lagi ako sa bahay nag assist at nagbabantay sa kanya. At nagsusustento sa kanyang pangangailangan.
Tapos paulit nalang nangyari natetense ako pag pupunta sya rito hanggang ngayon hindi ko sa maharap harapan komprontahin sa ginawa nya dahil sariwa pa sa alaala ko pero yung nanay nami parang bawela nalang sa kanya.Yung kapatid ko nag poot pootan at galit sa ina dahil ayaw nya gusto makita yung tatay nya at naiinis ako pag laging tinukso ng nanay na babalik sya dito sa bahay nya at dito na titra kase ayaw ng ayaw ng kapatid ko dahil babantaan nya buhay nya pag ganun. pero yung nanay kinokonsinte nya nalang kasi na awa sa kanya dahil naghihina na sya at may sakit na diabetes at nag advice ako sa nanay ko na umalis nalang dito at ibenta yung property at mag hatian at mag hiwalay ng tahimik pero nakipag matigasan pa rin yung nanay namin dahil saan daw kami kukuha ng pera pang umalis kami dito atsa ngayon balak ng tatay isanla yung bahay sa banko.
Pahingi lang po advice, sa situation ko salamat.
submitted by ApartStrategy3015 to adviceph [link] [comments]
Hello, please hide my identity.
Punong puno na ako sa kanila. Parang akong middleman sa kanilang problema na parang mag gi-give in nalang at I-accept ang mga pangyayari. Sick of emotional manipulation, the spoiled brat and the family pervert and the cause of it all. Meron naman ako choice na lumayas, nakapag ipon naman ako sa mga online rakets ko pero nandun parin yung guilty feeling na pag lalayasan ko sila sakin mapupunta yung burden at guilt.
Nagka edad na ako at yung mga ka batchmates ko mag graduate na now this year, 2 times college drop out ako dahil financial problems at ever since hindi nakabalik yung padre de pamilya sa abroad ako at yung nanay ko at ako nag pag paparal sa kapatid ko tapos yung tatay hindi nag supporta sa anak nya dahil pumpilit yung anak na makapag aral sa private school na nursing yung degree.
Nung pandemic binenta namin yung cab namin pang bayad lang sa Senior High School school tuition nya at nag try kami mag open ng food business sa tindahan pero natumal at nalugi din ng kalaunan.
Pumipilit yung ina na pag aralin yung anak sa nursing na 50K yung tuition per semester dahil hinahangad yun ng kapatid ko at may sariling kainan at negosyo kami sa bahay pero minsan matumal din at naiistress din ako minsan kapag humingi sya ng pera sa akin, kasi hindi marunong humawak ng pera yung nanay ko maluho sya minsan pati na rin kapatid ko, At pag hindi mabigyan nag emotional manipulation card sya gaya ng 'totoo yung sabi ng pastor hindi makakatulong yung anak', 'wala ka talagang awa sa akin', 'pinalaki kita ng maayos tapos gaganyanin mo lang ako'. samantalang 15K lang sinasahod ng tatay tapos karamihan sa sahod nya napunta sa gastos pang bahay, tulad ng kuryente at tubig at iba pang bayarin. Hati sila ng nanay ko sa mga bayarin. Nag aaral din ako last year dahil naka 50% scholarship ako sa paaralan dahil empleyado yung tatay ko sa isang university tapos ako rin naghahati sa kanya 50% na tuition fee ko dahil may SOF naman ako.
Tapos nung last year, ilang araw bago l mag umpisa yung pasukan ko, nag mental breakdown yung tatay namin at tinangkaan patayin yung mag ina dahil ata nainis kinuha yung tsineles nya ng kapatid ko na walang paalam, at nung gabi yun nag away sila nanay ko at tinapon at ikinalat yung mga basura sa kwarto ng nanay ko at pati narin ibang pang gamit nya.
Sabi ko sa saloobin ko wala na ata sa tamang pag iisip ito, at baka may masamang mangyayare sa amin pero tahimik lang kami noon. May anger issues kasi sya, may hinanakit na sya sa kapatid ko dahil sa ayaw sumunod sa kanyang kagustuhan at hangad.
