Hey, so my gf often ask if na what if she get pregnant then usually I'll respond na "papa-abort natin" ABYG for saying that?
We are both student (college) and personally ako marami akong goals na gusto achieve and I also want that for her. We usually use condoms but there are times na we don't, rarely lang naman. I think we did it unprotected last May 6 (I know we're at fault for doing it unprotected) and now may pregnancy scare ako and it has been bugging me for a week since sinabi nya sakin "madalas ako naiihi ngayon" and I searched up "often urination" it says that is a sign of pregnancy.
ABYG kung abort lagi sagot ko?
PS. hindi aware parents namin na we are sexually active but I think may hint nanaman sila since lagi kami magkasama
PPS. I've read all of your comments and thanks for it. I'll reflect on my self and disclaimer di ko pinuputok sa loob kasi ayaw ko pa talaga ng baby & she's the one who always initiate to do it raw pro I try my best naman na pigilan libog ko.

Hi! So Last month nag pa eye glasses ako pero nasira agad ang frame. Is it possible na bumili nalang ng frame pero ilipat lang dun yung mismong glass? May grade na kasi yun na sakto sakin. 1 month ko lang nagamit yung salamin na yun and namamahalan ako kung mag papa check up ulit and brand new specs talaga. I was thinking maybe sa quiapo merong ganun? Already asked the eye clinic di na daw nila magagawaan ng paraan since it’s manipis na metal. Tried narin what i can do at home remedies pero wala talaga 😭 ang pangit ng frame na napili ko and may pag ka clumsy rin talaga ako. Pls help 😭

Daming nayayabangan sa 'kin
SKL. WALA KASI AKO MAKAUSAP. 🤣
Working student ako dati and breadwinner. As in, walang wala kami dati tapos broken family pa, then binubully kami ng mga kamag-anak namin kasi sobrang hirap talaga namin noon. Walang walang pera.
So, as panganay eh ako ang sumalo ng mga responsibilidad na di naman dapat sakin, pero pinangako ko sa sarili ko na ipaparanas ko kay papa at sa kapatid ko ang mga bagay na di namin kayang maranasan noon.
Graduate na ako ngayon at may trabaho na. Mahilig ako magpost ng mga achievements and ganap namin ng pamilya ko sa FB then may mga nangungutang sakin pero di ko pinapautang kasi mas priority ko talaga yung mag save ng pera para sa pamilya ko. Ang nasaisip ko kasi eh pag nangailangan kami, hindi naman nila kami tutulungan so nganga kami.
Sabi ng pinsan ko, tito ko, at kapitbahay namin na ang yabang yabang ko daw kasi puro post ako tapos pinagmamayabang ko daw na nakagraduate ako ng college.
Pero may isang tita ko na kumausap sakin, ang sabi nya eh kaya daw nayayabangan sila sakin eh dahil mejo mejo okay na buhay namin ngayon, like nakapagpatayo ako ng bahay, nakabili ng lupa at nadadala sila Papa at kapatid ko sa mga magagandang pasyalan at masarap na kainan. 🥲
Alam ko na dapat dedma lang sa mga sinasabi nila kaso naba-bother ako ngayon. Kaloka. Hirap maging masaya sa FB.
Stop ko na siguro Mag-post sa FB or i-customize ko na lang viewers ng posts ko or anong ginagawa nyo sa ganitong situation? 🤣

Soñé que comía con Eddie hall y le servía refresco
Estaba en un restaurante, me había parado de la mesa no recuerdo el momento de pararme, según yo solo aparecí ahí y empecé a caminar hacia el cubículo donde estaba Eddie hall comiendo con su esposa, eran sillones rojos, todo el restaurante se veía oscuro y era de noche, por la ventana podía ver espacios de estacionamiento desocupados y podía ver una carretera algo concurrida, lo vi comiendo con su esposa y le empecé a llamar y él miró acia mi sonriendo, le hacía señas para que viniera a comer conmigo a mi mesa, mi mesa era una mesa normal blanca pero había una luz blanca que iluminaba toda la mesa y un poco alrededor, el se sienta y empieza a comer papas fritas de su canasta, eran las típicas canastitas como las del carls jr, y se las estaba comiendo y sonreía, después vino su esposa y se paró detrás del asiento frente a mi, parecía que movía algunas cosas de la mesa, entonces yo miré a Eddie hall y le hice señas para que me diera su vaso, también se lo pedía con palabras pero estaba hablando español y recordé que Eddie hall no habla español así que le empecé a hablar en inglés a él y a su esposa para que me pasaran su vaso, ella también sonreía mucho, eran sonrisas normales no macabras, cuando me pasan el vaso yo le empiezo a poner hielo de una cubetita en el centro de la mesa, le empece a poner el hielo con la mano y me di cuenta que eso era muy naco y los volteo a ver para ver si no les molestaba y ellos sonreían así que le puse un trozo de hielo grande, y vi que cabían mas así que le puse dos hielos chicos, después de eso le di el vaso a la esposa para que lo sostuviera mientras yo le servía Coca-Cola de una botella grande como las de 3 litros, en cuanto termino de servirle y bajo la botella para que ya no saque refresco voltee a ver a su esposa y ella sonreía después de eso desperté.