Kinabukasan, Halos nanginig ako sa takot at kaba habang nasa kwarto ako, rinig ko yung pagbukas ng safebox at kalampag ng baril nya yung baril nya at sabay mura at takbo sa baba. Halos wala ako magawa dahil laking takot talaga ako sa tatay ko at kapag mag sasalita ka lang ng masama sa kanya babantaan na yung buhay mo na kutsilyo.
Grabe dinanas nila sa baba panay miss call at message sa akin ng tulong hindi talaga ako makagalaw baka ako yung susunod. Mukhang family homicide yung mangyayare that time, at pina sa dyos ko nalang at may kasamang konting dasal kung ano man mangyayari. Nakarinig ako ng dalawang putok, sabi ko sarili ko katapusan ko na ata ito, at ako na yung sunod. Sabi ng nanay ko hinampas sila ng baril sa likuran at pinokpok ng botilya ng softdrinks sa ulo bigla na mental breakdown yung kapatid ko sa sahig tulala at tila bumalik yung depression tapos yung nanay namin panay makaawa na wag sila barilin ako isang pindot nalang. Pero napigilan nya yung init ng ulo nya at binaril sa pader yung bala.
Laking kahihiyan yung sa amin, kasi madami yung naka saksi, pumunta kami sa police station at pina detain sya, at pinakusahan. Galit yung nanay namin, pinaprocess na namin files tapos biglang nag change of heart nalang sya nung dinalhan ng pagkain sa kulangan naawa daw kalagayan nya na parang tuta umiiyak at nadala naman yung nanay namin. Nakapag pyansa sya ng isang linggo gamit mga alahas nya pinakuha ng kapatid nya sa kwarto nya, at sabi nya sa nanay ko wala na daw syang pakealam doon, at laking gulat namin nakalaya sya, bumalik sa agad trabaho nya, pero hindi ako pumasok dahil grabi yung depression naranasan ko sa nangyari.
Ngayon grabe yung poot at galit yung ng kapatid ko sa kanya dahil kinokonsinte lang ng nanay ko pag punta nya sa bahay dahil sya ay nag boboard nalang sa tinatrabuhan nya, pero may rights sya sa bahay kaya pupunta talaga sya dito, at tuwing dadayo dito sya nag memental breakdown yung kapatid ko nilalabas yung hinanakit sa ina at napapakawaka ng mga masamang salita hindi nya alam na yung ina nya nagpapaaral sa kanya tapos gina ganun nya lang. Ako naman panay emotional support kase mahirap sila iwanan dalawa mag ina kase may depression yung kapatid ko ilang beses na nya tinangka kunin buhay nya. Kaya lagi ako sa bahay nag assist at nagbabantay sa kanya. At nagsusustento sa kanyang pangangailangan.
Tapos paulit nalang nangyari natetense ako pag pupunta sya rito hanggang ngayon hindi ko sa maharap harapan komprontahin sa ginawa nya dahil sariwa pa sa alaala ko pero yung nanay nami parang bawela nalang sa kanya.Yung kapatid ko nag poot pootan at galit sa ina dahil ayaw nya gusto makita yung tatay nya at naiinis ako pag laging tinukso ng nanay na babalik sya dito sa bahay nya at dito na titra kase ayaw ng ayaw ng kapatid ko dahil babantaan nya buhay nya pag ganun. pero yung nanay kinokonsinte nya nalang kasi na awa sa kanya dahil naghihina na sya at may sakit na diabetes at nag advice ako sa nanay ko na umalis nalang dito at ibenta yung property at mag hatian at mag hiwalay ng tahimik pero nakipag matigasan pa rin yung nanay namin dahil saan daw kami kukuha ng pera pang umalis kami dito atsa ngayon balak ng tatay isanla yung bahay sa banko.
Pahingi lang po advice, sa situation ko salamat.
2024.05.19 08:06 prinxe02 ABYG kung palalayasin ko yung kuya ko?
I have an older brother (35) who is a freeloader sa bahay. Mind you, he have a job and same kami ng role and level, but he earns more than I do since sa metro siya nagwowork while I work sa province. They said hate is loud kaya I opt posting it here baka kasi sumabog na ako anytime soon. There are multiple instances which triggers this hate:
1: During college, he spent his tuition fee sa barkada and sents fake receipt sa parents ko until finals came. After learning this, kinausap ako ng parents ko to stop college kasi priority sya makagraduate. I started school early naman so stopping for a year is okay. Hindi din sya nakagraduate.
2: When he went abroad for work, my parents took loans since he went there with tourist visa and need magexit bago makakuha ng working visa. I worked for years para mabayaran yung mga loans na yun whereas di siya nagabot eversince nakapagwork na siya dun. I also need to shoulder yung expenses sa bahay since ako lang ang may matinong trabaho nun, so I haven’t had a chance to continue my college.
3: I decided to move out sa bahay for personal reasons and since siya yung nasa bahay, I’m assuming that he’ll cover for the bills since never talaga ako umuwi for years. However, for emergencies and pag walang wala na daw silang groceries or may disconnection notices na, sa akin pa din tumatakbo yung mga tao sa bahay. There was a time when my mother needs to be rushed sa ER and sobrang aligaga sya to put her in private care but when we are about to settle the bills na, he went MIA. This is not the first time, FYI. I don’t mind spending for my mother and other brothers, but not him.
4: I went back during pandemic since naawa na din ako sa mga kapatid ko at kay mama na wala silang panggastos since nawalan ng work yung younger sibs ko. I have enough savings naman for my college tuition and some left for home renovation. During that time, we agreed na ipaayos ang bahay at hati kami sa renovation cost. Dumating na yung contractor and all wala pa yung materials and budget cut from him, as usual he went MIA. So I have to shell out yung part niya para mastart na din yung project. He went back after the renovation and lagi siyang nagdadabog kapag hinihingi ko yung part niya. Also, since WFH nun, sa bahay sila nagwowork ng friend niya and they upgraded the internet plan multiple times kasi need daw sa work, without even consulting me maski ako ang nagbabayad ng utilities.
5: When my father died and we sold his properties, he volunteered na siya ang uuwi sa province to settle it with the existing tenant. Ang usapan is for him to deduct all expenses sa mapagbebentahan and the remainder will be used for renovation nung house extension namin. The same thing happened, nandiyan na yung contractor and materials pero mapupurnada kasi ayaw niya ibigay yung napagbentahan which will be used pang pasahod. He was able to give around 100k lang mula sa napagbentahan then the rest wala na. I begged him na ipadala na yung iba kasi we need it to complete yung project and I told him na di din ako makakapagabono this time kasi di pa ako nakakabawi sa gastos ko last time and reserved for tuition ko yung savings ko. I have no other option but to take out a loan para lang matapos yung bubong namin na binaklas kasi dapat ipapa2nd floor.
After that event, umuwi siya ng bahay na parang walang nangyari. Recently, parang nangiinis na lang din talaga kasi ngayong, summer araw gabi syang naka aircon and iniiwan pang bukas yung fans and lights. Nakakapikon din kasi na ako ang nagbabayad ng electricity pero naka fan lang ako. Anyway, gusto ko siyang pagsabihan though I have history kasi na sobrang sakit ko magsalita and may tendency akong mambugbog if triggered, kaya I held back and remained silent all these years. All these times I kept telling myself na middle-child syndrome lang to, but I feel the hate growing each day. I asked my mother na pagsabihan siya but she insists na hayaan na lang. ABYG kung palayasin ko yung kuya ko sa bahay since wala naman siyang ambag?
edit: ps:sa bunsong kapatid ko nakapangalan ang bahay at lupa
submitted by prinxe02 to AkoBaYungGago [link] [comments]
1: During college, he spent his tuition fee sa barkada and sents fake receipt sa parents ko until finals came. After learning this, kinausap ako ng parents ko to stop college kasi priority sya makagraduate. I started school early naman so stopping for a year is okay. Hindi din sya nakagraduate.
2: When he went abroad for work, my parents took loans since he went there with tourist visa and need magexit bago makakuha ng working visa. I worked for years para mabayaran yung mga loans na yun whereas di siya nagabot eversince nakapagwork na siya dun. I also need to shoulder yung expenses sa bahay since ako lang ang may matinong trabaho nun, so I haven’t had a chance to continue my college.