Di ko alam kung pano ko magsisimula pero punong puno na talaga sa ate ko at pamilya na binuo nya POTANGINA hahaha 🤣
so eto nga simula nag asawa ate ko dito sila nakatira kela mama since nag asawa sya may dalawa silang anak isang 7 years old isang 2 years old. Simula tumira sila dito beh wala sila naitutulong ever since sympre diba dapat pag nakikitira kayo kahit papano may maitutulog kayo sa gastusin kaso sila wala as in. Mapa bills o tulong sa mga kakainin na kayo kayo rin kakain. Pero mga panahon na isa pa lang anak nila wala naman problema kela mama wala sila naririning na kahit ano basta wag na sila mag anak ulit muna dahil sa tingin nga nila mama e hirap na sila buhayin ang isa. Then eto na nga najuntis ang ate mo ulit mga time na to e ako nabuntis din pero di ako sa kanila nakatira, nakatira ako sa tito ko then umuwi lang ako samin ng ilang buwan tapos don nako sa asawa ko tumira at nanganak.
Mga kasagsagan ata to ng pandemic pero kung di ako nag kamamali patapos na pandrmic neto dahil nanganak kami ng 2021.
Tas eto na nga napagdesisyonan namin mag asawa na don muna ko samin titira (ako lang talaga nagdesisyon🤣) ayaw sana nang asawa ko kaso wala sya magawa sa gusto ko dahil buryong buryo nako sa bahay nila dahil ako lang mag isa gabi na sya nauwi.
Then ayon umuwi ako samin ganto pala ang mangyayare sa pag uwi namin mga one month ata na pag uwi namin ako kasi hilig ko mag tambak ng mga diaper pang isang buwan ganon.
Pati mga essentials ng anak ko noon. As in madami sya diaper dahil ayoko na nauubusan then nag simula ate ko sa pahingi hingi ng isa sakin okey lang naman yon minsan umaabot days ng hingi lang sya ng hingi hangang sa di na sya bumibili beh kukuha na lang sya mga panahon na yon okey lang sakin wala problema.
Sige lang pamangkin ko naman yan. Mapa essentials ng anak nya sabon sakin na lahat kaya ang nangyayare pang isang buwan na diaper ng anak ko nag iisang lingo lang o pag swertehin mag ttwoweeks din umaabot. (Take note parehas wala asawa namin nasa malalayo nag ttrabaho na neto) nag papadala sakin asawa ko kada sahod ng 4k hindi na masama dahil provincial rate ang sahod ng asawa ko 350 lang araw ng asawa ko. At may 20k ako sa gcash ng mga panahon nato dahil nakuha ko sa sss ko.
Pero kahit na ganon never nag lapse asawa ko sa pag bigay sakin. Then eto na nga pinagtataka ko parehas naman may work mga asawa namin pero wala sya nabibili para sa anak nya miski pampers makakabili man sya ey 4pcs tapos bihira pa.
Then nauubos nadin paunti unti yung pera ko sa gcash dahil pinang gagastos namin sa bahay pagkain pati mga pangangailangan ng anak ko dito ko na kikukuha dahil nagkukulang na yung diaper.
Dating pang one month ey pang one week na lang. Dahil nga sakin na din nakaasa ate ko ng pangangailangan ng anak nya.
Di ko alam kung ano ba ginagawa ng asawa nya at hindi sya mabigyan ng pera samantalang parehas may work mga asawa namin at manila rate pa sa asawa nya.
Kaya dito din nag taka asawa ko bat daw naubos pera sa gcash dapat daw ey hindi ko nagagalaw dahil nag papadala naman daw sya lagi.
Nag tuloy tuloy to mangyare hangang sa mag dalawang taon anak namin na ako lang nag pprovide ng pangangailangan ng anak nya take note beh mag two months pa lang anak ko non nung tumira ako kela mama pero putol putol to dahil nauwi uwi kami sa asawa ko.
Pero yung diaper na binibili ko iniiwan ko samin kaya free parin sya gumamit. Mag dadala lang ako isang pack then the rest iiwan ko na pero wala sila narinig sakin dito para sakin okey lang yon dahil pamangkin ko naman.
Tas eto na nga nawalan work asawa ko at need namin itabi yung sahod nya para budget sa pag apply nya at budget ng anak namin at pangkain din namin.
Dito na din nag stop yung pag aasa ng ate ko sa diaper dahil di nako bumibili ng maramihan na diaper sasaktuhin ko lang na magagamit ng anak ko sa isang lingo at itatago ko na pero mga essentials like shampoo sabon ganon padin pero wala problema sakin.(breastfeed pala kami pareho)
Ayon nga nawalan work asawa ko napag desisyonan namin na dito na sya mag work sa manila para di narin provincial rate. One month walang work asawa ko pero di kami pabigat sa bahay nung dito na din sya tumira after one month may work na rin sya nakakatulong na kami sa mga bills kaya mejo nabawasan mga bayarin nila mama non.
Asawa nya din kela mama na din nakatira kaya samasama kami sa bahay.
At may dalawang kapatid pako at isang kuya na nakatira din sa bahay. Kaya madami talaga kami, halos wala na pala to gastos sila mama sa bills dahil pinag hahatihatian namin bayarin.
Fast forward ko na sa nawalan na ng work asawa ng ate ko dahil tamad naman pala pumasok ng work isang taon sya sa work pero yung kalahati non puro absent. Saksi ako neto na tamad talaga asawa nya kasi dito nako samin nakatira nung nagasawa ako nung mga panahon na wala ako asawa di ko pa pinapansin mga ganon dahil sa tito ko rin ako nakatira totoo pala sinasabi ni papa na tamad mag trabaho asawa ng ate ko dahil nga lagi nawawalan ng work.
Before sya mawalan ng work ate ko nag work na din 2months siguro o one month bago sya mawalan ng work malaki iipunin nila neto dahil dalawa sila nag wwork non at mejo malaki sinasahod ng ate ko non above minumum plus ot nag oot yon ng halos 24 hours lalo na nung nawala work asawa nya.
Dahil papasok yon umaga tas kinabukasan nadin ng umaga uwi pero minsan lang nangyayare yon kadalasan mga 14 hours ganon.
Ayorn nga ang asawa nyang batugan ey mag iisang taon ng pasarap sa buhay at hindi man lang inaalagaan ang anak iaasa pa sa aking ina. Ang anak nilang 7 years old ey isang grade 1.
Nag aasikaso ng mag isa sa umaga habang ang kanyang asawang batugan ey masarap na natutulog. Kahit pag handaan ng kakainin ng anak nilang
papasok sa umaga hindi nila nagawa beh since nag simula mag aral anak nila. Isa rin yang ate ko na tamad mag asikaso ng anak nya samantalang pag asikaso sa asawa nya halos mag kandarapa.
Yung dalawang taon nilang anak inasa narin sa aking ina nakakapakshet talaga sila beh.
Nag abot pala sila kay mama ng 2500 isang buwan sunod 1500 para sa pag aalaga ng mama ko sa anak nila at hindi na nasundan pa pero kulang pa yon dahil wala naman silang iniiwan pang kain ng anak nila para sa buong araw sa ina ko padin nakaasa.
Dahil nga nawalan ng work asawa nya. Pero ganon padin naman hindi naman inaalagaan ng batugan nyang asawa yung mga anak nila nakakulong lang sa kwarto lalabas pag kakain o maninigarilyo tas papasok na ulit ng kwarto. Hindi man lang nagawang maghanap ng trabaho. Ito pang nakakabwisit pag uwi ng ate ko lagi may dala yan ulam para sa asawa nya o di kaya papasundo sya sa asawa nya para kumain sila sa labas madalas ganon pero anak nila wala sila inaambag na pagkain.
Wala narin sila binibigay neto na pera sa mama ko simula nawalan ng work ang batugan. Puro asawa lang lagi iniintidi nya pero pag dating sa anak nya puro mura maririnig mo jan beh nakakatangina lng. Pag asawa nya nag pasandok ng kanin sige kukuha yan agad pero pag anak nya na 7 years old sasabihin nyan "potangina mo sumandok ka don* ganon talaga beh literal sinong di mabbwisit sa kanilang mag asawa??? Parehas silang buhay binata dalaga mga anak nila di na nila iniintindi.
Kaya anak nila sobrang layo sa kanila at feeling ko lalaking independent sa buhay at may tampo sa magulang. Di ko ma sisisi dahil puro bugbog at masasakit na salita natatamo nya sa magulang nya. At eto na nga nawalan na din ng work ate ko lahat apektado dahil may collage nandin pinapaaral ang mama ko nawalan na din ng work kuya ko.
Ang nangyare ey dalawa na lang kami nag hahati ng mama ko sa bills at sa pangkain, pero yung asawa nya beh? Wala parin ginawa hindi naghanap ng trabaho. Pasarap padin sa buhay. Ilang months syang nakahilata lang at di kumikilos para maghanap ng trabaho kaya napakaswerte ng ate ko at asawa nya sa magulang ko. Tas umuwi ang asawa nya don sa magulang non. As usual wala parin work at pasarap padin sa buhay at eto nag sisimula na magwork ulit ate ko pero bihira lang ang pera sa work ng ate ko parang pag may client don lang mag kakappera.
Kaya himbis na sa anak nya ilalaan sa asawa nya binibigay. Inasa na nila sa magulang ko mga anak nila himbis dalhin nya anak nya sa kanya para maalagaan nya wala sya ginawa sa buhay kundi mag buhay binata.
Nabbiwisit ako dahil hirap na hirap ang mama ko sa pag aalaga ng anak nila at paghahanap ng pangkakain ng anak nya sa araw araw.
Samantalang sya ey asawa nyang binubuhay nyang batugan nakakatulong namin kami sa pagkain pero di araw araw meron. Kaya pag hihingian sya ng magulang ko 100 bihira lang mang hingi nanay ko sa kanya pa bente ang isang daan lang hingi ng nanay ko pero puro sagot walang pera.
Pero may pang padala sa asawa nya di nauubusan😏 then eto na nga may work na asawa nya ngayon ang balak nila hindi galawin ang sahod ng lalaki.
Dahil gusto bumili ng motor at manghihingi na lng daw sa ate ko ng pang araw araw. Alam nyo ano sabi ng ate ko? Sge daw support naman daw sya sa lahat ng desisyon ng asawa nya.
Nakakapotangna pang supporta o pagkain man lang ng anak nila wala sila nabibigay. Pero sa luho meron? Eto pa bih twist nag ka motor na asawa nya noon pero dahil nga tamad pumasok ng trabaho natangal edi ang nangyare nag angkas ba tawag don pero hindi halos bumabyhe kaya wala na pang hulog sa motor.
Ginawa nila nangutang sila sa kuya ko 20k para may pang hulog sa motor at sa iba pa nilang utang. (di kasi asawa nya nakakatagal sa work kaya may mga utang sila) at ayon nga dahil tamad bumayhe nahatak parin ang motor dahil di sya halos bumabyahe.
Yung utang nilang 20k? Wala na nilimutan na nila kaya pati kuya ko punong puno na sa kanila Dahil di na nila binayaran utang nila.
2years old pa lang ata pamngkin ko nung mga panahon na yon at malakas pa ang byahe sa angkas. May mga utang din sakin ate ko na limot na din nila 3k din pero hinayaan ko na.
Isa rin pala kinabbiwist ko ang wifi na 4500 na hindi nila nabayaran hangang sa naputulan na may work sila neto kaya nakakabadtrip ang walang internet sa bahay 1500 lang a monthly pero umabot sa ganyan.
At eto nga sa sobrang bwisit ko chinat ko ang ate ko na "di ka man lang nag iwan ng pangkain para sa mga anak mo? Ano ba tong mga anak mo robot di na dapat kumain?"
sinundan ng "kung hindi ko pa pinilit asawa ko na umuwi gutom abot ng mga to"
nag iwan sya 50 pesos bihira lang to pero simabihan ko pa din ng
," nag iwan ka 50 pesos pang almusal lang to ng anak ko dalawa pa anak mo" (hindi po nakikihati anak ko jan ha baka may magkamali ng basa nagsample lang na 50 pesos budget ko sa anak ko sa umaga)
then nag reply sya ng "Bobo ka Hindi mo kailangan Pakainin yan kung walang pagkain edi wG mo bigyan tanga ka pala e, Nag iiwan ako kung may pera ako Wag kang tanga," (copy paste takaga yan beh)
at eto sabi ko sa kanya "Bobo ko potangjna mo pag dating sa anak nyo mga wala kayong kwentang magulang, Tignan mo hayaan mo anak mo magutom bobo ka sino mas bobo satin"
basta puro batuhan na ng murahin dahil punong puno nako. Araw araw sya nag paladala sa asawa nya ng pera kahit may work na asawa nya pero sa anak nila wala sila binibigay para lang silang tumae at hinayaan na sa magulang ko mga anak nila.
Sinabihan ko din sya na wag na magwork dahil wala naman sya lagi pera at alagaan anak nya.
Jan na nag end convo namin, isa pa kinabbiwist ko dami sinasabi ng asawa nya sa magulang ko na bwisit at mga baliw daw mga tao dito samin.
Mga walang utang na loob simasabihan nya ng ganon nag aalaga at nag mamalasakit sa anak nila ng wala naman silang naitutulong sa magulang ko. Sobrang dami pang nakakabwisit ang di ko nakkwento hangang dito lang muna.
Idagdag ko lang din na hindi din tumatabi anak ng ate ko sa knya matulog kahit sa gabi pa kundi sa magulang ko lang natabi matulog dahil pinag tatabuyan nya. Lalo na pag uuwi sya galing trabaho na
Na himbis sya na mag aalaga at nag asikaso pag dadating nya ng work dahil wala naman sya binibigay ni piso sa magulang ko o pangkain ng anak nya sa araw ey pag lalapit sa kanya anak nya na dalawang taon Pag tatabuyan nya at papagalitan kaya ang nangyayare pupunta sa aking ina ng iiyak at di na ulit pa lalapit sa kanya at tatabi na sa magulang ko hangang kinabukasan ng umaga. Ganon po araw araw