3: I decided to move out sa bahay for personal reasons and since siya yung nasa bahay, I’m assuming that he’ll cover for the bills since never talaga ako umuwi for years. However, for emergencies and pag walang wala na daw silang groceries or may disconnection notices na, sa akin pa din tumatakbo yung mga tao sa bahay. There was a time when my mother needs to be rushed sa ER and sobrang aligaga sya to put her in private care but when we are about to settle the bills na, he went MIA. This is not the first time, FYI. I don’t mind spending for my mother and other brothers, but not him.
4: I went back during pandemic since naawa na din ako sa mga kapatid ko at kay mama na wala silang panggastos since nawalan ng work yung younger sibs ko. I have enough savings naman for my college tuition and some left for home renovation. During that time, we agreed na ipaayos ang bahay at hati kami sa renovation cost. Dumating na yung contractor and all wala pa yung materials and budget cut from him, as usual he went MIA. So I have to shell out yung part niya para mastart na din yung project. He went back after the renovation and lagi siyang nagdadabog kapag hinihingi ko yung part niya. Also, since WFH nun, sa bahay sila nagwowork ng friend niya and they upgraded the internet plan multiple times kasi need daw sa work, without even consulting me maski ako ang nagbabayad ng utilities.
5: When my father died and we sold his properties, he volunteered na siya ang uuwi sa province to settle it with the existing tenant. Ang usapan is for him to deduct all expenses sa mapagbebentahan and the remainder will be used for renovation nung house extension namin. The same thing happened, nandiyan na yung contractor and materials pero mapupurnada kasi ayaw niya ibigay yung napagbentahan which will be used pang pasahod. He was able to give around 100k lang mula sa napagbentahan then the rest wala na. I begged him na ipadala na yung iba kasi we need it to complete yung project and I told him na di din ako makakapagabono this time kasi di pa ako nakakabawi sa gastos ko last time and reserved for tuition ko yung savings ko. I have no other option but to take out a loan para lang matapos yung bubong namin na binaklas kasi dapat ipapa2nd floor.
After that event, umuwi siya ng bahay na parang walang nangyari. Recently, parang nangiinis na lang din talaga kasi ngayong, summer araw gabi syang naka aircon and iniiwan pang bukas yung fans and lights. Nakakapikon din kasi na ako ang nagbabayad ng electricity pero naka fan lang ako. Anyway, gusto ko siyang pagsabihan though I have history kasi na sobrang sakit ko magsalita and may tendency akong mambugbog if triggered, kaya I held back and remained silent all these years. All these times I kept telling myself na middle-child syndrome lang to, but I feel the hate growing each day. I asked my mother na pagsabihan siya but she insists na hayaan na lang. ABYG kung palayasin ko yung kuya ko sa bahay since wala naman siyang ambag?
edit: ps:sa bunsong kapatid ko nakapangalan ang bahay at lupa
2024.05.18 06:21 Motor_Ad831 ABYG kung mag-cut ties ako sa nanay ko pagkakuha ko ng trabaho?
26F living with my parents. I recently moved back in March of this year kasi nawalan akong work nung January and nahihirapan akong makahanap ng bago na WFH set-up din like my previous job kasi I have two dogs and mas tipid naman talaga and convenient if WFH.
Last year until end of January, I was making good money. I was able to help out sa hospital bills ni mama and other gastos around the house. Nag-aabot din ako ng allowance sa bunso kong kapatid na graduating sa Manila. Minsan binibigay ko ng buo 'yung sahod ko sa isang cut-off. Considering na malaki rin gastos ko because of rent, utilities, and furnishing my apartment, konti lang na-save up ko. Nung January may pinlano kaming business ni papa as partners kaya hindi rin ako naghanap ng work agad kasi inaasahan ko na magkaka-income sa business na iyon. Hati kami sa kapital and all pero siya magma-manage kasi sa province ni papa sa Tarlac 'yung business. Tinransfer ko na sa kanya nung March 'yung half ko sa kapital tapos nanghingi akong updates every week kung may naumpisahan na ba. Wala pa raw. Delayed kasi 'yung lupa na gagamitin nagkaproblema. Until now walang nangyari sa business.
Fast forward to now, living with my parents while looking for a job. Medyo natagalan kasi ang competitive ng job market right now and most of the offers I've gotten are significantly lower than my previous salary tapos onsite pa. Now, at last I have three strong prospects. Si kuya na nakatira rin sa bahay ang sumasalo sa lahat ng bills sa bahay. Nakokonsensya ako na di ako nakaka-contribute pero hindi ko gusto ma-zero 'yung natitira sa savings ko until I have income. Ang mindset ko na lang is babawi ako once nagkaron na ako ng work.
Ang problema, naririnig ko nagra-rant si mama sa iba na hindi raw ako nakakatulong sa bahay. Bakit hindi pa raw ako magtrabaho para matulungan ko si kuya sa bills and mabigyan ko siya pang-gastos. Ang sakit nun marinig sa kabila ng lahat ng naitulong ko sa kanila last year. Isang chat lang niya dati ng need niya, nagpapadala agad ako sa bangko. Need ng load, Gcash agad. May kine-crave na pagkain, magpapa-deliver ako sa Grab. Pag naglambing ng pang-grocery, binibigay ko credit card ko tapos 11-17k makikita kong resibo. Wala naman siya naririnig sa aken na reklamo dati. Si papa hindi pa naisasaoli yung kapital na binigay ko. Kahit gusto ko bawiin, hindi ko siya magawang singilin kasi kaka-retire lang niya and dun niya kinukuha ang pangbayad sa dorm and allowance sa bunso namin na nag-aaral pa.
Ang bilis naman nila makalimot sa mga naibigay ko. Now ang goal ko once makahanap ako ng good-paying job, magha-house hunting agad ako and hindi ko muna sila kakausapin. Babawi pa rin ako kay kuya somehow pero masama pa loob ko sa mama ko. So, ABYG if umalis ako sa amin pagkakuha ko ng trabaho and hindi kausapin mama ko?
submitted by Motor_Ad831 to AkoBaYungGago [link] [comments]
Last year until end of January, I was making good money. I was able to help out sa hospital bills ni mama and other gastos around the house. Nag-aabot din ako ng allowance sa bunso kong kapatid na graduating sa Manila. Minsan binibigay ko ng buo 'yung sahod ko sa isang cut-off. Considering na malaki rin gastos ko because of rent, utilities, and furnishing my apartment, konti lang na-save up ko. Nung January may pinlano kaming business ni papa as partners kaya hindi rin ako naghanap ng work agad kasi inaasahan ko na magkaka-income sa business na iyon. Hati kami sa kapital and all pero siya magma-manage kasi sa province ni papa sa Tarlac 'yung business. Tinransfer ko na sa kanya nung March 'yung half ko sa kapital tapos nanghingi akong updates every week kung may naumpisahan na ba. Wala pa raw. Delayed kasi 'yung lupa na gagamitin nagkaproblema. Until now walang nangyari sa business.
Fast forward to now, living with my parents while looking for a job. Medyo natagalan kasi ang competitive ng job market right now and most of the offers I've gotten are significantly lower than my previous salary tapos onsite pa. Now, at last I have three strong prospects. Si kuya na nakatira rin sa bahay ang sumasalo sa lahat ng bills sa bahay. Nakokonsensya ako na di ako nakaka-contribute pero hindi ko gusto ma-zero 'yung natitira sa savings ko until I have income. Ang mindset ko na lang is babawi ako once nagkaron na ako ng work.
Ang problema, naririnig ko nagra-rant si mama sa iba na hindi raw ako nakakatulong sa bahay. Bakit hindi pa raw ako magtrabaho para matulungan ko si kuya sa bills and mabigyan ko siya pang-gastos. Ang sakit nun marinig sa kabila ng lahat ng naitulong ko sa kanila last year. Isang chat lang niya dati ng need niya, nagpapadala agad ako sa bangko. Need ng load, Gcash agad. May kine-crave na pagkain, magpapa-deliver ako sa Grab. Pag naglambing ng pang-grocery, binibigay ko credit card ko tapos 11-17k makikita kong resibo. Wala naman siya naririnig sa aken na reklamo dati. Si papa hindi pa naisasaoli yung kapital na binigay ko. Kahit gusto ko bawiin, hindi ko siya magawang singilin kasi kaka-retire lang niya and dun niya kinukuha ang pangbayad sa dorm and allowance sa bunso namin na nag-aaral pa.