Serani Gunawan, seorang wanita yang lebih memilih bercerai dari pada terus dikhianati oleh Agung-suaminya, serta diperlakukan tidak baik oleh mertua dan kakak iparnya. Namun Agung menyesal karena ternyara CEO baru perusahaan tempat dia bekerja adalah mantan istrinya. Karena selama ini Serani merahasiakan semua bisnis dan kekayaannya dari keluarga suaminya Dengan berbagai cara Agung dan sang pelakor terus berusaha untuk merebut harta Serani. Selama berjuang menyelamatkan dirinya dari segala kejahatan, Serani dibantu oleh dua pria tampan dan kaya raya. Bagaimana akhir kisah cinta Serani? Apakah ia dapat menemukan cinta sejatinya? Read more

25yrs old ako ngayon pero 14yrs old lang ako nung napilitan kami lumipat sa bahay ni "lola" (father side) dahil namatay mama ko at di kaya ng papa ko palakihin ako mag isa.
Late ko na nalaman na ampon ako pero para sakin, that enlightened me na kaya pala ang shitty ng trato sakin ni "lola" dahil di nya pala ako kadugo. Hindi rin ako basta makaalis sa bahay noon dahil sa request ng tita ko (kapatid ni papa) na magstay together kami kasi ako lang daw apo ni "lola" at aasahan pag may nangyari sa bahay.
Para kaming aso't pusa ni "lola", may days na ok kami, pero mas madami ang days na galit sya sakin sa di ko malaman na dahilan (yun pala ay dahil sa ampon ako)
Dumating sa point na nagsimula na sya pagbintangan ako sa maliliit na bagay at sinasaktan na ako physically recently. Ayaw naman nya dalhin sa psychiatrist dahil para sa kanya ay wala daw sya problema sa pag iisip at alam daw nya if may problema na sya sa pag iisip dahil naging nurse sya sa mental hospital noon.
Nagkaroon kami ng away ni "lola" dahil sa disagreement namin ni papa sa way ng pagluluto ko ng nilagang baboy pero nagkabati kami ni papa the same day, pero di ko alam bakit nagalit dun nanay nya kahit di naman sya directly involved sa disagreement at mas lalong di sya nakain ng mga niluluto ko.
After ilang years ng pag intindi sa ugali ni "lola" nakipag confront ako bakit ganun turing nya sakin at hindi nya pa naisip mga sakripisyo ko para lang magustuhan nya ko? (Nabago wardrobe ko sa kagustuhan nya, di ako nagbabarkada, walang bisyo at lagi tinutulungan sya sa bagay na di nya alam like technologies or kahit simpleng alalay lang sa mga lakad nya) tapos ang sagot nya lang sakin ay "parang yun lang? Wala akong paki"
Dun ko na narealized na balewala lahat ng ginawa ko for her and namanhid na pagmamahal ko sa kanya as apo. So nagpa therapy na lang ako sa psychiatrist at diagnosed ako ng PDD (Persistent Depressive Disorder) at kada session lagi tinatanong ng papa ko sa psychiatrist kungano daw ang pwede ko gawin para lumapit loob ng lola ko sakin, ang sagot lang ng psychiatrist lagi ay "Hindi po natin mapipilit na gustuhin tayo ng ibang tao, ang magagawa ko lang po ay tulungan ang anak nyo maging mas better para sa sarili nyang kapakanan" which nag agree ako sa psychiatrist dahil ayaw ko na rin talaga i please pa si "lola" at pinapagalitan ako ni papa pag uwi.
One time napuno na ako at sinabi ko na "Apo ba turing nya sakin? Kung hindi, edi di ko na rin sya matuturing na lola. Ilang taon ko sya inintindi at binago lifestyle ko para lang magustuhan nya pero wala pala syang paki sa mga ginawa ko. Nasaktan ako at kung di sya magso sorry, wala rin ako dapat ika sorry sa kanya, hindi ako makikipag-ayos"
Ikinagalit ni papa yun at di ako pinapansin ngayon.
So ako ba talaga ang gago kung di ko na gustuhin makipag ayos kay "lola"?
Note: sawa na po ako sa kasabihang intindihin mo kasi matanda na kasi para sakin, hindi dapat nakabase sa edad ang trato mo sa isang tao.