Ang bilis naman nila makalimot sa mga naibigay ko. Now ang goal ko once makahanap ako ng good-paying job, magha-house hunting agad ako and hindi ko muna sila kakausapin. Babawi pa rin ako kay kuya somehow pero masama pa loob ko sa mama ko. So, ABYG if umalis ako sa amin pagkakuha ko ng trabaho and hindi kausapin mama ko?
2024.05.15 15:33 Callmeanun Is it really worth boycotting ?
Just an opinion of mine after being quiet for a long time on this. Please no racist comment or any badmouthing ya. Hi 30M and Malaysian Chinese.
Ever since this boycott on MCD, KFC, Starbucks, and so on. Many of their outlets have dropped in revenue or in worst case scenario they had to close down alot of outlets.
So on one hand, im glad we are boycotting those that support you know who but are we sure we have all the facts right about the malaysia’s outlets because as we are trying to help out one country, in the end we are just killing our own country as many of our fellow citizens are unemployed due to budget cut, being let go due to revenue drop or even closure of restaurant.
So my question, is it really worth it to make your own people suffer in the midst of trying to help someone totally from a different country ? Malaysians depend on that monthly salary to pay off their commitments or even support their family. Tak sakit hati ke ?
I know a few friends that have been struggling to find a job after being let go from those companies. Sedih man.
PS : I do still support of all those companies because i dont want to see my friends or malaysian’s be unemployed.
submitted by Callmeanun to Bolehland [link] [comments]
Ever since this boycott on MCD, KFC, Starbucks, and so on. Many of their outlets have dropped in revenue or in worst case scenario they had to close down alot of outlets.
So on one hand, im glad we are boycotting those that support you know who but are we sure we have all the facts right about the malaysia’s outlets because as we are trying to help out one country, in the end we are just killing our own country as many of our fellow citizens are unemployed due to budget cut, being let go due to revenue drop or even closure of restaurant.
So my question, is it really worth it to make your own people suffer in the midst of trying to help someone totally from a different country ? Malaysians depend on that monthly salary to pay off their commitments or even support their family. Tak sakit hati ke ?
I know a few friends that have been struggling to find a job after being let go from those companies. Sedih man.
PS : I do still support of all those companies because i dont want to see my friends or malaysian’s be unemployed.
2024.05.15 02:05 DanielAnakBudi Sebuah harapan dibalik orang yang tidak berduit
Di post ini, aku mau cerita bedasarkan kisah nyata dari sebagian besar orang yang pernah ngobrol sama aku (plus dengan pengalamanku pas bersama mereka) dan mungkin ini bisa menggerakkan hati atau kita makin positif sih. Ada 2 cerita yang bakalan aku bahas, dan kalian bisa pilih aja mau cerita mana yang mau kalian baca. And ofc, i make it short to save everyone's time.
The story has 2 perspective : Gojek, dan Tukang parkir (niatnya mau ada tambahan 1 lagi, yaitu cerita tentang guruku.. maybe next time i guess.)
Let's start with Gojek.
Gojek Kejadian ini terjadi pasca tahun 2021-an (kalo ga salah). Ceritanya, Sahabat jauh dari solo pulang ke sentul dan aku main sama beliau sambil ngobrol bareng kondisi-nya disana. Kami bercengkrama sampai dengan jam 8 malam, dan aku memutuskan untuk pulang (karena nyokap udah nyariin). Aku akhirnya dianterin pulang dengan mobil nyokap sahabatku yang kebetulan lagi satu jalan dari AEON. tapi, aku denger kabar kata-nya bokap-nya temen tiba-tiba sakit dan Nyokap-nya perlu beli obat. Aku nawarin untuk nemenin beli obat + nunjukin apotik terdekat, tapi akhirnya aku cukup minta diberhentiin aja di Lampu merah dekat CCM. Karena aku takut-nya mengganggu juga + takut pulang kemaleman. Cukup ucapan semoga cepat sembuh, dan akhirnya pergi ke kantor polisi perempatan CCM buat pesan Gojek.
Jujur, aku kaget ketika yang dateng ketika pesen Gojek yang dateng adalah perempuan. Aku ga permasalahin kamu kerja jadi apa... tapi dengan kondisi malem seperti ini dan beliau berani narik Gojek? oh my. That's a daring move and deserve my respect. Tapi pas aku mau naik, beliau bilang.. ini baru pertama kali dia ambil pesanan malem-malem dan kebetulan aga capek (kalo ga salah inget). Aku tawarin untuk ngendarain motornya (it was a scoopy. its has good handling but slow as snail speed. but it has good fuel economy. hehe, maaf terlalu mendiskripsikan motornya).
Kami ngobrol di jalan dong... tanya-tanya abis ngapain dan ini itu. Sampai aku nanya ke beliau "Ibu kenapa mau kerja jadi Go-Jek?". Beliau dengan lumayan santai-nya bilang something along like "Karena ada-nya ini pada saat ini, dan saya harus membiayain kedua anak saya". Aku sambil mengucapkan maaf nanya kepada beliau "Maaf bu, saya kalo boleh nanya.. Suami ibu apakah tidak kerja?". Beliau bilang "Suami saya kabur". That bring a chill on my spine... karena ini ngobrol secara langsung. Beliau bela-belain Nganter barang sampai malam, dan bahkan nyoba nge-gojek. it's somewhat shows how mother figure should always be. She wants nothing but her kids to become succeed and didnt end up like her.
And today 2024, i share her story to here... it shows that maybe even at the very rock bottom, you cannot see down but only up. and you need to keep on going whatever your situation is.
okay, Mari kita langsung aja cerita kedua.
Tukang ParkirMixue Miksu (ga boleh nyebut merek meskipun keliatan dikit, atleast its for the sake of the funni)
Nah, ini sebenarnya kejadian yag masih baru-baru banget. Cerita-nya ini abis ngampus.. Karena lagi kepengen makan eskrim, pergilah aku ke Miksu deket Sate Tegal Laka-laka yang ada di cibinong. Kebetulan disitu ada tukang parkir (yang kebetulan sering ketemuan dan dia ramah).. ngobrol lah aku sama beliau. He give me many wise words dan saran sebelum beranjak ke dunia yang bener-bener dewasa. it was all fun and game.
But then, i ask him... "Tapi pak, dengan pemikiran dan wawasan yang luas. Kenapa bapak jadi tukang parkir?" He said ketika beliau di pelabuhan tanjung priuk, dulunya dia kerja sebagai pengangkut barang dan disukai sama bos-nya karena etos kerja-nya yang tinggi (Sambil nunjukin kertas kerja-nya, dan dokumen penting lainnya ketika kerja di pelabuhan tanjung priuk. I was surprised how did he trust me to the point to show me this). He got paid handsomely, dan dia kerja dari pagi ke pagi. Sampai ketika orang dalam plays along dan kompetisi yang ga sehat mulai masuk. Dia suka disenggol dan begitu sebagai-nya... dan bahkan sudah berfikir kalo sebagai pengangkut barang udah bukan passion dia lagi (karena terkadang dia mesti berantem pas ngangkut barang di jalan entah sama pungli, dll).
Dan dimasa dimana dia udah kepala 5 atau 6 ini (kalo ga salah). Dia hanya ingin meninggal dengan tenang aja. Dia bilang sama aku "Keinginan muda dan tau pasti berbeda. Semakin kamu tua, kamu semakin belajar kalo dalam hidup itu ga semuanya bisa kamu dapatkan. tapi kamu ga boleh nyerah, dan harus tekun".
He's respectable person... even as tukang parkir. Maybe some people doesnt have a choice and ended up like him. Bahkan orang berjasa kayak beliau aja di-injek". like damn..... Hope he's having a good day
That's the story for today folks. Have a good day !
edit : typo :b
submitted by DanielAnakBudi to indonesia [link] [comments]
The story has 2 perspective : Gojek, dan Tukang parkir (niatnya mau ada tambahan 1 lagi, yaitu cerita tentang guruku.. maybe next time i guess.)
Let's start with Gojek.