Había una maestra de historia se llamaba Teresa Armas Cano...
La monja culera esa mujer del papa se llamaba "La monja Teresa"
Desde el día me entregaron las urnas... me hicieron como unas señas... la que dice ser la "changa" una tal Denise muñón de la primaria se parece pero no era... ellos creían tenían la creencia ahí era una casa de los locos...
Para que hacen esto? Para nada... ya me di cuenta... pero no dije nada... ah si si que las fornituras del Perú... que risa me dio...
Primero quitense la mentalidad jodida...
Que caben... caben más...
Ahí me dicen cuando salgan con un plomazo... mejor sigan cabando...
De entrada van sacando a la nieta de Yunes...
Nadamas se le ignora... tarde que temprano se tiene que largar...
"Así como tienen a una perrita pastora alemán... que busquen al machito pastor alemán..."
Yo era otra raza...
La monja Teresa... era vieja del tal Jose Luis... cuando me habla la ruca una noche usando cuerpo de Argentina... chinguen a su madre putos enfermos mentales...
Que gente... es impresionante cuando no conoces el valor del esfuerzo del trabajo... se impactan contra un camión...
Saludos..

My father was an abusive husband and a negligent father. Noong iniwan siya ng nanay ko maraming naghusga sa nanay ko. Yung Lola ni mama sinabihan pa siya na tanga bat daw niya tinapon ang tatay ko, eh sayang daw dahil mayaman.
Yung tito din ng nanay ko kinausap si mama na ayusin nalang Yung marriage nila kasi kawawa Yung mga Bata. Sabi ni mama natatakot siya, kasi baka kaming mga bata ang susunod na biktima niya. Yung Lola ko sa father side sinabihan pa ang nanay ko na sinira daw niya ang buhay ng tatay. Kasi Yung Lolo ko sa mother side noong nalaman niya na binubugbog si mama gusto niyang ipakulong si tatay. Pero nag makaawa Yung mga relatives sa kanya, Kaya Pina alis niya sa bahay si papa.
Everyone blamed my mother, dahil di niya daw kinilala Yung tatay ko bago sila nagpakasal. Deserve niya daw dahil nag PA uto siya, Kay dapat di ko daw tularan. Walang nag call out sa tatay Kong abuser, walang nagsisi na siya ang dahilan ng paghiwalay nila. The man has a new family and he walks the street as a free man. He didn't pay for the abuse he caused and up to this he has no remorse.

I used to be a “papa’s girl” growing up. I used to think I’d run to him anytime rather than going to my mom whenever I got hurt, or I was sick, or whatever because my mom was strict (pasaway ka eh, deserve lol). I have core memories with my dad growing up. I knew he was lacking in some way but he did try his best.
Over the years, I have learned more about my dad. My mom had a diary and I found out about his affairs through that little memoir. Binalewala ko lang. I was a kid when I found out. Before, whenever it crosses my mom, I would question if it really happened. If nung araw ba na nabasa ko yun totoo or was it just a figment of my imagination. It was a vague one, but it was etched in my mind. I never told anyone about it. A few years ago, I came to find out more stories about him and his affairs. Him and his other children outside of their marriage. I have not told any single soul about it.
Pansin ko parang tumatapang tatay ko sa pagpapamukha sakin na may anak siya sa iba. One night, nakainom siya and sinabi niya nakita na ng isa kong kapatid yung isa niyang anak. He said I know nothing and napakanaive ko. I coldly said, “you think I do not know things, but I do.” He “jokingly” brings it up in front of other people while my mom is in the same room. Happened again after the first incident. “Buti nalang 6 anak ko…. ay 4 lang pala.” Tawanan sila. My mom was quiet. I think that was the night I started to harbor ill feelings towards my dad. A few months ago he introduced his son to me. Di naman personally. Pinakita niya lang yung profile. Ngayon may isa na naman akong nalaman.
All these anak stuff, pajoke man or hindi, sakin niya lang sinasabi. He comes clean to me. Bakit? Bakit sakin? Why can’t he muster the same courage to admit it to my older siblings? Alam ko alam nila isa lang anak niya sa labas. Ako, I know a lot about it. I think it’s his way of slowly admitting his wrongdoings, kahit sa pabirong manner. It’s disrespectful.
Sometimes I want to tell my mom about it. I want to let her know that I know and that she doesn’t have to keep it to herself. I think she has forgiven my dad for all of this. But I am not my mother’s daughter. If my mom is calm and composed, I am not. I have nurse these secrets for years. To hell with journaling or running or eating comfort foods just so I could deal with it alone. His secrets made a monster out of the naive one. Bat ako ang pumapasan ng mga sekreto niya to keep the family in tact and at peace? He had the balls to fuck around but doesn’t have the balls to admit it to everyone in the family. This has got to be the funniest dad joke. Even my own personal relationship binabangungot ako. Sabi nila sa anak pa naman na babae napupunta yung karma. I need therapy. I do not like who I am becoming because of this.

I started working when I was 19 kaka start ko palang mag work hinihingan nakong ng pera ng mga magulang ko para pambayad ng groceries. I was in college then and i was forced to quit para mag work dahil nagkasakit si papa. As a panganay parang ako pumalit sa papa ko na maghanap buhay. Thought we have a business but it was failing dahil nga di na makapag work si papa.
Pandemic happened at nawalan ako ng work. But in God’s mercy nakahanap ako ng work online and I started becoming a freelancer. I was earning and I enrolled again sa school kasi online class naman while im working. I paid for my own tuition but in the middle of studying and working. Nagka problem nanaman. Yung bunso namin kailangan nadin mag college. Tapus may dalawa pang pinapaaral na college sina mama habang si papa taga bantay nalang ng business. Again it’s not doing well. Kaya I was forced nanaman to quit studying para makatulong. I am paying for household bills and such tapos nagbibigay ako ng 10k monthly kina mama para may pandagdag sa business. But it’s still not enough.
Then napunta sa part na pati tuition at school fees ni bunso ako na nag bayad kaya di ko na mabigyan ng pera sina mama. Then napunta sa pati dalawang kapatid ko di na nila mabigyan ng baon para pumasok sa school so ako nadin sumalo. I did some loan kasi medyo confident naman ako na mababayaran ko. Kaso just this month dahil nagka problema yung kumapanyang pinag tatrabahuan ko nawalan ako ng work. Wala akong savings dahil napupunta lahat sa bayarin sa bahay at mga gastusin ng kapatid ko. Ngayon di ko alam ang gagawin ko pano mabayaran yung worth 80k na utang.
Im just 23 and I feel like I’m already 60 years old. Pagod na pagod nako. Wala akong malapitan kasi ako din nilalapitan ng mga tao samin pag nangangaylangan sila. Di ko na alam gagawin ko. I kept having urges na tapusin nalang yung buhay ko. Hindi ko na po kaya lord. Huhu

I completely understand parents getting stressed and angry from time to time, if not a lot of times. Pero my older sibling has anger issues ever since we were growing up. I used to think he’d grow out of it but eventually as I and the rest of my siblings mature, we realized that’s he’s not just going through a phase — he may have undiagnosed bipolar disorder with his mood wings na one moment ang saya2 pa namin nag uusap or tuwangtuwa pa kami sa pinapanood namin tas if something doesn’t go right for him ie na interrupt sya magsalita or ni-remind sya sa need nya gawin talagang 180 degrees galit na galit na sya. Yung tipong sa normal na tao ma-annoy lang, sa kanya rage na talaga.
FF nagkaasawa sya at nagkaanak. Malapit lang bahay nila samin and everything is within earshot. IK ang pangit ng pakialamerang fam so kahit naririnig namin syang “inaaway” nya ang mga anak niya, kahit ang sakit2 na ng puso namin, di kami nag iintervene.
Why I say “inaaway”? Iba kasi ang pinakapagalitan lang. Scolding someone is pinagsasabihan mo yung bata sa pagkakamali nya, although sa generation natin (millennials) may kasamang insults yung naranasan natin. PERO yung sa kanya yung tipong nasa galit zone lang talaga sya na lahat ng tao di na makausap sa kanya. Pati asawa nya di na makapagsalita and everything becomes about him being angry. And many times, ang liit2 ng triggers.
For example, need nya bumili ng ulam sa labas. Inaya nya yung eldest nya sumama, which was only 7 yrs old at that time. Tumanggi yung bata, sa bahay lang daw sya. Ang nangyari??? Nagdabog sya “ahhh ok sige” paulit ulit nya sinabi pabalikbalik naglakad papunta sa gate and pabalik na naman ng bahay nila na parang akala mo sino kausap. Yung anak nya nung mapansin na nagalit papa nya sabi “oh ok lang, samahan kita”. Pero instead, as someone na more than 20 years ang agwat sa bata, sabihin lang na yay tara! Lalo syang nagalit “wag na wag na” that exchange looped for minutes the child consoling his dad nasasamahan nalang daw nya and his dad sulking about it hanggang sa umiyak na yung bata kasi di na nya alam gagawin nya sa papa nya.
Mga ganyan ang tipong nangyayari sa kanila araw. Maliliit na bagay that doesn’t go his way nauuwi sa kanya throwing tantrums. There were a few times na di ko na talaga kinaya and kinuha mga pamangkin ko kasi, although di sya nananakit sa mga bata eh sinusuntok nya either wall or sarili nya and it’d go on for at least an hour kaya nag iintervene na talaga ako for his sake na di masobrahan physical harm nya, makapahinga sya sa galit, and para makalma na rin mga bata and asawa nya.
Paghawak ko sa mga kamay ng mga bata nanginginig sila. Pati ako nanginig na rin.
After those episodes, well after every episode, we interact as normal. Walang nagpaparinig, walang nagtatanong. Everyday is like walking, not just on egg shells, but landmines around him. Mas rare yung days na di sya nagagalit and mga anak pa nya ang nag aadjust sa kanya. Inexplain ko sa mga anak nya bat kinagalit to ng tatay nila — not because tama yung dad nila but para maiwasan nila yung trigger na yun and protect themselves. Ex. yung hindi nila sinasamahan yung dad nila pag nag aya. Sabi ko anger ang lumabas pero malungkot sya kasi di ka interested na samahan sya.
Anyway, FF to tonight, na ako nagalit na rin talaga. Kasi may infant sila (3rd baby) and karga nya yung baby kasi may ginagawa yung mom (24/7 sya nag aalaga sa baby so pinahawak lang yung baby for a while sa brother ko). Iyak ng iyak yung bata, he tried consoling the baby, sinayaw, kinantahan, pero ayaw parin tumigil. Which is very normal for infants and you just keep trying diba kung ano kaya talaga kailangan? INSTEAD of doing that, of course, nagalit na rin sya. Sinigawan nya ang baby to keep quiet, “what more do you want???” The more he yells the louder the baby cries.
ANG SAKIT SAKIT SA HEART KO. It’s just a freaking zero year old human being na crying, pooping, and eating pa lang nga ang ability. Di pa nga naglalakad, di pa nagsasalita - literal na kakastart pa magdevelop ng every aspect of his being and ganyanin sa fully developed adult specie????
I was like fuck it! Pakialamera na kung pakialamera pero who’s gonna protect this baby from someone he doesn’t feel safe with?! Kahit di ako ang parent pero may responsibility naman ata ako to protect the innocent. So I marched to him and as nicely as I could asked for the baby as if na e rerelieve ko lang sya sa duty nya.
Pero guess what. Instead of ibigay yung baby sakin para hopefully mapakalma ko and para makalma na rin sya sa galit nya, naglakad palayo sakin, tumalikod PERO nagpatuloy pa rin sa pagsabi sa bata. I froze. And parang it dawned on me na my brother needs professional help. Parang nagflash yung life namin in the future - how much worse is he going to be, how traumatized his children are going to be, how his wife can take all the stress, and how I could never live my life fully because I have to constantly worry about them.
I love my brother and it breaks my heart na ganito sya. IDK how to get him get help. How do I approach this matter?