Gojek Kejadian ini terjadi pasca tahun 2021-an (kalo ga salah). Ceritanya, Sahabat jauh dari solo pulang ke sentul dan aku main sama beliau sambil ngobrol bareng kondisi-nya disana. Kami bercengkrama sampai dengan jam 8 malam, dan aku memutuskan untuk pulang (karena nyokap udah nyariin). Aku akhirnya dianterin pulang dengan mobil nyokap sahabatku yang kebetulan lagi satu jalan dari AEON. tapi, aku denger kabar kata-nya bokap-nya temen tiba-tiba sakit dan Nyokap-nya perlu beli obat. Aku nawarin untuk nemenin beli obat + nunjukin apotik terdekat, tapi akhirnya aku cukup minta diberhentiin aja di Lampu merah dekat CCM. Karena aku takut-nya mengganggu juga + takut pulang kemaleman. Cukup ucapan semoga cepat sembuh, dan akhirnya pergi ke kantor polisi perempatan CCM buat pesan Gojek.
Jujur, aku kaget ketika yang dateng ketika pesen Gojek yang dateng adalah perempuan. Aku ga permasalahin kamu kerja jadi apa... tapi dengan kondisi malem seperti ini dan beliau berani narik Gojek? oh my. That's a daring move and deserve my respect. Tapi pas aku mau naik, beliau bilang.. ini baru pertama kali dia ambil pesanan malem-malem dan kebetulan aga capek (kalo ga salah inget). Aku tawarin untuk ngendarain motornya (it was a scoopy. its has good handling but slow as snail speed. but it has good fuel economy. hehe, maaf terlalu mendiskripsikan motornya).
Kami ngobrol di jalan dong... tanya-tanya abis ngapain dan ini itu. Sampai aku nanya ke beliau "Ibu kenapa mau kerja jadi Go-Jek?". Beliau dengan lumayan santai-nya bilang something along like "Karena ada-nya ini pada saat ini, dan saya harus membiayain kedua anak saya". Aku sambil mengucapkan maaf nanya kepada beliau "Maaf bu, saya kalo boleh nanya.. Suami ibu apakah tidak kerja?". Beliau bilang "Suami saya kabur". That bring a chill on my spine... karena ini ngobrol secara langsung. Beliau bela-belain Nganter barang sampai malam, dan bahkan nyoba nge-gojek. it's somewhat shows how mother figure should always be. She wants nothing but her kids to become succeed and didnt end up like her.
And today 2024, i share her story to here... it shows that maybe even at the very rock bottom, you cannot see down but only up. and you need to keep on going whatever your situation is.
okay, Mari kita langsung aja cerita kedua.
Tukang Parkir
Nah, ini sebenarnya kejadian yag masih baru-baru banget. Cerita-nya ini abis ngampus.. Karena lagi kepengen makan eskrim, pergilah aku ke Miksu deket Sate Tegal Laka-laka yang ada di cibinong. Kebetulan disitu ada tukang parkir (yang kebetulan sering ketemuan dan dia ramah).. ngobrol lah aku sama beliau. He give me many wise words dan saran sebelum beranjak ke dunia yang bener-bener dewasa. it was all fun and game.
But then, i ask him... "Tapi pak, dengan pemikiran dan wawasan yang luas. Kenapa bapak jadi tukang parkir?" He said ketika beliau di pelabuhan tanjung priuk, dulunya dia kerja sebagai pengangkut barang dan disukai sama bos-nya karena etos kerja-nya yang tinggi (Sambil nunjukin kertas kerja-nya, dan dokumen penting lainnya ketika kerja di pelabuhan tanjung priuk. I was surprised how did he trust me to the point to show me this). He got paid handsomely, dan dia kerja dari pagi ke pagi. Sampai ketika orang dalam plays along dan kompetisi yang ga sehat mulai masuk. Dia suka disenggol dan begitu sebagai-nya... dan bahkan sudah berfikir kalo sebagai pengangkut barang udah bukan passion dia lagi (karena terkadang dia mesti berantem pas ngangkut barang di jalan entah sama pungli, dll).
Dan dimasa dimana dia udah kepala 5 atau 6 ini (kalo ga salah). Dia hanya ingin meninggal dengan tenang aja. Dia bilang sama aku "Keinginan muda dan tau pasti berbeda. Semakin kamu tua, kamu semakin belajar kalo dalam hidup itu ga semuanya bisa kamu dapatkan. tapi kamu ga boleh nyerah, dan harus tekun".
He's respectable person... even as tukang parkir. Maybe some people doesnt have a choice and ended up like him. Bahkan orang berjasa kayak beliau aja di-injek". like damn..... Hope he's having a good day
That's the story for today folks. Have a good day !
edit : typo :b