Grabe, stuck at naddrain na ako sa sitwasyon ko (24 F). Some background sa pamilya namin, upper middle class kami dati, parehong doktor yung parents. Pangaral palagi samin maging humble and palaging sinasabi na hindi naman kami mayaman ganun pero simula noong naging teenager ako napapansin ko nga na ang privileged ng life namin compared sa iba. Since priority ng parents ang education, bata palang ako parang na-ingrain na sa utak ko na susunod ako sa yapak nila. Parang naka-set na talaga na makakapagtapos ako ng medisina (gusto ko rin naman, kaya naging dream ko rin). Kahit gusto kong ma-experience, pinagbabawalan akong magwork nun kahit part-time para mag-focus daw ako magaral. Since may kaya nga kami noon, never ko pinroblema yung future ko pagdating sa tuition etc.
Kaso nung 3rd yr college ako nawala si papa, majority ng income namin sakanya nanggagaling. Simula nun, yung sahod ni mama nakakaya naman para buhayin kaming tatlong magkakapatid. Kaya pa konting luho pero hindi na tulad ng dati, okay lang naman samin syempre alam namin sitwasyon.
Okay na sana eh, nakakapagadjust na kami. Kaso etong kuya ko (29 that time) nabuntis niya jowa niyang 20 y.o. Kadiri yung age gap ik, against kami sakanila pero pinilit nya and nabuntis na nga. So typical traditional fam, ikinasal na sila bago manganak. Wala kaming choice tanggapin. Yung kuya ko na 30 y.o ngayon, simula nung grumaduate siya sa college never siya nagtrabaho (soo since 2016?). Nagsideline ng buy and sell (mga ilang piraso lol) para sa pocket money pero wala talaga siyang naging "real" job. Nung buhay pa si papa, palagi siyang inaalok na ii-sponsorin nila siya basta magtayo lang siya ng kahit anong business. Wala. Hindi kumagat, tinatamad. Every time iniisip ko iyon, nanghihinayang ako sa opportunity. Tas ngayon, nagpamilya nang walang trabaho. Yung pamamanhikan, kasal, ultrasound, checkup, panganganak, at madalas diaper at cerelac LAHAT ng iyon si mama nagbayad. Kasabay nito yung pag-apply ko sa med at basically buong 1st yr ko sa med. Yung dapat nakalaan na pera pang-med ko? Ayun napunta sa pamilya ng kuya ko na binubuhay rin ni mama.
Buti na nga lang at may scholarship ako, kung wala halos 140k/sem din yon. Iniisip ko next year, wala na akong scholarship dahil napakahirap magmaintain nai-istress ako san kukuha si mama ng pangtustos sakin kung lubos siyang magpakacharity kila kuya at sa pamilya nya. Bago pa ako nagsimulang mag-med (wala pang nabuntis dito) sinabihan ako ni mama na ituloy ko lang ang med at wag ko alalahanin ang gastos, nagpromise din na magdorm ako. Siya pa nag-insist na yung walking distance lang kasi mapapagod daw ako sa byahe. 2 hrs layo ng bahay namin ngayon sa school ko: 2 hrs na commute papunta at 2 hrs pauwi kain ang apat na oras ko roon + energy. Sa mga nagmemed dyan alam kung gano kaimportante yung 4 hrs sa buong araw mo. Isang buong semester akong nagmamakaawa kay mama na ipa-dorm na niya ako. Ang palaging reason niya sakin ay hindi daw priority ngayon kasi may pamamanhikan at kasal. Grabe sobrang naddrain ako non. Gabi-gabi pagkauwi ko umiiyak ako hindi dahil sa hirap ng med, kundi sa pagod. Hindi ko makuha gusto kong grades dahil sa pagod. Gusto kong magtrabaho pero hindi kaya sa siksik na schedule ng med. Hindi ko na alam gagawin ko kundi magtiis.
Sobrang unfair. Sobrang unfair na si kuya 30 years siyang nakaexperience ng marangyang buhay. Ngayon naisipan niyang magpamilya at wala man lang hiya na ipagastos kay mama lahat kasabay nung pinapaaral pa ako at kapatid ko. Pero siya parin pinprioritize ni mama, sakanya parin yung komportableng buhay habang tinitipid niya kami. Ine-enable siya ni mama na kesyo adjustment period daw sakanya yun and kelangan niya ng suporta namin. Ang fucked up na iniisip ko paano magtrabaho habang nasa med para mabawasan gastusin ni mama pero si kuya never nagwork at dumagdag pa ng gastos. Gusto kong kumawala pero alam kong hanggang nasa med ako ay kelangan kong magtiis. Yung bunso namin (M), same feelings din at mukhang ayaw na ipagpatuloy ang med dahil sa nakikita niya sakin. Gusto nalang daw niya magtrabaho ka-graduate niya sa college para makabukod na dito dahil naddrain na rin siya.
P.S madami pa akong di nakwento, mahaba na kasi. Pero hindi rin maganda pakikitungo sakin ni mama madalas. Isipin niyo nalang yung typical nanay na may hate sa anak na babae, yon. May pagka-boy mom kung tutuusin
TLDR: Kuya kong palamunin, nagpamilya, at si mama bumubuhay sa pamilya niya. Kami naman ngayon na hindi pa tapos sa pag-aaral yung tinitipid ni mama for the sake na buhayin pamilya ni kuya.

I’m M22, lumaki ako sa non-affectionate, some would say sobrang nonchalant, na family. Kahit pa nung bata ako never kong naranasan yung mag “I love you” sa kahit sino kong kapamilya. 4th year na ko ngayon and umaasa nalang ako financially sa SAP na bigay ng gobyerno. For context lang din, hindi naman mahirap yung pamilya namin, may kaya naman kami. Although kinakaya ko naman most of the time, ngayong madami yung bayarin para sa graduation at thesis hirap na hirap na kong kumilos. Never din kasi akong nagka “fixed amount” na baon sa mga magulang ko, kaya madalas hiyang hiya pa nga ako kung manghihingi sa kanila. Dahil dyan kapag walang wala na talaga akong ipon, dun lang ako manghihingi sa mga magulang ko ng exact na pamasahe papunta/pauwi sa school, di na ko kakain nyan kahit buong araw akong nandon. So kenino ako dapat manghingi? Sa mama kong may cancer? Sa papa kong kailangan magpaopera? Sa mga kuya kong may sarili nang pamilya? Ang hirap sa pakiramdam na parang wala kang magawa para sa sarili mo. Tatry ko rin sana magtrabaho kaso sobrang demanding ng academics ko rn + ako nalang kasama ng mga magulang ko sa bahay, kaya di rin pwede na umalis ng bahay kasi may sakit nga sila.
Never ko rin naexperience na gumastos ng para sakin lang, kasi paano na ko sa school kung gagastusin ko to sa ibang bagay. Hindi na rin ako nageexpect na mabigyan ng kahit ano tuwing birthday, pasko, o kahit anong occasion kasi “matanda na ko”. Kahit pa nung achiever ako nung high school, graduate pa with high honors, wala akong nakuha. Ngayong graduating as cum laude ako di na rin ako mageexpect na mabigyan ng kahit ano. Pero ang sakit lang kasi, makikita mo talaga sa ibang mga kaklase mo wala silang problema kumain at gumala, kasi may pera sila. Makikita mo na nabibigyan sila ng cellphone, ipad, o kaya laptop para sa pagaaral nila. Samantalang ako, gamit ko sinaunang laptop at cellphone pa na parehong malapit na masira. Gusto ko lang talaga maglabas ng sama ng loob sa sarili ko kasi parang hindi ko deserve na magkaroon ng mas maayos na gamit? Di ko na alam ano dapat kong maramdaman kasi basic needs ko naman nabibigay, may nauuwian akong bahay, walang problema sa pagkain, may kama akong natutulugan araw araw. So bakit pa ko nagrereklamo diba?

Housewife si mama at si kuya naman ay isang sk kagawad at may sakit kaya nagmimaintenance siya. My father has been abroad since I was a child and nauwi naman siya minsan for vacation. Ako naman ay graduating na next year.
One day, nagising ako na puro missed call si papa sakin at ang reason ay gusto niyang ipaalam na nag cheat si mama sakanya. Ang malala pa dun ay kaibigan ni papa yung kabit ni mama. Simula nung araw na yon eh never na kami nagkasundo ni mama. Papa's girl talaga ako kasi grabe sacrifices si papa for us. At habang tumatagal mas lalo ko nakikita kung gano kalala ugali ng mama ko. Lagi siyang nagrereklamo kay papa na kesyo kulang daw ang pinapadalang pera at di raw kasya yun sa pang gamot pa lang ni kuya. Umabot siya sa point na talagang chinachat niya si papa at mga kapatid ni papa na minsan daw gusto na lang niya kaming saksakin or lasunin ni kuya para matapos na problema niya. Sobrang sakit nung nalaman ko yon kasi tangina pano niya nasasabi yun. I've been suffering in our house for more than a decade because of my mother and my brother. Favorite ni mama si kuya at talagang mas inaalagaan niya yun kasi nga may epilepsy. I understand naman kasi di naman ako alagain. Kumbaga pag nilalagnat ako eh matutulog lang ako saglit tapos wala na. But as time goes by naiisip ko na sobrang unfair. Bakit lahat sila si kuya lang ang concern. Pano ako? Bunso ako pero parang di ko ramdam? Wala silang alam kung anong program kinuha ko sa college, di nila alam na nagtatrabaho ako for my own expenses kasi lahat ng pera napupunta sa gamot ni kuya. Ulam namin laging bili lang sa karinderya, minsan pancit canton. Kung magluluto man siya eh parang twice a month lang. Lagi kami nagtatalo ni mama kasi kinukwestyon ko siya kung san napupunta mga padala ni papa kasi halos wala akong maramdaman. Galit na galit siya lagi at sinasabi na kulang na kulang ang padala ni papa kasi tinitipid daw kami. Kaya sabi ko maghanap siya ng trabaho kung alam niyang kulang pala ang budget namin tutal naman wala siyang ginawa maghapon kundi mag tablet at magparinig sa facebook. Pero ang dahilan niya ay wala raw magaalaga sa kuya ko. Yung kuya ko na laging wala sa bahay at sk kagawad pero sobrang daming record sa iba't ibang barangay kasi laging nagsisimula ng gulo? Sino inaalagaan niya sa bahay kung yung paborito niyang anak ay lagi naman nasa labas at nakatambay? Kuya ko ayaw mag aral ng college at lahat ng rason nilang mag ina ay laging related sa sakit ni kuya. Tuwing nagsusumbong ako kay papa lagi lang niya sinasabi na intindihin ko na lang. T*ngina ilang taon ko na silang iniintindi. Pati yung pagtutok ng kutsilyo ni mama sakin inintindi ko kasi baka nadala lang ng galit. Intinding intindi ko naman sitwasyon ng kapatid ko pero siya di niya naiintindihan sitwasyon. Sinanay ni mama si kuya na dalawa lagi ulam, bukod dun eh dapat may budget siyang 100 pesos para sa agahan at miryenda. Minsan hihirit pa yan pambili ng coke sa tanghalian at hapunan. Panong di nga magkukulang ang pinapadala ni papa kung ganyan ang lifestyle nila? Kung makabili pa ng damit si mama online akala mo laging mauubusan eh halos di na nga masuot yung iba. Lagi niya rin sinisiraan mga kapatid niya na kesyo di raw marunong mag ipon ganon eh siya rin naman. Tapos kinausap ako ng tita ko na umaasa raw si mama na magpapagawa ako ng bahay para sakanila pagkagraduate ko. Nung nalaman ko yon eh sobrang pressured at inis ako. Nilinaw ko na pagkagraduate ko eh uunahin ko ang sarili ko at aalis ako sa bahay na yon. Sinabi ko rin na wala akong balak na isama pa sila sa future ko kahit di pa rin naman ako sigurado kung ano kahihinatnan ko.
Etong taon lang eh ang pinakamatagal naming away. Ginastos ni mama ang pera ko nang walang pasabi at nung siningil ko eh sinumbat lahat sakin hanggang sa nagdecide siya na bumukod na ako. Ako magpakain sa sarili ko, ako mag asikaso sa sarili ko, ako mag laba and all pero andun pa rin ako sa bahay na yun. Sakin okay lang kasi marunong naman ako. Sinabi ko kay papa na nagaway kami ni mama at sakin na siya magpadala ng pera para mahati equally. Kaya nung nagpadala sakin si papa eh 50/50 hati ko at binigay ko kay kuya yung part niya. Nagchat si mama na kami raw ni papa ang sisisihin pag inatake si kuya at maghati na raw sila ni papa. Kumbaga ako eh kay papa tapos si mama ay kay kuya. Sa sobrang bait ng papa ko eh nung next na padala niya ay kay mama niya ulit pinadala. Sinabihan ko naman si papa na wag kasi di ako bibigyan niyan ng pera at pano ako? Ano mangyayari sakin? Kaso mas concern nga nila si kuya hahaha. Sabi ko ayoko na ng gento kasi paulit ulit na lang yung pinagaawayan. Sobrang nakakastress na. Kaya nagdecide ako na papiliin si papa. Sabi ko kung patuloy nilang gagawin sakin yon eh aalis na ako sa buhay nila at hinding hindi na ako magpapakita sakanila. At dun natauhan si papa kaya pumayag siyang lumipat ako sa bahay niya at sakin ipadala lahat ng pera niya. Hindi na siya nagbibigay sustento kay kuya kahit na naaawa siya. Naiintindihan ko nararamdaman ni papa na naiipit siya kasi anak niya kami pareho pero kailangan matuto ni mama at kuya kasi kung hindi namin gagawin ni papa yun eh di sila kikilos. Umalis ako ng bahay na hindi nagpapaalam kay mama. Tinulungan ako ng mga kapatid ni papa na maglipat at turuan sa mga bagay na di pa ako maalam. Ngayon sobrang saya ko na mag isa ako sa bahay at walang ibang pinoproblema. Last na update ko kayna mama ay lahat tinitinda niya pati kaldero para lang magkapera.
ABYG kung kinuha ko lahat ng pera ng tatay ko at inuna ang sarili ko?

so today was my graduation day and i was really excited the whole day kay finally im having my first graduation ceremony after graduating in 6th grade (im g12 shs, 18 yrs old btw) since only had a virtual moving up cerenomy nung g10 i didnt really feel that graduating students feels. our ceremony started at 3pm, we are about 600+ students all tracks and strands na so i understood why murag dugay jud ang processional namo but akong papa was complaining all the time it made me annoyed a bit pero i tried my best to make him understand nga daghan jud ming students and nakasabot rasad ko why siya gisapot2 na kay dugay jud kaayo. so the awarding ceremony came and akong papa ang mo sagka sa stage kauban nako sabit sa akong medal pero since alphabetical man ang pagtawag sa students, and depende sad sa track and strand nga gikuha, im from stem so behind mis abm, gas, and humss there are 2-3 sections per strands with 50+ students each section soo huna-hunaa unsa kadaghan plus akong apilido pajud naas kaawihan sa alphabet so samot og kasapot akong papa. finally natawag nako didto pagsaka namo sa stage kay bisag wala pa mahuman og taod sa medal ang ako classmate nga ako gisundan kay nag sige nag ingon akong papa nga pulihan na namo and nauwaw jud kaayo ko, nauwaw kos iya pamatasan pero sige nagoadayon mi, nahuman among section ila ko gipatawag sa gawas kay pa picturan mi kauban ako mama and papa ang mo pictue kay akong ate akong gi-suggest kay sa kilid2 nalang mi mag picture kay daghan jud kaayo nag line para sa katong background nga “congrats graduates” chuhcu perp ni-insert lang largo ako mama and again nauwaw najud kaayo ko wala na nako madalag smile sa among picture nya ako papa sad kay nag sige nag yawyaw kay dungan daw kaayo nahuman nga mouli na daw siya so ako siya giignan nga “di paman ko kauli pa kay manganta pa mi sa grad song” pero iya ra ko giignan nga “aw ikaw may moksnta di man ako ibilin lang usa ka namo” for me ato na hurt jud ko kay ang kanta tinud-anay was abt saying thank u to our parents ba and i wanted them to hear it pero sapot naman jud akong papa ni sugot nalang ko. taod2 pag mga 7pm baghuay rami nahuman, baghuay ra mi nag toss sa among caps ni chat dayon amo adviser nga di sa mi mamauli nga way class picture mao to nakigtake kog pics wa nako kabantay sa ilang missed calls nako pag mga 6:50 nga pagawson na ko nila kay papaulion nako nahibong nalang ko ni text akong mama ako daw nga anak niya kay dili kamao maluoy sa iyaha mao to nilargo tawn kog uli, wala pa mi mahuman og class picture, naa pamiy tiktok transition unta nga buhaton sa akong mga barkada pero niuli nalang ko then paggawas namo wa mi magbagat so nag hinay2 nalang kog lakaw samtang gahilak kay gisayangan jud kaayo kos adlaw nako ron wa nako mapugngi ako kaugalingon ipagawas ako gibati sa ako ate pagtawag niya pero iya ra ko giignan nga “kanang kabuot nimo mubo kaayo, unsaon man namog last na nimo? ikamatay na nimog last na ninyo?” mao to nibuto ko namalikas ko ilaha kay ako rajud unta gihangyo kay gamay nga pagsabot lang unta pero wa, ako pang sala ni ron ako pay way kwenta nga anak ron og way buot nga bata nga hinatagan sa tanan

Hello! I posted this sa fb pero gusto ko lang di i post kay basi may new audience nga maka provide insight.
My dad is an OFW (AB Seaman) and unfortunately, ma finish contract na ang ila barko sa October. After that, wala na assurance if may other projects pa sila amo na nga ga worry kami kay basi wala na sya may makita nga ubra esp nga 58 yrs old na sya. Basi kuno ma budlayan na sya mag apply sa other companies and ginhawa ya nalang ka pa healthy para mapasaran ya japon iya medical. Ang question ko is, sa amo na nga age ni papa and situation, what are the chances nga makakita pa sya work? May ma recommend kamo nga ubra/company? Please help ☹️ TYIA 💛

Just wanted to check if someone here had a pre approved ub credit card? I have savings and payroll accounts sa UB and tried applying for CC before but decline so di ko na inulit. Now I've been receiving emails about UB Visa CC promos and there's an email pa with the last 4 digits of my UB Visa CC daw. And there's an email inviting me to register for a CC promo and nag register ako using my name, phone # and nag proceed naman lol
So I called their cs and pina confirm if I do have a pre approved cc that I haven't received yet and wanted to know the deets sana like cl, card type, card delivery etc. Now after validation ng CS wala naman daw siya nakikita sa system nila na cc under my name. Weird lang kasi yung emails as in may 'your UnionBank Visa Credit Card ending in ****'. Though sabi ng CS papa investigate niya din daw.
I have CC from BDO, SB & EW so not sure if nakita din nila yun if ever.

ABYG kasi pinagtanggol ko sarili ko habang nagtatalo ung mga magulang ko sa sasakyan.
naiiyak ako habang tinatype ko to. Ilang araw nalang kasi ikakasal na ung kapatid ko pero ung mga magulang namin nag aaway parin dahil sa laki ng utang ng mama namin na sguro nasa 40M na pataas na hindi niya na hinaharap ung mga taong nakautangan nya tapos ang dami ng nadadamay na tao.
PS. HIWALAY NA SILA
Okay, to begin with, bumili kami ng mga kailangan sa kasal ng kapatid ko. matagal na kong umiiwas sa mama ko kasi pagod na ako, napaka narcissistic nya. Pavictim sya sa mga sinasabi niya at sa mga tao sa paligid nya. Gusto nya sya ang kinakaawaan at kinakampihan. At dahil lugi na nga sya sa negosyo at baon pa sya sa utang at pag d ko din napagbbigyan kung ano ano snsbi sakin ng mama ko pag nakatalikod ako. eh di mas magandang wala nalang akong gawin dba? pero un kung ano ano snsbi ng mama ko, bastos daw ako etc etc. Hilig din nya mang curse -- (pero nagbobounce back sknya agad HAHA!)
AYUN na nga, due date na ng isang kinauutangan nya na coop -- worth 3Million to ha. ung papa ko ung hnahabol kasi hindi nila makita ung mama ko -- (note: walang pirma ung papa ko sa mga utang ng mama ko) sinangla din nya mga properties nila ng papa ko sa multiple na tao (opo, estapador ung dating) dinaanan ko ung tatay ko bago ako umuwi sa bahay namin ng asawa ko, nagpasama tatay ko na kausapin ung nanay ko. hndi ko kasi mapigilan hndi paringgan ung nanay ko, naiirita ako eh. dami sinasabi na pagyayabang parin maski wala na sya maipagyayabang. sabi nya kasi kanina habang namimili kami, ay dati ganyan kadami ung mga binibili ko na tinda. madali ko lang mapaubos yung ganto ganyan. eh di sabi ko sa kapatid ko, okay lang naman kasi na ganyan kadami tinda mo basta wala kang utang at wise ka sa pera mo walang impossible -- o strike 1 na yan.
strike 2: sabi ko, magnenegosyo din sguro ako someday pero hndi ako uutang.
strike 3: uminit ung tenga ko sa pagtatalo nila kasi sbi brainwashed na daw kami na magkakapatid ng tatay namin.
honestly, sinabi ko ng maayos na nagmature na sguro ako. kasi pagod na ako sakanila tumanda na slang away ng away. gusto ng mama namin na nag aaway away kami at kampi kami saknya.
sinabi ko din ng maayos na kung may bf o gf sla ng papa ko, okay lang din. gawin nila ano ang ikakasaya nila. pero sana harapin niya mga nakautangan nya. dahil ang utang ni juan hndi utang ni pedro.
pero eto na nga malala, nagwala wala ung mama ko kasi sinabi ko un. sabi niya sasabhn nya daw sa mga kamag anak nya na wag daw slang pumunta sa kasal ng kapatid ko.
umiyak ung kapatid ko at nagalit sakin, honestly may kasalanan din naman ako sa strike 1&2. pero ung idefend ko din naman sana sarili ko kasi nagmature na ako, sana tama ako dun.
pero, nakita ko ung galit at inis sa mama ko nung snbi ko na dibale, may tomboy ka naman na. okay lang un. pero d na nya pinatuloy ung snsbi ko.
now, I am just sad. sbi ng mama ko ipagsasabi niya daw sa mga kamag anak nila na wag sla pumunta sa kasal ng kapatid ko. 🥲
also my sister is sad kasi ganon nga snbi ng mama ko.
hayys. ilang buwan na akong stress sa mga magulang ko. ngayon lang ako napasawsaw kasi puno na ako. sorry. napuno ang timba.